арт кісіні пиясы

– Жаында стрельбаа кетесідер. Сендерге “Калаш“ деген жаа мылты келе жатыр. Біра сен абайла, айналаны брі соыс кргендер, ан кргендер, есі дрыс еместер, ал сен маан керексі, – деп бетімнен шп еткізіп сйіп алмасы бар ма? Тла бойым мздап сала берді. орыаным сонша тезірек кеткім келіп есікке арай ыайландым да, дірілдеп, алшылдап кеттім. Дірілдемей айтемін, есікті о жаында кеудесі орден – медальа толы командирімні портреті тр. "Соыс кргендер, ан кргендер аыл есі кемістер" деген сз есіме тсіп, онан сайын орып зрем шып шыып аша жнелдім. Блімшеге жетіп енді бармаймын деп шештім. Ал командирім болса “алай, аман – сау апарып келді ба?” – деп бір ауыз срааны болмаса лм – мим деп жаын ашпай ша – ша ааз ктеріп анда – мнда жреді де ояды. Мен болсам сол кні – а ыайын тауып сйлесіп з командиріме барым келмейтіндігін жеткіздім.

– Барасы ! – деп кесіп тастады. Сен сол шін де баса жаттыуларды брінен босатылансы. Екінші рет бл сз талыа салынбайды, – деді атылдау дауыспен. Амалсыз басымды изедім. Онан баса шарасыз да едім.Бір ызыы себебін де сраан жо. Не шін? Неге бармайсы? – деп те срамады.

Осылайша ертесіне бір ааздарды алып таы бардым. Татюша болса деттегідей клімдеп трып, йге кір дегендей ишара білдірді. йге кірдім. Шашымнан сипай бастады. Желке тсымды ысып – ысып жіберді де, графиннен бір стакан су йып “ане, солдатым, тартып жібер”деп зі сынды. Кзімді жмып тартып жібердім. Тартуын тарттым – ау, біра тыныс ала алмай луге айналдым. Арамды аып жатан келіншек “у” деп тыныс аланымда барып, бір – а тотады да стімдегі а жкетімді сыпырып тастады. Мойныма оралан білегімен ла тсыма соылан ысты демі мені сол жерде – а еденге жыты. Есім кетіп талысып жатсам да, бойымды билеген рейден ойымды тез жинап алып, стімде отыран келіншекті итеріп тастадым. Ол айта мтылды. Мен болсам екі олын мытап стап алдым да тырп еткізбей ойдым. Ол енді жалына бастады “болмайды” деп кесіп айттым. Амалы біткен келіншек енді мені олымды тістей бастады. Жылауа айналды. Кенет о олымнан сытылып кетті де, шапалапен тартып жіберді. Ес жиып лгірем дегенше стіме айта отырып алды. Іс бітті, мен жалма – жан киініп алдым да, аша жнелдім .”Солдатик мой” деп айайлап ол алды. Сол кні блімшеде йысыз та атырдым. ара басым азандай болды. Ауылда алан шешемді ойладым. Екі бауыры "Халы жауы" деп, таы екі бауыры соыс деп кетіп айта келмеген шешемні “бауырымдап“ еіреп жылап жргендері кз алдыма келді. Біра мені баса жолым болмады. Ертесіне де сол дет екі тушенькамен жарты ара нан апардым. Таы да сол болды. Бл ретте мен енді батыл имылдай бастадым. ара кшке салып езіп жібердім. Ол болса жаы тынбай жасы сзді брін айтып балып жатты. Жмысым бітті таы кеттім. Тстен кейін таы жіберді. Таы да осы болды. Енді брыныдай емес ернін слікше сорып жабысып киімін шешіп тастадым. Ол мені шешіндірді. Сол кйі ішке еніп тсекке кеп лады. А тер, кк теріміз шыып жмысымыз бітті. Енді бл мені матай бастады. Мен болсам сол баяы детіме басып киіне бастадым. ”Кетпейсі” деп ашу шаырды. Сонымен шарасыз кйде отырып таы бастадым. Бл енді ол ойлаандай болды. стіме шыып рі – бері секірумен аяталды. Осылайша екі – ай таы тті. Енді батылым жетіп зім шатап, зім ктеріп алатынды шыардым. Аймалап сйісуден бастайтын дрежеге жеттік. Брыныдай орыныш алмады. Емін – еркін имыла кштік. Барынша созуа тырыс деуші еді созыланынша создым (уаытты). Айызы анып алады, зім де сезіп жрдім. Осылай ойнап жріп таы да бір – екі ай тті. Бір кні кешке арай кндегі детімізге басып махаббат майданына тсіп жатты. Жан алып, жан берісіп ессіз кйде от боп жатты. ызыты ккесі сонда болды. Тарсылдатып біреу кіріп келді. Шошып кеттім де есікке мтылдым. Зрем алмады. луге дайындалдым. Себебі, кителін шешіп, ілгішке іліп жатан мені командирім еді....