Yevdakiya il? Nadya kocm?y? q?rar ver?nd? Yulya inad?ndan geri c?kilm?di:
–Sizin v?t?niniz Volqoqradd?rsa, m?nim d? v?t?nim Az?rbaycand?r. Siz gedin, m?n qal?b oxuyacam.
–B?s sonra? – Anas? israrla sorusdu. – Sonra da gedib muharib?d? yaralananlar?n yaralar?n? sar?yacaqsan?
–B?li! – Bu Yulyan?n agl?na da g?lm?zdi, amma anas?n?n dem?yi il? beynin? girdi.
–Onda qal.
Anas? il? bac?s? kocub getdil?r, Yulya is? t?hsilini davam etdirdi. Muharib? t?z?-t?z? alovlan?rd?. Bir mudd?t anas? pul gond?rir, yard?m edirdi. El? ki, t?hsilini basa vurdu, anas?n?n yard?mlar? k?sildi.
H?min vaxt daha cox g?ncl?r olk?nin mudafi?sin? qosulurdu. Yulya da q?rar?n? verdi.
Cox kecm?di ki, tale onu Haram?da doyus movqeyind? olan h?rbi hiss?y? g?tirdi. Umudla tan?sl?q da el? burda bas verdi. H?min gun Umudgilin ekipaj?n? v? coxlu tankc?n? Agdam c?bh?sind?n Haram?ya g?tirmisdil?r.
Indi Yulya Umudun boynuna ?n ?ziz, ?n dogma adam? kimi sar?lm?sd?. Sag-salamat gorduyun? n? q?d?r sevinirdis?, bir nec? saatdan sonra itir?c?yin? t??ssufl?nirdi. Xeyli mudd?td?n b?ri isinisdiyi adam? bir daha gorm?y?c?yind?n qorxur v? h?cq?r?rd?.
–G?lin c?kil?k k?nara, qoy yungull?ssinl?r. Bayaqdan hiss edirdim ki, bahar buludu kimi dolublar.
Mayor Orduxanov iranl?n? da goturub k?nara c?kildi. Onun ?lini iki ?ll?ri aras?na al?b s?xd?.
–Hec bilmir?m, siz? nec? t?s?kkurumu bildirim. Biz? bu sevinci yasatd?g?n?za gor? o tayl? qardaslar?m?za minn?tdar?q.
Iranl? bas? il? qars?l?g?n? bildirdi, hans?sa s?n?dl?ri mayor Orduxanova verdi, s?n?din birin? d? qol c?kdirib ozund? saxlad?. Mayor Orduxanov ?lil arabas?n?n s?n?di oldugunu z?nn etdi v? farsca yaz?lm?s anlamad?g? kag?zlar? Rovs?n h?kim? oturdu. Iranl? gorusun uzun c?kdiyini gorub ciddil?sdi:
–Babam! – dedi. – X?stan?z? goturun, m?n araban? aparmal?yam. V?xtim yoxdu gozlamaga.
Bu sozd?n ham?s? tutuldu. Mayor Orduxanov Rovs?n h?kim?, Rovs?n h?kim d? Isg?nd?r? baxd?, sad?c? ciyinl?rini c?kdil?r.
–Bel? d? olur. – Mayor Orduxanov t??ssufl? dill?ndi v? isar? el?di ki, deyil?ni el?sinl?r.
Tibb t?limatc?s? il? sanitar ?sg?r Umudu ?lil arabas?ndan dik goturub h?rbi-tibbi yard?m mas?n?na t?r?f apard?lar.
–Ora yox! – Mayor Orduxanov s?sl?ndi. – “Niva” ya, ozu d?… qabaq oturacaga…
Umudun ur?yi daga dondu, o, bel? d? z?nn etmisdi, mayor Orduxanov onu, el? o biri doyuscul?ri d? ozun? dogma, b?lk? d?, qardasdan yax?n bilirdi. Hec vaxt raz? ola bilm?zdi ki, kecmis doyuscusu, ozu d? bu v?ziyy?td? narahat yerd? apar?ls?n. H?l? yas? qurumam?s gozl?rind?n iki damc? sevinc yas? ax?b sif?tini yand?rd?.
Isg?nd?rin r?ngi-rufu d?yisdi, mayor Orduxanovu t?rs-t?rs suzdu: “Bu n? edir? Umud qabaqda oturacaqsa, dem?li m?n kecib arxada oturmal?yam? H?, hec n? olmaz, el? Orduxanovla biz ikimiz d? arxada oturacag?q!” Bir az rahatland?, bir az t?skinlik tapd?.
Iranl? kolyaskan? gotur?n kimi hec sagollasmadan onlardan uzaqlasd?.
–Ham? yerin?! – Mayor Orduxanov s?sl?ndi.
“Niva” n?n surucusu Rahib ?li il? surucu oturacag?n? qabaga ?yib ?li il? tutdu ki, Isg?nd?r arxa t?r?f? kecsin. Isg?nd?r kecib yerini rahatlayandan sonra gozl?di ki, b?lk? mayor Orduxanov da arxa oturacaga kec?c?k.
–N? gozl?yirs?n? – Mayor Orduxanov Rahib? baxd?. – Ozun d? arxaya kec.
Rahib arxa oturacaga kecib Isg?nd?rl? yanbayan oturdu. Isg?nd?r p?rt olsa da daha buruz? verm?yi ?h?miyy?tsiz bildi.
–Bu s?r?fi ?ld?n buraxmaram. – Mayor Orduxanov yerini rahatlay?b muh?rriki is? sald?.
–Hans? s?r?fi? – Isg?nd?r p?rtliyini buruz? verm?m?k ucun maraqland?.
–Umud kimi q?hr?man doyuscuy? suruculuk etm?k s?r?fini. Bel? sans h?r d?f? ?l? dusm?z.
“Niva” qabaqda, yamyas?l h?rbi-tibbi yard?m mas?n? da arxas?nca yola dusdu. Bas yola c?xana kimi hec kim dan?smad?. El? ki, bas yola c?x?b sur?ti tarazlad?, mayor Orduxanov uzunu Umuda tutub gulumsundu. Umud furs?t gozl?yirmis kimi araya soz sald?.
–Sizi d? t?brik edir?m, “mayor” rutb?si alm?s?n?z.
–Cox sag ol, Umud. – Sag ?lini sukandan ay?r?b Umudun ciynin? vurdu. – S?n bundan da yuks?k rutb?y? layiqs?n. H?, dan?s, gorum, babalar s?n? nec? qulluq gost?rirdil?r?
–Sag olsunlar. Bir d?n? davran?slar? n?y? des?n d?y?rdi. Adam? o q?d?r mehriban dindirir, sirin-sirin dan?sd?r?rd?lar ki, el? bil yax?n qohumlar?n, k?ndcil?rindi. Bir d? oz aralar?nda ham?s? bir-birin? “aga” dey? muraci?t edirl?r.
–B?s, babam? – Isg?nd?r mudaxil? etdi.
–Siz? “babam, babam” dem?l?rin? baxmay?n…
–Dem?li, s?n orda “ageyi Umud” oldun… – Mayor gulumsundu.
–H?, el? deyirdil?r… – Umud da q?m?sd?.
–Ozg? deyill?r ki… onlar da bizd?ndi… bizimdi… yar?m?z Araz?n bu tay?nda… yar?m?z da o tay?nda…
–H?rd?nbir sohb?t dus?nd? onlar da bel? deyirdi. – Umud n? fikirl?sdis? ?lav? etdi. – Yox, onlar ayr? cur deyirdil?r. Deyirdil?r ki, buralar o tay?n olub… bir vaxtlar… Sonra Sah?nsah Rusiya il? c?ngi apar?b ki, buralar? qorusun, qoruyamm?y?b. Urus guclu olub, c?ngi qazan?b, buralar? o taydan qopar?b. Yoxsa, indi buralar da Iran?n t?rkibind?ydi. Onda erm?nini h?ddi n?yidi c?ngi acs?n, buralara hucum el?sin…
Mayor Orduxanov guzgud? Isg?nd?r? goz vurdu…
–Umud, farslar bel? dan?s?rd?, yoxsa o tayl? az?ril?r? – Isg?nd?r sorusdu.