Bizi umidsiz qoyma

Mayor Orduxanov h?rbi hiss? komandirinin otag?ndan c?xandan sonra polkovnik ?liyev kapitan Huseynova taps?r?q verirdi.

–Bas ust?, c?nab polkovnik! Axsam sakitc? oturub s?n?dl?ri birb?bir kitaba isl?y?c?m.

–Axsama saxlama, el? indid?n get isl?.

–Indi al?nmaz!

–Niy? al?nm?r?

–Gah siz cag?r?rs?n?z, gah q?rargah r?isi cag?r?r, gah da muavinl?rinizd?n hans?sa… Gunduz isl?m?k olmur.

–Yaxs?, axsam isl?y?rs?n. Al, bunlar? da gotur, gor masan?n ustund?, dax?l?mda nec? qovluq s?n?d y?g?s?b qal?b.

…Umudu evl?rin? Seyfulla oz mas?n?nda aparmaq ist?yirdi. Bir taborda xidm?t kecmisdil?r, birg? doyusl?rd? olmusdular. O, dura-dura basqas?n?n aparmas?, b?lk? d?, duzgun c?xmazd?. H?r halda Seyfulla bel? dusunurdu. Amma polkovnik ?liyev bunu bil?nd? raz?lasmad?, q?ti etiraz?n? bildirdi. “Seyfulla adi doyuscu deyil, indi boluk komandiridir. Boluyu bass?z buraxmaq olmaz, qoy, basqas? apars?n!” dey? mayor Orduxanova gost?ris verdi.

Cox dusunm?dil?r. Bas leytenant Nabil Orucovun mas?n?nda yola salmag? q?rarlasd?rd?lar. Xidm?t r?isinin kom?kcisi v?zif?sind? cal?san Nabil h?m etibarl?, t?mkinli yoldas idi, h?m d? mas?n? ehtiyatla idar? edirdi, s?nanm?s adamd?.

Umud mas?na mindiril?nd? bayaqk? t?nt?n?d?n ?s?r-?lam?t gorm?di. Bir nec? saat ?vv?l briqadan?n q?rargah? sanki bayram t?nt?n?sind? qaynay?rd?. Indi is? yeyib-icm?kl?rin?, ?hvallar?n?n xos v? yuks?k olmalar?na baxmayaraq, h?r k?s oz isinin dal?nca qac?rd?.

“G?l?nd? el? qars?lad?lar ki, el? bil q?hr?man? qars?lay?rd?lar. Ged?nd? d?, sanki, laz?ms?z bir adamdan canlar?n? qurtar?rlar. Yaxs? ki, bu mayor Orduxanov var… Yoxsa, indi Allah bilir… b?lk? avtobusla yola salacaqd?lar… b?lk? hec… eh, n? bilim e…” Umud dusunc?l?r icind? ik?n mayor Orduxanov yax?nlasd?.

–Umud, s?n? yaxs? yol… Get, istirah?tini el?… Polkovnik ?liyev taps?r?b, s?n?dl?rini rayonunuza gond?r?c?kl?r. Orda s?n? t?qaud k?sil?c?k… bir d?… ozun basa dusurs?n… at?sk?s olsa da… muharib?… muharib?dir… Imkan dusdukc?, s?ninl? ?laq? saxlayacag?q… dar?xmaga qoymayacag?q… – Bayaqdan az qala q?r?q-q?r?q dan?san mayor durus g?tir? bilm?di, sars?ld?, tez d? ozunu duz?ltdi. – M?nim n?s? dem?yim yersizdir… Ozun h?r seyi basa dusurs?n… Kalyaska m?s?l?sini d? rayonda h?ll etm?lidirl?r… Y?qin ki, bel? v?ziyy?td?… s?n t?k deyils?n… Novb?y? yazarlar… vaxt?n catanda… s?ni d? t?min ed?rl?r… Di… yaxs? yol… – Mayor Umudun boynunu qucaqlay?b ozun? s?xd?. ?lini uc d?f? kur?yin? vurdu. – Mohk?m ol!

Mayorun “Mohk?m ol” dem?yi Umudu dirc?ltdi, o, el? bildi ki, komandiri onu evl?rin? yox, yen? d? doyus? gond?rir. Ax? komandir onlar? doyus? gond?r?nd? h?mis? “mohk?m ol” dey?rdi. Aya, gun? bir bax!

Mayor Orduxanov uzunu Nabil? tutdu:

–Yolcu yolda g?r?k. T?rp?nin ki, qaranl?ga dusm?y?siniz. Erk?n gedib k?nd? catas?n?z. Nabil, ?vv?lc? mas?n? tibb m?nt?q?sin? sur. Xanm?mm?d h?kim n? is? taps?r?q ver?c?k. H?m d? siz? bir tibb t?limatc?s? qosacaq. Yolda kom?yi d?y?r.

Mayor Orduxanov ?min idi ki, tibb t?limatc?s? art?q haz?r v?ziyy?td? yolda durub onlar? gozl?yir. Bu bar?d? Xanm?mm?d h?kim z?ng vurub x?b?r vermisdi. Ozu q?sd?n el? deyirdi ki, tibb m?nt?q?sin? donsunl?r. B?lk? Yulya da Umudla gorusub vidalasmaq ist?yirdi.

Nabil mas?n? ehmal-ehmal surub q?rargahdan araland?. Kolxozun dig?r inzibati binas? yuz-yuz iyirmi metr aral?da idi. Indi briqadan?n tibb m?nt?q?si orada yerl?sirdi.

Tibb m?nt?q?sinin qabag?na catan kimi Nabil mas?n? saxlad?. Onlarla ged?c?k t?limatc? mas?n dayanan kimi qap?n? ac?b oturmaq ist?di.

–T?l?sm?. – Nabil onu saxlad?. – G?l birlikd? ic?ri kec?k. Gor?k Xanm?mm?d h?kim n? deyir.

Nabil mas?ndan dusdu v? tibb t?limatc?s? il? birlikd? ic?ri kecdil?r.

Tibb m?nt?q?sinin qabag?nda bir nec? ?sg?r o t?r?f-bu t?r?f? g?zisirdil?r. Onlar lazaretd? olan yungul x?st?l?r v? sanitarlar idil?r. Mas?nda oturub onlara goz qoyan Umuda hec fikir d? verm?dil?r. Umud gozl?rini g?zdirib qeyri-ixtiyari qap?ya zill?di. El? bu vaxt Yulya col? c?xd?. Umud gozl?rin? inanmad?, sanki bir x?yal idi. O, Yulyaya hec vaxt bel? diqq?tl? baxmam?sd?. Yulya mas?na t?r?f add?mlay?rd?, onunla gorusm?y?, vidalasmaga g?lirdi.

–Gedirs?n?

Mas?na yax?nlasan kimi ilk sual? bu oldu. Yanaqlar? Quba almas? kimi q?zar?b portmusdu, gozl?ri sismisdi, qan canag?na donmusdu, el? bil s?h?rd?n aglay?rm?s.

–H??… – Umud soyuq, bir az da konulsuz cavab verdi.

–B?s h?kim deyirdi ki, bir-iki gun qalacaqsan. Ozun qalmaq ist?m?din? – Yulya sorusdu. – Yoxsa hec t?klif d? el?m?dil?r?

–Dem?yin? dedil?r, ozum qalmad?m. Anamdan otru cox dar?xm?sam.

–M?zuniyy?t? c?xsam, siz? g?l? bil?r?m? – Q?fil sual Umudu casd?rd?.

–H??… Niy? g?l? bilmirs?n… Unvan?m? gotur…

–Ehtiyac yoxdur…

Bu vaxt Nabil t?limatc? il? qap?dan c?x?b mas?na yax?nlasd?, Yulya sozunun gerisini dey? bilm?di v? aralan?b getdi.

“…Bundan sonra s?nin unvan?n? ham? tan?yacaq, Umud!” kims? Umudun qulag?na p?c?ldad? bu sozl?ri. “Ilahi, bu kimin s?siydi?! Yulyan?n? Yulya ki, bunu dem?yib getdi!”