101. Cf. L. I. Dublin, A. J. Lotka, A. M. Spiegelman
. Length of life. N. Y., 1949.102. J. Keill.
An anatomical account of old Bayles, supposed to have been 130 years old. - Philos. Trans., 5, 344–348, 1731; J. B. Fisсher. De senio etc. Erfurt, 1854.103. I. Schukru-Aksel
. Ueber das Gehirn des "altesten Mannes der Welt" (Zaro Aga). - Arch. Psychiatr. und Nervenkrankh., 106, 260–266, 1937.104. По вопросу о пределах продолжительности жизни, помимо указанных сочинений, см.:
P. Flourens
. De la longevite humaine et de la quantite de vie sur le globe. Paris, 1855; E. R. Lankoster
. On comparative longevity in man and the lower animals. London, 1870; A. Putter
. Zur Physiologic tier Lebensdauer. - Naturwissenschaften, 8, 201–205, 1920; R. Pearl.
Span of life and average duration of life. Natur. History. N. Y., 26, 26–30, 1926; R. Pearl
. The rate of living. N. Y., 1928; R. Kafemann
. Das Problem des langen Lebens von Gorgias bis Alexis Carrel. - Altersprobleme, 1, 33–44, 1937; W. M. Malisoff
. The span of life. Philadelphia, 1937; W. M. Cobb
. Human Longevity in fancy and fact. - J. Nat. Med. Assoc., 46, 107–112, 1954.105. V. Korenchevsky
. The longest span of life based on the records of centenarians in England and Wales. - Brit. Med. J., 193, 14–16, 1947.106. D. Kotsovsky. Kann der Menscli liinger leben? — Med. Monatsschr., 9, 433–436, 1955.
107. Cf. L. I. Dublin
. Op. cit., W. M. Cobb. Op. cit.108. А. В. Нагорный
. СССР — страна долголетия. Наука и жизнь, № 10, 27–28, 1951 и В. Н. Никитин. Долголетие. Наука и жизнь, № 8, 27–28, 1954.109. R. Pearl
. The ancestry of longlived. Baltimore, 1934.110. Cf. A. H. Vogt
. Die senile Determination des Keimplasmas, beobachtet an eineiigen Zwillingen des 55–81 Jahres. - Schweiz, med. Wochenschr., 65, 576–579, 1935.111. E. Jalavisto
. Inheritance of longevity according to Finnish and Swedisch genealogies.-Ann. Med. Ind. Fenn, 40, 263, 1951.112. Cf. A. L. Viseller
. Menschen mit braunen Augen werden nicht alt? Munch, med. Wochenschr., 84, 381, 1937; S. Sefic. Boja oka i dulijna zivota (Цвет глаз и долголетие). - Lij. Vjes, 71, 97-102, 1949.113. I. Chin Yuan
. The influence of heredity upon the duration of life in man, based on a Chinese genealogy from 1365 to 1914. Human. Biol. 4, 41–68, 1932.114. Lukianos, Longaevi, vol. X, 215.
115. Plinius
. Natur. History, vol. XIV, 60.116. Памятник находится сейчас в Археологическом музее в Загребе.
117. Ph. de Diversis.
Descriptio Ragusina, 1440; S. Razzi. La storia di Raugia, Lucca, 1595.118. Evliya Tchelebi. Putopis (Travelbook), vol. I, Sarajevo, 1954.
119. J. W. Velvasor
. Die Ehre des Ilerzogthums Crain, vol. III. Laybach, 1689.120. Согласно официальным данным о результатах переписи в Югославии в 1921, 1931, 1948 и 1953 годах.
121. J. W. Goethe.
Faust. I, v. 2337–2604. Cf. Pazold. Goethe und das Problem der Verjiingung. - Dtsch. med. Wochenschr., 58 1099 1100 1932.122. E. Smith
. Papyrus. 21, 9-22. Cf. J. H. Breasted. The Edwin Smith surgical Papyrus. Chicago, 1930. Loret сделал замечание о рецепте омоложения в: Melanges Maspero, Mem. Inst, franc, archeol. orient., 66, 853–877, 1934.123. О легендарном лечении чародейки Медеи см., например., D. Hovorka u. A. Kronfield. Vergleichende Volksmedizin, Stuttgart, 1908, Bd. I, 432. Овидий упоминает его в своих "Метаморфозах". Особо интересные сведения на эту тему находятся в рукописи "Splendor Solis" (Британский музей), помеченной 1582 г. и приписываемой Salomon Trismosin. Cf. G. Goldschmidt. Das Jungkochen in der griechischen Alchemie. Ciba-Zeitschrift, 5, 1985–1988, 57, 1938, and S. R. Burstein. The quest for rejuvenation. - Geriatrics, 10, 536–540, 1955.
124. Cf. Pausanias,
II, 38, 2; H. Ethe, Alexanders Zug zur Lebensquelle im Lande des Finsterniss. Miinchen 1871; F. A. Ober. Ponce de Leon. N. Y., 1908; L. Masson. La fontaine de jouvence. - Aesculape, 1937, 233–251 and 1938, 16–23; S. R. Burstein. Op. cit.; C. Talbot. The fountain of life. - Bull. Hist. Med., 31, 1-16, 1957.125. Cf. P. Diepgen
. Elixir, das kostlichste der Arzneien. Ingelheiin, 1951.126. R. Bacon
. Opus maius, vol. VI. Cf. M. Neuburger. Geschichte der Medizin. Bd. II. Stuttgart, 1911.127. R. Bacon
. De retardatione accidentium senectutis et senii, in: A. G. Little, A. E. Withington. Opera hactenus inedita Rogeri Baconi, vol. IX. Oxford, 1928.128. Arnaldus de Villanova. De conservanda juventute et retardanda senectute. Lipsiae, 1511.
129. Theophrastus Paracelsus. Bucher der Archidoxa, in: K. Sudhoff. Paracelsus samtliche Werke, Bd. III. Munchen, 1922.
130. Plinius
. Natur. history, vol. XXXII, 25.