ГРАМОТЫ ВЕЛИКИХЪ КНЯЗЕЙ ЛИТОВСКИХЪ съ 1390 по 1569 годъ собранныя и изданныя подъ редакціею Владиміра Антоновича и Константина Козловскаго.

Przed nami, deputaty sadu gl'ownego trybunalu Lubelskiego, na rok terazniejszy, 1602, ze wszystkich wojew'odztw Korony Polskiej obranymi i wysadzonymi, gdy toczyla sie sprawa za pozwem miedzy urodzonym panem Fedorem Roznoszy'nskim i malzonka jego jejmo'scia pania Krystyna Zubryk'owna — powodowa, a wielmoznymi ich mo'sciami: Xiazeciem Joachimem Koreckim, wojewodzicem Woly'nskim a malzonka jego jejmo'scia pania Anna Chodkiewicz'owna, pozwana strona, a to o niewr'ocenie przez pozwanych powodom pewnych spraw listu i zapisu Hry'nkowej Anny, Inoki (sio), na zapisanie pewnych sieliszcz panu Iwanowi Zubrykowi i zonie jego Bohdanie, drugiego listu kr'ola jegomo'sci Zygmunta na potwierdzenie tego zapisu danego, trzeciego listu kr'ola jegomo'sci Zygmunta Augusta potwierdzenia tego zapisu Hry'nkowej Zubrykowi danego. I s kontrowersii obudwu w tej sprawie stron, sad niniejszy, gl'owny, trybunalski, gdy te prawa przywileje pozwanym nakazal do aktykowania w xiegi odda'c, tedy, stojacy u sadu niniejszego pozwani, oddali te sprawy do ksiag, kt'ore sad niniejszy, gl'owny, trybunalski, dla wpisywania do ksiag przyjmuiacy, przed soba czyta'c kazal, ktore byly czytane: list kr'ola Zygmunta Augusta tak sie w sobie ma: Zygmunt August z Bozej laski kr'ol Polski, wielkie xiaze Litewskie, Buskie, Pruskie, Zmudzkie, Mazowieckie, Inflanskie i innych. Oznajmujem tym listem naszym niniejszym i na potem bedacym, komu bedzie potrzeba tego wiedzie'c. Bil nam czolem ziemianin nasz Czerkaski, Wasil Iwanowicz Zubryk i pokladal przed nami list babki swojej Hry'nkowej Inoki (sic) Anny, w kt'orym stoi opisano, iz ona z dozwoleniem wojewody Kijowskiego, pana Andrzeja Jakubowicza Niemirowicza, zapisala na wieczno's'c i od wszystkich blizkich swoich zieciowi swemu i ojcu jego, Iwanowi Zubrykowi, a c'orce swej, zonie jego Bohdanie, i matce jego i ich dzieciom, na potem bedacym, i s czastka polowica sieliszcz swych w powiecie Kijowskim: Buchlawc'ow, a Ostapkowc'ow, a Lesunowc'ow, a Nowostawk'ow cze's'c swoje, ktora na nie od bliskich jej przyj's'c miala i te zapisala takze wiecznie jemu i zonie jego dziewce swej, czastke sieliszcza swego, ojczyzne w Zwinohorodczyznie, nazwane Michlijewo, Orlowice, Ilinczy'nce i blota Rde'nskie s pasiekami, /91/ z rzekami, z rzeczkami, z lasami, z lowy zwierzynnemi i ptaszynnemi i bobrowemi gony i ze wszystkim, jako sie ta cze's'c jej sieliszcz w powiecie Kijowskim i w Zwinohorodczyznie same w sobie i w granicach swych maja, i bil nam czolem, abychmy na to jemu dali nasz list i te sieliszcza listem naszym potwierdzili jemu na wieczno's'c, tedy my, tego zapisu babki jego ogladawszy, rozkazali'smy slowo w slowo w ten nasz list wpisa'c, kt'ory sie tak w sobie ma: Ja, Hry'nkowa Inoka (sic) Anna, wyznawam sama na siebie tym listem moim kazdemu dobremu, komu bedzie potrzeba wiedzie'c, albo czytajacy jego slysze'c, iz stanowszy ja etc. etc. Z laski naszej hospodarskiej, na czolembicie jego, to'smy uczynili; na to jemu ten nasz list dajemy i te sieliszcza potwierdzamy jemu tym naszym listem, ma on sam, i zona jego, i dzieci, i potym bedacych szczadki te sieliszcza pomienione w powiecie Kijowskim i Zwinohorodczyznie, ze wszystkim, jako sie w sobie maja, dzierze'c i uzywa'c wiecznie, podlug zapisania onej Hri'nkowej listu, a na twierdza tego ie, i piecze'c nasza przylozy'cie'smy (kazali) k temu naszemu listowi. Pisan w Wilnie, lata Bozego narodzenia 1562, miesiaca maja 10 dnia. U tego listu podpis reki wlasny J. K. M-ci temi slowy: Sigismundus Augustus Rex, i piecze'c zawiesista koronna, tak tez podpis reki pisarskiej temi slowy: Ostapi Wolowicz, marszalek dworny, podskarbi ziemski, pisarz koronny — ten list do ksiag gl'ownych trybunalskich wojew'odztwa Kijowskiego zapisa'c kazali i jest zapisano, s kt'orych i ten wypis jest wydan. Pisan w Lublinie.

Сообщено В. Антоновичемъ.

42.

Грамота короля Сигизмунда, предписывающая старостЂ Черкасскому и Каневскому, князю Михайлу Вишневецкому, разобрать споръ, возникшій вслЂдствіе жалобы земянина Василія Ивановича Жубрика на Ждана Повитку. 1562, мая 11.

Zygmunt, Boza milo'scia kr'ol Polski etc.