Юлия Данзас. От императорского двора до красной каторги

Domine, Dilecte… Ad te suspiravit anima mea… Loquere igitur, quia audit serva tua… Jube, quaeso, atque impera quidquid vis, sed sana et operi aures meas, quibus voces tuas audiam… Nihil aliud desidero quam te, o dulcissime Domine… Sed unde hoc mihi, ut venias ad me.[106]?.. Domine, non sum digna, ut intras sub tectum meum, sed tantum dic verbo…

. . . . . . . . . .

Justina, Justina! Sequere me. Quidquid praeter te ipsum /34/ das, nihil curo: quia non quaero datum tuum, sed te. Da mihi te totum, et erit accepta oblatio[107]… Ego ante te ibo: tu me sequere[108]…

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

O Deus meus, amor aeternus, totum bonum meum![109] O ineffabilis gratia! o amor immensus[110]… Tu sis solus semper spes mea, tota fiducia mea, divitiae meae, delectatio mea, jucunditas mea, quies et tranquillitas mea, pax mea, cibus meus, refectio mea, refugium meum, auxilium meum[111]… Tibi offero totum cordis mei affectum, tibi me totum offero; in simplicitate cordis mei offero me ipsum tibi in servum sempiternum. Suscipe me hodie in sancta oblatione, nunc ergo si digneris accipere, ecce, – me ipsum offero[112]. Accipe enim sacrificium humilitatis et paupertatis meae… O dulcissime Domine, vocavi te et desideravi frui te, parata omnia respuere propter te. Tu enim prior excitasti me, ut quaererem te. Sis ergo benedictus, Domine, qui fecisti hanc bonitatem cum serva tua[113]… O Domine, Domine, te solum amo, te solum sequor, te solum quaero, tibi sole servire parata sum[114]… Da mihi, quod jubes, et jube, quod vis[115]… Si me vis esse in tenebris, sis benedictus, et si me vis esse in luce, sis iterum benedictus; si me dignaris consolari, sis benedictus, et si me vis tribulari, sis aeque semper benedictus[116]… Nihil aliud desidero, quam te ipsum, o solus bonum[117]… Sine te esse nequeo, sine te vivere non valeo[118]… Ecce, in te est totum, quod desiderare possum, – tu salus mea, spes et fortitudo[119]… O quantum ferveret, qui parvam scintillam caritatis tuae haberet![120] Da mihi fervorem spiritus tui; accende in me ignem, quem venisti mittere in terram[121]… O dilecte Jesu, ardet cor meum, cupiat dissolvi et esse tecum… Domine, Domine dulcissime[122]…

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .