Читаем Мусульманские имена полностью

Хурпарвар — п. «счастливый».

Хурр(и)— п. (а.) КСИ «свободный, благородный; честный,

добросовестный».

Хурразад— п. «благороднейший».

Хуррам— п. «светлый, радостный».

Хуррамшах— тат. (а.-п.) Хуррам + Шах.

Хуррихан— п.-т. Хурр + Хан.

Хурсанд—п. «довольный, радостный».

Хуршед— тадж. (п.) Хуршид.

Хуршид— п. (др.-ир.) «сияющее солнце».

Хусайн— а. «добрый, хороший», уменьш. ф. от Хасан;имя

внука Пророка Мухаммада , имама Хусайна б. 'Али

.

Хусайнали— п. (а.) Хусайн + 'Али.

Хусайналишсис —п. Хусайн + 'Али + Шах.

Хусайнгали — тат. (а.-п.) Хусайнали.

Хусайни— а. «имеющий отношение к ал-Хусайну».

Хусам— а. «меч, клинок, сабля».

Хусам ад-Даула (Хусамуддавла) — а. Д. «меч государ-

ства».

Хусам ад-Дин (Хусамуддин) — а. Л. «меч веры».

Хусамеддин — аз. Хусам ад-Дин.

Хусан — тадж. узб. (а.) Хусайн.

Хусн — а. КСИ «красота, благо».

Хусн ад-Дин (Хуснуддин) — а. Л. Хусн + Дин.

Хуснеанзам — тат. (а.) Хусн + А'зам.

Хусневали — тат. (а.) Хусн + Вали.

Хусневафа — тат. (а.) Хусн + Вафа.

Хуснегали — тат. (а.) Хусн + 'Али.

Хуснегалим — тат. (а.) Хусн + Алим.

Хуснегаллам — тат. (а.) Хусн + Аллам.

Хуснегата — тат. (а.) Хусн + Ата.

Хуснеджан — тат. (а.-п.) Хусн + Джан.

Хуснеислам — тат. (а.) Хусн + Ислам.

Хуснелхак — тат. (а.) Хусн + Хакк.

Хуснемурат — тат. (а.) Хусн + Мурад.

Хуснемурза — тат. (а.-п.) Хусн + Мурза.

Хуснерахман — тат. (а.) Хусн + Рахман.

Хуснериджал — тат. (а.) Хусн + Риджал.

Хусниддин — тадж. узб. (а.) Хусн ад-Дин.

Хуснихан — тат. (а.-т.) Хусн + Хан.

Хуснихузя — тат. (т.-п.) Хусн + Ходжа.

Хусниахмет — тат. (а.) Хусн + Ахмад.

Хуснизада — тат. (а.-п.) Хусн + Зада.

Хуснимардан — тат. (а.-п.) Хусн + Мардан.

Хуснияздан — тат. (т.-п.) Хусн + Йаздан.

Хуснияр — тат. (т.-п.) Хусн + Йар.

Хуснутдин — тат. (а.) Хусн ад-Дин.

Хусрав — тадж. узб. (п.) Хусрау.

Хусрау— п. (др.-ир.) «хосров», титул правителей Ирана.

Хуш— п. «благой, хороший, добрый».

Хушаваз— н.-п. «сладкоголосый».

Хушбахт— п. «счастливый».

Хушбин— п. «оптимист».

Хушбирде— тат. (п.-т.) «Бог дал хорошего, здорового ре-

бенка».

Хушвакт— п. «жизнерадостный, счастливый».

Хушдавлет— тат. (п.-а.) Хуш + Даулат.

Хушдил— п. «радостный, доброжелательный».

Хушимбек— т. стяж. ф. от Хушмухаммадбек.

Хушйар (Хушияр)— п. 1. «добрый, душевный друг»;

2. «умный, зоркий».

Хушкадам— п. «приносящий счастье».

Хушкилде— тат. (п.-т.) «пришел (родился) с добром».

Хушман— п. «обладатель красоты, счастья».

Хушмухаммад— п.-а. Хуш + Мухаммад.

Хушмухаммадбек— т. (п.-а.) Хушмухаммад + Бек.

Хушнаваз— н.-п. «щедрый, добрый, заботливый».

Хушнавал—п.-а. «прекрасный, красивый подарок

(о ребенке)».

Хушназар— тадж. (п.) «доброжелательный».

Хушнам— п. «славный».

Хушнуд— п. «радостный, довольный, веселый».

Хуштаймас— тат. (п.-т.) «добрый, душевный ребенок».

Хушхабар— п. «добрая весть».




Ч

Чабак— т. «плотва» (рыба).

Чабан— т. «пастух».

Чабук.— п. «быстрый, резвый, подвижный».

Чавдар— п. «чиновник, начальник, староста».

Чага— монг.-т. «ребенок, дитя».

Чагатай— монг.-т. 1. «ребенок, дитя» 2. «мужественный,

смелый»; имя сына Чингиза, в чей улус входила Средняя Азия

и Казахстан.

Чагрыбек— т. «громкоголосый».

Чаддар— п. «кочевой».

Чакмагыш— тат. (т.) «высекающий огонь с помощью

кремня, огнива».

Чакмак— тат. (т.) «высекание огня с помощью кремня,

огнива».

Чал— тат. КСИ «камень».

Чалбай— тат. (т.) Чал + Бай.

Чалбулат— тат. (т.) Чал + Булат.

Чалмухаммет— тат. (т.) Чал + Мухажмад. Чалтаймас

— тат. (т.) «твердый, как кремень; крепкий, как камень».

Перейти на страницу:
Нет соединения с сервером, попробуйте зайти чуть позже