Хурпарвар — п. «счастливый».
Хурр(и)
— п. (а.) КСИ «свободный, благородный; честный,добросовестный».
Хурразад
— п. «благороднейший».Хуррам
— п. «светлый, радостный».Хуррамшах
— тат. (а.-п.)
Хуррам + Шах.Хуррихан
— п.-т.
Хурр + Хан.Хурсанд
—п. «довольный, радостный».Хуршед
— тадж. (п.)
Хуршид.Хуршид
— п. (др.-ир.) «сияющее солнце».Хусайн
— а. «добрый, хороший», уменьш. ф. от
Хасан;имявнука Пророка Мухаммада , имама Хусайна б. 'Али
.
Хусайнали
— п. (а.)
Хусайн + 'Али.Хусайналишсис —
п.
Хусайн + 'Али + Шах.Хусайнгали — тат. (а.-п.) Хусайнали.
Хусайни
— а. «имеющий отношение к
ал-Хусайну».Хусам
— а. «меч, клинок, сабля».Хусам ад-Даула (Хусамуддавла
) — а. Д. «меч государ-ства».
Хусам ад-Дин (Хусамуддин) — а. Л. «меч веры».
Хусамеддин — аз. Хусам ад-Дин.
Хусан — тадж. узб. (а.) Хусайн.
Хусн — а. КСИ «красота, благо».
Хусн ад-Дин (Хуснуддин) — а. Л. Хусн + Дин.
Хуснеанзам — тат. (а.) Хусн + А'зам.
Хусневали — тат. (а.) Хусн + Вали.
Хусневафа — тат. (а.) Хусн + Вафа.
Хуснегали — тат. (а.) Хусн + 'Али.
Хуснегалим — тат. (а.) Хусн + Алим.
Хуснегаллам — тат. (а.) Хусн + Аллам.
Хуснегата — тат. (а.) Хусн + Ата.
Хуснеджан — тат. (а.-п.) Хусн + Джан.
Хуснеислам — тат. (а.) Хусн + Ислам.
Хуснелхак — тат. (а.) Хусн + Хакк.
Хуснемурат — тат. (а.) Хусн + Мурад.
Хуснемурза — тат. (а.-п.) Хусн + Мурза.
Хуснерахман — тат. (а.) Хусн + Рахман.
Хуснериджал — тат. (а.) Хусн + Риджал.
Хусниддин — тадж. узб. (а.) Хусн ад-Дин.
Хуснихан — тат. (а.-т.) Хусн + Хан.
Хуснихузя — тат. (т.-п.) Хусн + Ходжа.
Хусниахмет — тат. (а.) Хусн + Ахмад.
Хуснизада — тат. (а.-п.) Хусн + Зада.
Хуснимардан — тат. (а.-п.) Хусн + Мардан.
Хуснияздан — тат. (т.-п.) Хусн + Йаздан.
Хуснияр — тат. (т.-п.) Хусн + Йар.
Хуснутдин — тат. (а.) Хусн ад-Дин.
Хусрав — тадж. узб. (п.) Хусрау.
Хусрау
— п. (др.-ир.) «хосров», титул правителей Ирана.Хуш
— п. «благой, хороший, добрый».Хушаваз
— н.-п. «сладкоголосый».Хушбахт
— п. «счастливый».Хушбин
— п. «оптимист».Хушбирде
— тат. (п.-т.) «Бог дал хорошего, здорового ре-бенка».
Хушвакт
— п. «жизнерадостный, счастливый».Хушдавлет
— тат. (п.-а.)
Хуш + Даулат.Хушдил
— п. «радостный, доброжелательный».Хушимбек
— т. стяж. ф. от
Хушмухаммадбек.Хушйар (Хушияр)
— п. 1. «добрый, душевный друг»;2. «умный, зоркий».
Хушкадам
— п. «приносящий счастье».Хушкилде
— тат. (п.-т.) «пришел (родился) с добром».Хушман
— п. «обладатель красоты, счастья».Хушмухаммад
— п.-а.
Хуш + Мухаммад.Хушмухаммадбек
— т. (п.-а.)
Хушмухаммад + Бек.Хушнаваз
— н.-п. «щедрый, добрый, заботливый».Хушнавал
—п.-а. «прекрасный, красивый подарок(о ребенке)».
Хушназар
— тадж. (п.) «доброжелательный».Хушнам
— п. «славный».Хушнуд
— п. «радостный, довольный, веселый».Хуштаймас
— тат. (п.-т.) «добрый, душевный ребенок».Хушхабар
— п. «добрая весть».
Ч
Чабак
— т. «плотва» (рыба).Чабан
— т. «пастух».Чабук.
— п. «быстрый, резвый, подвижный».Чавдар
— п. «чиновник, начальник, староста».Чага
— монг.-т. «ребенок, дитя».Чагатай
— монг.-т. 1. «ребенок, дитя» 2. «мужественный,смелый»; имя сына Чингиза, в чей улус входила Средняя Азия
и Казахстан.
Чагрыбек
— т. «громкоголосый».Чаддар
— п. «кочевой».Чакмагыш
— тат. (т.) «высекающий огонь с помощьюкремня, огнива».
Чакмак
— тат. (т.) «высекание огня с помощью кремня,огнива».
Чал
— тат. КСИ «камень».Чалбай
— тат. (т.)
Чал + Бай.Чалбулат
— тат. (т.)
Чал + Булат.Чалмухаммет
— тат. (т.)
Чал + Мухажмад. Чалтаймас— тат. (т.) «твердый, как кремень; крепкий, как камень».