Улан
— т. «сын, юноша; конный воин».Улджа
— т. «богатство», букв, «добыча».Улджабай
— т.
Улджа + Бай.Улджай
— т. «добычливый».Улджайту
— т.
Улджай.Улдуз
— аз. (т.)
Юлдуз.Улзаман
— тат. (т.-а.) «сын своей эпохи».Улмас
— т. КСИ «бессмертный».Улмасбай
— тат. (т.)
Улмас + Бай.Улмиш
— т. «неумирающий».Ултабыл
— тат. (т.) «пусть родится сын».
Улубек
— аз. (т.)
Улугбек.Улуг
— т. «старший, великий».Улугбек
— т.
Улуг + Бек.Улугхан
— т.
Улуг + Хан.Улухан
— тат. (т.)
Улугхан.Улфат
— п. (а.) «дружба, привязанность».'Умар
—а. «живучий»; имя второго халифа, "Умара б.ал-Хаттаба
.
Умаркул
— узб. тадж.
'Умар + Кул.'Умда(т)
— а. «поддержка, опора, основа», «суть дела».Умдат ад-Даула (Умдатуддавла)
— а. Л. «опора государства».Умдат ал-Мулк (Умдатулмулк)
— а. Л. «опора царства».Умед
— тадж. узб. (а.)
Умид.Умид
— п. КСИ «надежда, желание, мечта, стремление».Умидбай — тат. (а.-т.) Умид + Бай.
Умидгарай — тат. (а.-т.) Умид + Гарай.
Умидзян — тат. (а.-п.) Умид + Джан.
Умидкул — тат. (а.-т.) Умид + Кул.
Умидхузя — тат. (а.-п.) Умид + Ходжа.
'Умр — а. КСИ жизнь.
'Умран
— а. «процветание, благополучие, многолюдность».'Умри
— тадж. (а.) «живущий, неумирающий».Умрузак (Умурзак)
— т. (а.-т.) «долгожитель».Умурзок
— узб.
Умрузак.Унай
— т. «удобный, сподручный».Унайбек
— тат. (т.)
Унай + Бек.Унарсин
— тат. «пусть сопутствует успех, удача».'Унван
— а. «символ, заглавие, титул».Ураз
— т. 1. КСИ «счастье, радость», «счастливый»; 2. «пост»;в значении: «рамазан, месяц мусульманского поста; ребенок,
родившийся в этот месяц».
Уразай
— тат. (т.) уменып. ф. от
Ураз.Уразбага (Урысбага)
— тат. (т.) «рождается счастье».Уразбай
— тат. (т.)
Ураз + Бай.Уразбак
— тат. (т.) «пусть придет счастье, радость».Уразбакты — тат. (т.) Ураз + Бакты.
Уразбек — тат. (т.) Ураз + Бек.
Уразбирде — тат. (т.) Ураз + Бирде.
Уразгилде (Уразкилде) — тат. (т.) Ураз + Килде.
Уразгузя—тат. (т.-п.) Ураз + Ходжа.
Уразгул (Уразкул) — тат. (т.) Ураз + Кул.
Уразгулбай — тат. (т.) Уразгул + Бай.
Уразджан — тат. (т.-п.) Ураз + Джан.
Уразлы
—тат. «счастливый».Уразман
— тат. (т.-п.) «обладатель счастья; счастливый».Уразмет — тат. (т.-а.) стяж. ф. от Уразмухаммет.
Уразмулла — тат. (т.-п.) Ураз + Мулла.
Уразмухаммет—таг. (т.-а.) Ураз + Мухаммад.
Уразтимер — тат. (т.) Ураз + Тимер.
Уразхан — тат. (т.) Ураз + Хан. Урак — тат. «серп».
Уракай
— тат. «месяц жатвы, уборочная».Уракбай
— тат.
У рак + Бай.Уракчи
— тат. 1. «жнец»; 2. «тот, кто родился во времяжатвы, уборочной».
Урал
— т. КСИ «радость, удовольствие»; название гор.Уралбай
— тат. (т.)
Урал + Бай.Уралбек
— тат. (т.)
Урал + Бек.'Урва
— а. «вервь, веревка»; 'Урва б. Зубайр— сподвижник
Пророка Мухаммада .
Урекмас
—тат. «бесстрашный».Уринбай
— тат.
Урин(место) +
Бай.Уркен
— тат. (а.)
Рукн.Уркенбай
— тат.
Рукн + Бай.Уркенетдин
— тат. (а.)
Рукн ад-Дин.Уркенкилде
— тат.
Рукн + Килде.Урман
— т. КСИ «лес».Урманай
— тат. (т.)
Урман + Ай.Урманбай
— тат. (т.)
Урман + Бай.Урманджихан
— тат. (т.-п.)
Урман + Джихан.Урмантай (Урмандай)
— тат. (т.) «хозяин леса».Урманчи
— тат. (т.) «лесоруб; лесник».Урманшах
— тат. (т.-п.)
Урман + Шах.Уртабай
— тат. «средний бай; средний сын».Уртак
— т. «друг, товарищ».Урудж
— а. «подъем, гора».Урус
— 1. кирг. (т.) «битва»; 2. «русский».Урусбахадур
— т.-п.
Урус + Бахадур.Урусмухаммад
— т.-а.
Урус + Мухаммад.Уруш
— т. «война; битва».Усайд
— а. «львенок»; Усайд б. ал-Худайр— сподвижник
Пророка Мухаммада , отличавшийся красивым чтением
Корана.
Усама
— а. «лев». Усама б. Зайд— сподвижник Пророка
Мухаммада .
'Усман
— а. КСИ «костоправ»; Усман б. Аффан— второй
праведный халиф.
Усмангали
— тат. (а.)
Усман + 'Али.