Читаем Novae epistolae obscurorum virorum. Epistolae honestae virorum Russorum, quas magister Constantinus Semenis hunc in librum collegit (СИ) полностью

Me nunc adaviatorem in Moscvae ad istum septimanae et coepissum disciplinarum studiosam in Universitatum locis ad politicae cathedrae. Peterum veniae de me stilarum barbaricae et insolitam, quad istud litterae me scribum ad geniculum meum in tenebris cameram. Igitur me viarum ad Moscvae ad aviatorum nuper, et nunc me habitatis in locum procum in nostrum capitalum, in Cerasam, et valdium in pecuniam egereum. Retro secundo annos me habeo unum optimalum mitis et circularis abdomen, quo tollere singularum, sed nunc me mutatio in veris sceletum. Me, filius legatorum Conclusium civitatae et generus nobilis, nunc ambulare ad finis pauperam! Vos – plus legatorum filius, quad me, et unis discrimen inter nos in tam, quad meus pater in carcerum nunc, sed vos paterum non caperio etiam nostrum policiae in crimenalum.





Sed non cogitatum, quad me mendicabulum contemptionis, quod me non sicut.





Me scribo ad vos iterum quad non habeo in Moscvae unum fautoris, quo potentam auxilum me aliquando, et si me despiratum vel desperatum, quad verissemero, vivere in unum aperturam odium et odoris. Et me volo, quad vos esse nunc meum faetoram. Vos dexetum auxiliam ad me, quad me vester terraefrater et popularis, quad me est filius magistrum, – quad vos, – et me tam studentis, quad retrum vos; omnes scire, quad vos non mericitio diplomae Universitatae ad mercatoram, verum? Et si vos non auxiliam, me potentam clamoram de omni mundi ingratum veritas de vos, et vos non habebantur fortes ad custodiam suam.





Plusque me decet scribere ad vos de positurae in gentes Urales Universitatae, ex quam me crussum in Moscoviae. Decanus nostrum «satus fit et ebrius», quat in cantatum congruentiae sonare, et eus potentus in finalis die, in quad me essen in Universitatae, videre et locui cum sciurus magnum, cum que me tam occurrero in retro annorem. Eam bibit «sine meta», quad nos popularis nominatissimus et dignitatissimus, in honorem quad nominatio nos alma mater; et eus tam bibit duo lagunculam aqua vitae in unum die. Rarum eam bibit etiam spiritus purgatum et cum spiritus sanctum loqui. Historicatus nos dixit in lectios suos de mirificus res: de catinam aviatorem, de advenae cum planetam alios, de chupacabram, et de aliquando stultorum.





Et vos decet memore, quad me potentibus dicere SICUT ad vos, quad vos non potentis vivere quad nunc postquam!





Ex meum modestum cameram.





Epistolae Artemium Orbriosum ad Constantini Semin.





Salvate magister!



Vulgus moscoviam scholaris salvate dignitate magister Constantini Semin.





Facere vos magnus fautorum et amatores de artibus vestrum, et qui, quad aegalitum et vos, viarum marxistum et doctorem in unus veritas scholare, mea scribere ad vos ille descripta cum bonissime mentenem, non nulus cum volo facere irae vos.





Quad me, qui quoque monstrum super, facere vestrum occultus amicus, me vade ad via principale cogitia, qui quad stare veritas superbi omnes intime concubitus, ad illum volo ad vestrum bonum ad volo oculus aperta vestrum ad veritas sunt de magistrandi reformam in nostrum glorissime Respublicae.





Multibus qui unum annos meus vita dare ad studiorum de phenomene reformam, omnes cogitare ad me documentes legere, qui rossicus, quad soveticus; disciple me illu pedagogum doctorem libres et professionam actes.



Se vos scirendo (et me credo, quo sicut doctrem vir, quod vos, scirendo), quo est haec monstrum parvus Maratus Nigmatulinus, haec blatta «mit dem Bart, mit dem langen Bart», quod sonarui in carminae prussianae antiquae. Haec echidna cum longis loquelam nuper ederui libri malum et contropopularum, et hac libri ipse nomizato «In custodire reformam educatione» vel «In defensionarum reformae magistrandi» (ipse scriberam libri haec in rossicum, et nunc me non habeo translatio latinitatis, ergo me audire duo versiam nominatiae libri haec). Sed me non in potestas spectare, quod istud barbarus, istud impudens illitteratus scriberam et ederum simulatudo libres; ergo me scriberam suam libri, in quae me damnarui Nigmatulinum et «cum gladium sillogismum  in manu me stravi illum superstiones». Igitur finem meus opere stare scribere libri, quae me nomizato «In scandalizarum reformae magistrandi», quad me ut procer in nassa Internetum multi chronos super, et nunc exemplum mitto ad vos, quad vos potentes corrigum.





Vivere in non mendacium amor! Valete!





Post scriptum:





Possum vestram beati veniam ad illu casus, quad me interrogavit non ad tunc adressum, qui me debitum, ludum administratio vos ad laborum ad tunc filmum, quad vos facere. Volo parvus ad atone de criminalum meus, me exsisto certus mitto ad vos unum bonissime et verissime fabulum, quad vos multus possum ad omnes vestram proecti: lana stare ad legere illum.





Post post scriptum:





Etiam haec blatta Maratus Nigmatulin, haec inrossicus lignum, haec niger malissimus, scribunt de vos, dominus magister, haec carmen scandalizarum.





Censura de Constantini Semin.





In Semin, etiam minima diurnariis,



Quod etiam potest non scribis.





Semin, vos ignorant ut eius ipsa fundamentum,



Перейти на страницу:

Похожие книги

10 дней в ИГИЛ* (* Организация запрещена на территории РФ)
10 дней в ИГИЛ* (* Организация запрещена на территории РФ)

[b]Организация ИГИЛ запрещена на территории РФ.[/b]Эта книга – шокирующий рассказ о десяти днях, проведенных немецким журналистом на территории, захваченной запрещенной в России террористической организацией «Исламское государство» (ИГИЛ, ИГ). Юрген Тоденхёфер стал первым западным журналистом, сумевшим выбраться оттуда живым. Все это время он буквально ходил по лезвию ножа, общаясь с боевиками, «чиновниками» и местным населением, скрываясь от американских беспилотников и бомб…С предельной честностью и беспристрастностью автор анализирует идеологию террористов. Составив психологические портреты боевиков, он выясняет, что заставило всех этих людей оставить семью, приличную работу, всю свою прежнюю жизнь – чтобы стать врагами человечества.

Юрген Тоденхёфер

Документальная литература / Публицистика / Документальное
Жертвы Ялты
Жертвы Ялты

Насильственная репатриация в СССР на протяжении 1943-47 годов — часть нашей истории, но не ее достояние. В Советском Союзе об этом не знают ничего, либо знают по слухам и урывками. Но эти урывки и слухи уже вошли в общественное сознание, и для того, чтобы их рассеять, чтобы хотя бы в первом приближении показать правду того, что произошло, необходима огромная работа, и работа действительно свободная. Свободная в архивных розысках, свободная в высказываниях мнений, а главное — духовно свободная от предрассудков…  Чем же ценен труд Н. Толстого, если и его еще недостаточно, чтобы заполнить этот пробел нашей истории? Прежде всего, полнотой описания, сведением воедино разрозненных фактов — где, когда, кого и как выдали. Примерно 34 используемых в книге документов публикуются впервые, и автор не ограничивается такими более или менее известными теперь событиями, как выдача казаков в Лиенце или армии Власова, хотя и здесь приводит много новых данных, но описывает операции по выдаче многих категорий перемещенных лиц хронологически и по странам. После такой книги невозможно больше отмахиваться от частных свидетельств, как «не имеющих объективного значения»Из этой книги, может быть, мы впервые по-настоящему узнали о масштабах народного сопротивления советскому режиму в годы Великой Отечественной войны, о причинах, заставивших более миллиона граждан СССР выбрать себе во временные союзники для свержения ненавистной коммунистической тирании гитлеровскую Германию. И только после появления в СССР первых копий книги на русском языке многие из потомков казаков впервые осознали, что не умерло казачество в 20–30-е годы, не все было истреблено или рассеяно по белу свету.

Николай Дмитриевич Толстой , Николай Дмитриевич Толстой-Милославский

Биографии и Мемуары / Документальная литература / Публицистика / История / Образование и наука / Документальное
100 знаменитых катастроф
100 знаменитых катастроф

Хорошо читать о наводнениях и лавинах, землетрясениях, извержениях вулканов, смерчах и цунами, сидя дома в удобном кресле, на территории, где земля никогда не дрожала и не уходила из-под ног, вдали от рушащихся гор и опасных рек. При этом скупые цифры статистики – «число жертв природных катастроф составляет за последние 100 лет 16 тысяч ежегодно», – остаются просто абстрактными цифрами. Ждать, пока наступят чрезвычайные ситуации, чтобы потом в борьбе с ними убедиться лишь в одном – слишком поздно, – вот стиль современной жизни. Пример тому – цунами 2004 года, превратившее райское побережье юго-восточной Азии в «морг под открытым небом». Помимо того, что природа приготовила человечеству немало смертельных ловушек, человек и сам, двигая прогресс, роет себе яму. Не удовлетворяясь природными ядами, ученые синтезировали еще 7 миллионов искусственных. Мегаполисы, выделяющие в атмосферу загрязняющие вещества, взрывы, аварии, кораблекрушения, пожары, катастрофы в воздухе, многочисленные болезни – плата за человеческую недальновидность.Достоверные рассказы о 100 самых известных в мире катастрофах, которые вы найдете в этой книге, не только потрясают своей трагичностью, но и заставляют задуматься над тем, как уберечься от слепой стихии и избежать непредсказуемых последствий технической революции, чтобы слова французского ученого Ламарка, написанные им два столетия назад: «Назначение человека как бы заключается в том, чтобы уничтожить свой род, предварительно сделав земной шар непригодным для обитания», – остались лишь словами.

Александр Павлович Ильченко , Валентина Марковна Скляренко , Геннадий Владиславович Щербак , Оксана Юрьевна Очкурова , Ольга Ярополковна Исаенко

Публицистика / История / Энциклопедии / Образование и наука / Словари и Энциклопедии