Читаем Постимпрессионизм (От Ван Гога до Гогена) полностью

168. Novotny F. Reflections on a Drawing by van Gogh. "The Art Bulletin", march 1953.

169. Gachet P. Van Gogh a Auvers - Histoire d'un tableau. Paris, 1953.

170. Gruyter W. J. de. Theo and Vincent van Gogh; Tralbaut M. E. Van Gogh's Japanisme; Leymarie J. Symbole et Realite chez van Gogh - Статьи о Ван Гоге - "Mededelingen", Gravenhage, nos 1-2, 1954. См. также № 269.

171. Tralbaut M. E. Vincent van Gogh in het Caf'conc'of het raakpunt met Raffaelli, Stedelijk Museum. Amsterdam, 1955.

172. Gogh V. W. van. Madame Roulin - "La Berceuse" - door Vincent van Gogh en Paul Gauguin. "Museumjournaal", oct. 1955.

173. Cooper D. Two Japanese Prints from Vincent van Gogh's Collection. "Burlington Magazine", june 1957.

174. Sabloniere M. de. Inleiding tot de Kunst van Gogh. Amsterdam, 1958.

174a. Gans L. Vincent van Gogh en de Schilders van de "Petit Boulevard". "Museum journaal", IV, 5-6 dec. 1958.

175. Ste11ingwerff J. Werkelijkheid Grondmotif bij Vincent Willem van Gogh. Amsterdam, 1959. См. также №№ 66, 72, 83, 84, 100, 233, 237, 243, 243a, 274.

Литература о подделках

См. № 3.

176. Fierens P. Les Faux van Gogh. "Journal des Debats", 25 avril 1930.

177. Faure F. A propos des faux van Gogh. "L'Art vivant", 25 avril 1930.

178. Faille J.-B. de La. Reponse a l'article de M. Elie Faure. "L'Art vivant", 1930.

179. Poulin G. Dans le maquis des faux. "Comoedia", 10 dec. 1931.

180. Veth C. Schoon schip - expertise naar echtheid en onechtheid inzake Vincent van Gogh. Amsterdam, 1932.

181. Pfannstiel A. et Schretien M. 1. Van Gogh's "Jardin de Daubigny". "Maandblad voor beeldende Kunsten", mai 1935.

182. Hentzen A. Der Garten Daubignys von Vincent van Gogh. "Zeitschrift fur Kunstgeschichte", 1935, vol. IV.

183. Ueberwasser W. Le Jardin de Daubigny, das lelzte Hauptwerk van Goghs. Basel, 1936.

184. Hentzen A. Nochmals "der Garten Daubignys" von Vincent van Gogh. "Zeitschrift fur Kunstgeschichte", 1936, vol. V.

185. Sаbloniere M, de. Over echte en valse van Goghs. "Vrij Nederlande", 23 dec. 1950.

186. Dantzig M. M. van. Vincent? A New Method of Identifying the Artist and His Work and of Unmasking the Forger and His Products. Amsterdam [1953?].

187. Anfray L. Plus de 500 tableaux de Vincent van Gogh ont echoue a la brocante. "Arts-Documents", fevr. 1953.

188. Anfray L. "Les Mangeurs de pomme de terre" dans l'oeuvre de Vincent van Gogh. "Arts-Documents", avril 1953.

189. Anfray L. Van Gogh - Catalographie de son oeuvre. "Arts-Documents", dec. 1953.

190. Anfray L. Methode d'examen d'un tableau. "Arts-Documents", dec. 1953, janv. 1954.

191. Anfray L. Une enigme van Gogh. "Arts-Documents", dec. 1953, mars 1954, juin 1954.

192. Anfray L. La Verite torturee. "Arts-Documents", avril et mai 1954.

193. Gans L. Een vermeende versie van "de Aardappeleters" - onjuiste interpretatie vam van Gogh's brieven. "Museumjournaal", dec. 1955.

194. Expertise et Contre-Expertise d'un van Gogh par M. van Dantzig, Jaffe H.-L.-C. et Hammacher A. M. "Connaissance des Arts", oct. 1957.

195. Anfray L. Guerre froide autour d'un portrait de van Gogh - "Etude a la bougie". Les Cahiers de van Gogh, n° 2 [1957].

См. также №№ 185, 68, 158, 219. О подделках см. также №№ 57, 135, 170, 236, 300, 301, 322, 354, 421, 427, 428, 429, 430, 434, 435, 518, 637, 640, 641, 642, 647, 648, 650, 651, 673, 695, 704.

Репродукции

196. Bremmer H. P. Vincent van Gogh - Vier-en-twintig teekeningen mit zijn Hollandsche periode. Amsterdam, 1907.

197. Bremmer H. P. Vincent van Gogh. Amsterdam, 1911.

198. Bremmer H. P. Vincent van Gogh - Reproducties naar zijn werken in de verzameling van Mevrouw H. Kroller-Muller. Gravenhage, 1919.

199. Vincent van Gogh, 16 fac-similes d'apres des dessins et aquarelles, publiees par la Marees Gesellschaft. Munchen, 1919. См. также № 203.

200. Claser C. Vincent van Gogh. Leipzig, 1921. (Seemann)

201. Hart1aub G. F Vincent van Gogh. Berlin, 1922, 1930.

203. Grey R. Van Gogh, Rome - Paris, 1924 (на английском языке).

204. Fels F. Vincent van Gogh. Paris, 1924.

205. Vincent van Gogh, Seemanns Klinstlermappe, n° 66, Leipzig [1924].

206. Nijland J.-H. Portefeuille de 24 reproductions d'apres des dessins de van Gogh de la periode hollandaise. Amsterdam, 1924. См. также № 12.

207. George W. Van Gogh. Paris. (Album d'art Druet).

208. Colin R. Van Gogh. Paris, 1925.

209. Vincent van Gogh - fac-similes de dessins et aquarelles publies par la Marees Gesellschaft. Munchen, 1926.

210. Meier-Graefe J. Vincent van Gogh der Zeichner. Berlin, 1928.

211. Bertram A. Vincent van Gogh. London-New York, 1929.

212. Knapp F. Vincent van Gogh. Leipzig, 1930.

213. Terrasse C. Introduction a un portefeuille de van Gogh, Paris Leipzig, 1931.

214. Кardas. Van Gogh a Arles. "L'Art vivant", sept. 1933.

215. Pierard L. Vincent van Gogh. Paris, 1936.

216. Benson G. introduction a un portefeuille de 12 planches en couleurs, publie par la New York Graphic Society. New York, 1936.

217. Uhde W. Vincent van Gogh. Vienne, 1936.

218. Vitali L. Vincent van Gogh. Milano, 1936.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Повседневная жизнь сюрреалистов. 1917-1932
Повседневная жизнь сюрреалистов. 1917-1932

Сюрреалисты, поколение Великой войны, лелеяли безумную мечту «изменить жизнь» и преобразовать все вокруг. И пусть они не вполне достигли своей цели, их творчество и их опыт оказали огромное влияние на культуру XX века.Пьер Декс воссоздает героический период сюрреалистического движения: восторг первооткрывателей Рембо и Лотреамона, провокации дадаистов, исследование границ разумного.Подчеркивая роль женщин в жизни сюрреалистов и передавая всю сложность отношений представителей этого направления в искусстве с коммунистической партией, он выводит на поверхность скрытые причины и тайные мотивы конфликтов и кризисов, сотрясавших группу со времен ее основания в 1917 году и вплоть до 1932 года — года окончательного разрыва между двумя ее основателями, Андре Бретоном и Луи Арагоном.Пьер Декс, писатель, историк искусства и журналист, был другом Пикассо, Элюара и Тцары. Двадцать пять лет он сотрудничал с Арагоном, являясь главным редактором газеты «Летр франсез».

Пьер Декс

Искусство и Дизайн / Культурология / История / Прочее / Образование и наука
Карл Брюллов
Карл Брюллов

Карл Павлович Брюллов (1799–1852) родился 12 декабря по старому стилю в Санкт-Петербурге, в семье академика, резчика по дереву и гравёра французского происхождения Павла Ивановича Брюлло. С десяти лет Карл занимался живописью в Академии художеств в Петербурге, был учеником известного мастера исторического полотна Андрея Ивановича Иванова. Блестящий студент, Брюллов получил золотую медаль по классу исторической живописи. К 1820 году относится его первая известная работа «Нарцисс», удостоенная в разные годы нескольких серебряных и золотых медалей Академии художеств. А свое главное творение — картину «Последний день Помпеи» — Карл писал более шести лет. Картина была заказана художнику известнейшим меценатом того времени Анатолием Николаевичем Демидовым и впоследствии подарена им императору Николаю Павловичу.Член Миланской и Пармской академий, Академии Святого Луки в Риме, профессор Петербургской и Флорентийской академий художеств, почетный вольный сообщник Парижской академии искусств, Карл Павлович Брюллов вошел в анналы отечественной и мировой культуры как яркий представитель исторической и портретной живописи.

Галина Константиновна Леонтьева , Юлия Игоревна Андреева

Биографии и Мемуары / Искусство и Дизайн / Проза / Историческая проза / Прочее / Документальное