Убырлар уянган чак

–Белм. Шулай кирк. аны сыеныр урын тапмый йрмсен чен. Тиз бул.

Мин таякны кулыма алдым…

Айрат яшь м… Ул бит минем туганым, и якын дустым иде. зене тулар-тулмас ундрт ел гомеренд тисезлек газабын татырга да, нисен югалтырга да лгергн малай. Ул юньле кеше, з кнен зе креп нисен д, дусларын да бхетле итчк тртипле кеше, булырга тели иде. Ул миннн кпк йбтрк иде. м ул…

–Сузма!..

–Шайтаныма олак! – Мин таякны идиятне йзен ыргыттым, – Кит моннан! Кзем кренм!

Тавышым салкын тигндге кебек карлыгып чыкты. Тнемне ут булып януын тойдым. Шул ук вакытта бала йоннарым кабартып, арка згемне ниндидер кырыс салкын телеп тте. Кзг яшь тыгылды. Юк, кзг ген тыгылып калмады ул, бугазыма укмашып катты. Мин сулыш та алалмаслык хлг килдем, бтен барлыгымда яш тукталып калды, тнем сулкылдый, аным ике днья арасында тарткалаша иде.

–Илам…

–Пошел ты!..

гр мин тгел, Айрат безг кунакка килгн булса!.. Шрне д матур урыннары аз тгел бит… Мктп стадионында туйганчы футбол тибр, Агыйделг барып су коеныр идек. Паркларда йрер, шайтан куласасыннан алып америка тауларына кадр йреп чыгар идек, ичьюгы компьютер артында кннребез тр… – ни телск шуны эшлр идек…– тик шушы лгънт тшкн авылны мескен бер йортында вампирлар кулыннан дустым лак булмас, мин аны югалту ачысын кичермс идем…

–Ишетсеме?!.

Ишетмим… Ишетсем д килми… Минем бернрс д белсем д, крсем д, ишетсем д килми… Миа бернрс д киркми, берегез д кирк тгел миа! Алыйсызмы, берегез д… Блки, зем д вампирга йлнергдер? Айратны тергнче, блки, миа вампир булыргадыр. Ике-ч кн эченд тоташ авылны юк иткннр икн, башкаларына да, башкаласына да ерак калмас. Шулай булгач, ниг тарткалашырга? Килчгебез, крчгебез алдан билгеле ич. идият йтмешли, башта дин югалды, иман, намус, кешелеклелек… Хзер кеше зе юкка чыга. Чыксын! Димк, шулай тиеш. Димк, без шуа лаекбыз…

–Илам, дим, ананы!..

Бу бндне мазага тиюен тзр мл юк иде. Мин сикереп тордым да аны изеннн элктереп алдым. Ул моны ктмгн иде, албырап калгандай тоелды. Шуннан файдаланып аны касыгына типтем. идият бгелеп тште.

–Ананы…

Мин у уч кырые белн аны илк тамырына тондырдым… м шундук иднг мтллп тштем… кземнн утлар кренде… утлар таралуга минем ст идият утыра иде.

–Илам, башта мине тыла, – диде ул хстрлекле боеру белн, – Сиа ничек авыр икнен белм. Тик сабыр бул м хислрене тыебрак тор.

–Да, пошел ты…– Кинт яагымны нидер кйдереп алды да мин олы кеше белн болай сйлшерг ярамаганын иск тшердем, – Ярый… Сйл…

идият минем стн тште д шкаф тармасыннан коровникта сыер бйли торган чылбырлар алып, Айратны кул-аякларын “карлыгач” ысулы белн бйлп куйды.

–Ярый, синеч булсын, – диде ул чалбар тбен уалап, – Айратны термибез. Тик з хатаны кргч, кенсе булма. безг ахыргача берг торырга кирк. Тем более, син начар тибешмисе… Каратэга йрисеме лл?!.

Мин дшмдем. Ачуым срелмгн, тетрнем бетмгн иде ле. Шулай да Айратны йрген таяк кадамау ничектер тынычландырды. Блки, ул шок хленд гендер, дип уйладым мин, блки, клиник лем ген кичергндер д кире терелер. Бу уйларымны нигезсез икнен тойсам да келд мет юк тгел иде.

–Син мине кансызга исплм, – диде идият, гаепле кеше сыман, – Сугыш хисне тгел, аек акылны ярата. Ничек, берг булабызмы?

–Булабыз… – мин аны сузылган учына шапылдатып суктым, – Ярый, гафу ит…

Кулым идиятне учына тиеп т бетмде, кинт дньяны чиксез карагылык чорнады. Мин аякларымны идннн аерылуын тойдым.

–Ананы!.. – дип сгенде идият, – Алар утны сндерделр… Алар уйлый м яраклаша бел…

* * *

Моа кадр тын булып тоелган днья кинт хрктк килде. Мерлгн кошны канат кагышы бтен тавышларны томалады. Мин идиятне илксенд чблн-чблн кайдадыр атылдым. Кинт ут чаткысы тнне телде, мизгел эченд ул ялкын ягырына верелде. Инде безне куып тота язган вампирлар куырылып яна башлады.

–Ха-ха-ха! Анагызны!.. – Клгнд идиятне бтен гдсе селкен иде, – Крмгнегезне креп калыгыз!..

идият тир-якка бтерел-бтерел газ боллоныннан ут яудыруын белде. Аны саен безг якынлашкан ярканатлар ялкынга йлнеп лак булды. Алар кош булса да, йзлре кешенекен охшаган иде, мин кайберлренд з танышларымны да кргндй булдым, тик кемне кемг охшаганын гына абайлап, абайласам да бу хакта идиятка йтеп лгермдем, икенче мизгелд бер танышларны бтннре алыштырды.

– Ктегезг тме?! – дип киннде идият, акылсыз клг бирелеп, – Безне авыл сламе бу сезг!

Кинт ул мине иднг тшерде д ниндидер алым белн аягы астына сузып салды. Мин кычкырып куйдым.

–Шулай гына ят! – Аны тавышы катгый да, келле д иде, мин ничектер татами артында торган кярмннрне дртле авазларын кз алдына китердем, – лег тик кен ят! Сине чират та итр.

идият шашкын бер ктренкелек белн тир якка ут сиптеренд булды:

–Вы думали, я – шут?! – дип кычкырды ул бтен тир-юн уянырлык итеп, – Я— суд! Я – Страшный Суд! Молись Эпоха!..1

м ут сиптерде.

Аны аягы астында куркыныч юк, барсы да ниндидер уенны хтерлт сыман иде. Мин инде мондый ахмак кренештн клрг д зер идем. Тик ул кинт илкмнн тартып р бастырды.

–Боллонны газы бет! Бензинга йгер!