Жаы дйн кел

Мага берилген блмд эс алдым. Кандай дйнг келип калганыма а та болдум. Бул жердеги жашоо менин мурунку жашоомдон абдан згчлнп турду. Жашоом заматта башка нукка бурулуп кеткенине ишеналбай жаттым. А бирок ошол эле учурда жаныма тынчтык келди. Бул дйнд адамдар бирин – бири чындап сйшрн билдим. Мага дарбаза ачылганда сй, адилет дйнсн кирдим.

Та эртелеп чымчыктын сайраганы угулду. Ордуман ушунчалык жеил турдум. О колум кптн бери артриттен жабыркачу. Бгн колумдун жеилдигинен оорунун бир да белгисин сезген жокмун. Айтор айыгып калдым. Клум шат терезени ачканымда тркн куштар учуп жрптр. Алар ар кандай тст экен. Кичинекей ала куш пырпырап терезенин жанына келип конду. Ал жагымдуу сайрагандыктан жргм кубаныч кирди. Биз ушундай кооз кереметт дйнд  жашайбыз. Ушул тынч бейкн жашоону биз менен бирге дакта дегенсип канаттарын кагып сайрап жатты.

Бактын ичинде бир нече отургучтар, ары жакта шкл сыяктуу курулган йчлр крнт. Дарактар ушунчалык жапжашыл болуп кктп,шамал айдаган жактан алардын жагымдуу жыты буркурады. Абадан кере-кере дем алып, жумшак отургучка келип отурдум. Мен Эдемини издедим . Кантсе да йдн ээси эмеспи. Анын уруксатысыз мен бир да буюмду кармамак эмесмин.

– Эдеми дедим акырын. йдн эмеректери абдан таза тыкан тутулган. мрмд крбгн буюмдар да бар экен. Ал буюм асман менен жерди бириктирчу алтын шаты. Тепкичтери алтындан, эки устуну кмштн жасалыптыр. Блмнн ортосунда чай ичч самоор крнд. Кесилген ак нан, кара жзмдн шигили, тилке коон, бир нече шириндиктер стлг жайната коюлуптур. Урматтуу мырзам жакшы уктап турдуузбу? Эдеми жылмая эшик жактан кирип келди. Мен эмне дээримди билбей апкаарыдым.

– Келииз чайга. Ал стлг кол жасады.

– Чай ичип болгон со, Эдеми мага карады: – мырзам кечээ устара сураган элеиз. Шаарыбыздын ушул иш боюнча алектенген адамы муну таштап кетти. Эдеми устараны мага берди.

– Оо жакшы тура. Мунууз канча турат?

– Канча турат дейсизби?

– Ооба буюмду бекер албайм го.

– Бизде бир да нерсе сатылбайт деди Эдеми.

– Тшнбдм. Сатылбайт дегени эмнеси?

– Мырза Тоби сиз лктр дйнснн келдииз. А бул жер тблкт мр дйнс. Сиз билбегендиктен ушинтип сйлп жатасыз. Кн ткн сайын, биздин дйн менен таанышып, анын кандай экенин билип каласыз.

– Кызык дедим мен. лктр дйнс дейсиз, ошол кыйналгандардын баары ушул дйнг келишпейби? Эмнеге ал жакта азап тартып жатышат? дедим. Эдеми мени адаттагыдай угуп отуруп, жагымдуу жылмайыкы жз менен суроомо жооп бере баштады.

– Тоби кымбаттум бул жерде кп улуттун клдр жашайт. Алар бул жерде тблкк мр сршт. Сиз алардын баарын кргн жоксуз.

– Эдеми мени эмнеге сиз дейси? Сен дечи мен мындай сйлшг кнгн эмесмин.

– Жарайт. Мындан ары уруксатыыз менен сен дейин.

– Эки кндн кийин жер иштетчлрдн, жаныбарларды баккандардын жарманкеси болот. Сени ошого алып барам. з кз менен крп келеси. Бул дйнд бардык суроолордун жообу бар. Ал жооптор иш жзнд крнп турат. А бгн сага  эгин талааларыбызды крстм. Эдеми менин колумдан кармап сыртка жетелеп жнд. Мен да кубанып кеттим. Биз дсдн ылдый кздй чуркап тштк.

Айлана айтып бткс кооздукка блнп турат. Кулпурган глдр, тегиз дарактар, туптунук аккан суулар кз жоосун алып, андагы жандыктар тагдырга тере ыраазы болгондой коопсуз жршт. Аларда эч кандай тынчсыздануу, коркуу жок. Ачык асман алдында эч нерседен кам санабай жыргап жашап жатышат. Жаратылыш койнунда мемиреп созулуп жаткан талаага кз жибердим.