20 esperantaj poemoj

20 стихотворений на эсперанто

Стихотворения подобрала и адаптировала Кротова Ирина,

krotova_i@mail.ru

Метод чтения Ильи Франка

Примечание:

В поэзии на языке эсперанто применяется элизия – выпадение конечного гласного -о в имени существительном и гласного -а в артикле la. Опущенная буква заменяется апострофом. Ударение в усечённом слове не меняется.

Julio BAGHY (1891-1967)

Dum sunsubiro

(На закате: suno – солнце, subiri – заходить, закатываться /о светиле/)

Domaĝe estas maljuniĝi (жалко стареть: maljuna – старый, немолодой)

kaj vidi (и видеть): "jen, ni vane luktis (вот, мы напрасно боролись)".

Disipi ardon (растрачивать пыл),

krei arton (создавать искусство),

eĉ tutan vivon fordediĉi (даже всю жизнь отдать: «посвятить прочь»: dediĉi – посвящать, for – прочь),

se post batalo moko fruktis (если после битвы насмешка была результатом: «плодом»: frukto – фрукт, плод, frukti – плодоносить; приносить плоды, давать результат),

domaĝe estis maljuniĝi!

Domaĝe estas maljuniĝi

kaj sperti (и чувствовать: «испытать»: sperto – опыт, sperti – испытывать на себе, претерпевать): "trompis nin promeso (обмануло нас обещание)".

Oferi multe (жертвовать много),

servi kulte (служить усердно: «культово»),

suferi, spiti, flustri, kriĉi (страдать, противоречить, шептать, вопить: spiti – действовать наперекор, вопреки, kriĉi – кричать /о хищных птицах/),

se glutas viva nin — forgeso (если поглощает жизненное нас – забвение),

domaĝe estis maljuniĝi!

Domaĝe estas maljuniĝi

por putri sub la propraj ruboj (чтобы гнить под собственными отбросами).

Turmente senti (мучительно чувствовать),

ke por penti (что чтобы раскаяться)

ne povus vivoj cent sufiĉi (не могло бы жизней сто хватить = не хватило бы и ста жизней),

se nin pri pravo mordas duboj (если нас о правоте/правильности грызут: «кусают» сомнения: prava – правильный; правый).

Domaĝe estis maljuniĝi!

Domaĝe estas maljuniĝi

kaj grumbli (и ворчать): "jen, aliaj junas (вот, другие молоды: junas = estas junaj)".

Nin ĉio tedas (нам всё надоедает),

ni ne kredas (мы не верим),

ne emas fidi (мы склонны доверять), superstiĉi (быть суеверными),

ĉar nin damnita sobro punas (потому что нас проклятая трезвость/воздержанность наказывает).

Domaĝe estis maljuniĝi!

Domaĝe estas maljuniĝi

kaj senti (и чувствовать): "jam ni superfluas (уже мы лишние: superfluas – estas superfluaj)".

Eĉ vort' amika (даже дружеское слово)

ŝajnas pika (кажется язвительным: «колючим»),

nin vundas (нас ранит), igas malfeliĉi (заставляет горевать).

Ĉar nin mem ami ni enuas (потому что нас самих любить мы скучаем = нам скучно),

domaĝe estis maljuniĝi!

Domaĝe estas maljuniĝi

por frosta tuŝ' de l' MANO OSTA (ради ледяного: «морозного» прикосновения костлявой руки: osto – кость).

Por plua danco (для дальнейшего действия, движения: «танца»)

mankas ŝanco (не хватает возможности: ŝanco – шанс, удача; вероятность, возможность);

neniam rajtis Hom' kondiĉi (никогда не имел права Человек торговаться: «обусловливать, ставить условия»: rajto – право, rajti – иметь право, kondiĉo – условие, kondiĉi – обусловливать),

ĉar vivo estas — mortokosta (потому что жизнь – стоит смерти: morto – смерть, kosti – стоить, иметь цену).

Domaĝe estis maljuniĝi!

Dum sunsubiro

Domaĝe estas maljuniĝi

kaj vidi: "jen, ni vane luktis".

Disipi ardon,

krei arton,

eĉ tutan vivon fordediĉi,

se post batalo moko fruktis,

domaĝe estis maljuniĝi!

Domaĝe estas maljuniĝi

kaj sperti: "trompis nin promeso".

Oferi multe,

servi kulte,

suferi, spiti, flustri, kriĉi,

se glutas viva nin — forgeso,

domaĝe estis maljuniĝi!

Domaĝe estas maljuniĝi

por putri sub la propraj ruboj.

Turmente senti,

ke por penti

ne povus vivoj cent sufiĉi,

se nin pri pravo mordas duboj.

Domaĝe estis maljuniĝi!

Domaĝe estas maljuniĝi

kaj grumbli: "jen, aliaj junas".

Nin ĉio tedas,

ni ne kredas,

ne emas fidi, superstiĉi,

ĉar nin damnita sobro punas.

Domaĝe estis maljuniĝi!

Domaĝe estas maljuniĝi

kaj senti: "jam ni superfluas".

Eĉ vort' amika

ŝajnas pika,