Читаем Бер кйртик, гомер = Давай поговорим, жизнь полностью

Хер, р шагыйрь моны зенч алата алыр иде. Асыл шигырьне хасил иткн р хреф табынуга лаек. Адм баласы яшеше таында ук кск белн баш ватарга йрнеп алган. мма шул вхшилр арасында таны сызылып атуына шаккатып, та калып карап торучы, ктдшлрен шул гзллекне алатырга маташучы да булган лабаса! Нкъ мен шул адм – кешелекне беренче шагыйредер... Нинди булды икн со алар – и беренче сз, и беренче кй, и беренче сурт, и беренче акыл? Валлаи, дип йтм, шуларны бер ишет, кр, тою чен ген д анымны иблиск сатар идем.

мма бу Бек Серне алатырга адм баласыны кче итми. Авторлыкны без шартлы исем белн билгелгнбез – Аллаы Тгал. Шул Алла каршында иман китергн кебек шигырь китерик, иман шартын гына тгел, шигырь шартын да белик, дньядан имансыз китдн курыккан кебек, шигырьсез китдн д куркыйк! Яман кеше хакында «Имансыз!» дип тгел, «Шигырьсез!» дип хкем чыгарырга кирктер... Бер караганда клке кебек тоелса да, бу хакта уйлап карау беребезг д зыян итмс. Аллаы Тгал тгл м мгелек ритмга кнгн Хаос тгел микн?

ианны йрге нкъ мен шул туктаусыз тибеп, сулкылдап торган Хаос микн со лл? Крче бу ахмакны – шигырьне ни икнен алатырга маташам тгелме со?

Дньяда моннан да мгънсезрк эш юктыр. шулай да, кеше ниг сзлрне кйг сала со? Гади ген иттереп, «М!» «Бир!» дип йт итмгнмени?! Табигать адм баласына авазларны м тслрне камилрк ммкинлеген д юл куйган. Халык рвакыт камил сзг омтыла. Коймалардагы оятсыз язулар, суртлр, такмаклар – шушы омтылышны югалуы нтисе. Димк, бу тарафта Ходайга кулай сзне, тсне, авазны ирештерердй кешелр калмаган. Яки аларны ишетерг телмилр. Колакларыбызны иблис томалаган.

Кызык бер фикер бар: дньяны чын кешелре – даилар, калганнары чын кеше тгел. Тгелдер... Асыл шигърияттн йз чергн мгыятьт ген инаятьчелр кбя, гариплр арта. Былбылны тамагы нинди лешлрдн тора? Аны сулыш этр торган диафрагмасы кайда? лл кайларга ишетел торган саф тавышны барлыкка китерче ярылары, нерв епселлре кайда аны?

Белмим м белерг д телмим. Су буендагы иртнге тал тбен ят та тыла... Артыгы кирк тгел. Артыгын белсм, гап-гади биологик конструкция булыр идем. гр д мгр шигырьне кайчанрак языласын чамаласам, беркая да чыкмыйча, йд ген утырыр идем. шигырьне ничек язарга икнен д белсм, Тукайны зен нсез итрдй шигырьлрне том-том итеп язып ташлар идем. Андый серлрне белмим м мин шуны белн бхетле д.

Табигать зе беркем д кермслек иттереп биклп куйган афтле зонага – авазлар болганышына, твккллп, мин япа-ялгызым барып керм. Сз белн кзг-кз калам. Якалашам. Магайга-магай килм. Ниаять, мин аны буйсындырам, Хаостан алып чыгам, зем ген белгн кйг седерм. Гомерлек дошманым булган кодртле сзне земне гомерлек дустым итм. И яратмаган сорауларым: «Шигырь ничек языла? И яраткан шигырегез кайсысы? Бу шигырь ни хакында?» Бй, алай булгач, алатыгыз миа: та ничек сызыла? И яраткан таыгыз кайсысы? Та ни хакында?

Ихлас сз шыпырт кына, кзг карап кына йтел. Мхббт хакында мйданнарга чыгып кычкырмыйлар. Гади сз кайчан шигырьг верел? Моны миа берглп кт кткн бабай бик гади ген иттереп алатты:

– Пке-пычак та тидерм! Кулы белн д кагылма! мма шушы чыбыркы сабын кыскарт! – диде ул.

Уйлый-уйлый тмам диванага верел яздым бит, й!

Кызганды булса кирк, бабай кеткелдп клеп куйды да:

– Сере бик гади аны, олан, – диде. – Киресен тгел, киредн уйларга йрн... – м ул зене озын чыбыркы са­бын минем кыскарак чыбыркы сабы янына куйды да: – Й, кыс­кардымы? – диде.

без аман сап кыскартабыз, дип, гел каерылып балта чабабыз.

Мактана килдек: «Татар поэзиясе – солдат поэзиясе! Безне поэзия – кршчелр поэзиясе! Кршчелр кирк!» татар, борынгыдан килгн каргышлы язмышы хакында эченнн сызып, болай дип сыкранган:

Карадагынай урман... Карагы тн...Яхшы атлар кирк л трг...Заманалар авыр... Юллар ябык! –Дус-иш кирк днья ктрг...

Колонизатор ыштыр урынына салып таптаган халык язмышы хакында язылырга тиешле мер томнарга тора бу дрт юл. Татар язмышын алатыр чен, бтн сзлр эзлисе юк. Татар поэзиясе – каргышлы язмыш поэзиясе. Калганы – ялган.

«Юллар ябык!» – Безне язмыш тамгасы н шул. Моны беренче тапкыр кем, кайда ырлады икн? Тукмалган халык, шушы ырга тотына-тотына, бгенгесен килеп егылган. Бу ырны оныткан яшьлребез нрсг тотыныр? Башаклы тагаракка баш тыгып мыркылдаудан туктап, йолдызларга кз салган р дугыз – шагыйрь. Кршк чакыру – вхшилек.

Крш – талау, тер, кчл, имер, мыскыллау-рнет. Крш – кыргыйлык гамле. Аны максаты – и. и – ирнгеч тантана. Асыл шигырь догага тгл. Аны башка тартсез сзлрдн аермасы н шунда. Асыл сзлр шагыйрь телен элгне ктеп тилмер. Дньяны аларга тгел, алатырга маташу – шагыйрьне лакте.

Дан-алкыш чен шигырь язу – гна. з шагыйрьлрен акча чен шигырь язарга мбр иткн мгыять икелт гналы. Чнки ул Ходай зене яраткан бндсен ген биргн сирк блкне – Талантны зене шхси мнфгатьлренд файдалана. «Ходай» сзен ялварып тгел, сатып ала. Минем шигырьне укыгач, кыз белн егет беш икн, яшвемне мгънсе бар, димк. Минем шигырьне укыганнан со кемдер бтнне суя икн, мин – тмуг кисве.

Уйлана торгач, сзлр шигырьг верел башлады:

Перейти на страницу:

Похожие книги

Как стать леди
Как стать леди

Впервые на русском – одна из главных книг классика британской литературы Фрэнсис Бернетт, написавшей признанный шедевр «Таинственный сад», экранизированный восемь раз. Главное богатство Эмили Фокс-Ситон, героини «Как стать леди», – ее золотой характер. Ей слегка за тридцать, она из знатной семьи, хорошо образована, но очень бедна. Девушка живет в Лондоне конца XIX века одна, без всякой поддержки, скромно, но с достоинством. Она умело справляется с обстоятельствами и получает больше, чем могла мечтать. Полный английского изящества и очарования роман впервые увидел свет в 1901 году и был разбит на две части: «Появление маркизы» и «Манеры леди Уолдерхерст». В этой книге, продолжающей традиции «Джейн Эйр» и «Мисс Петтигрю», с особой силой проявился талант Бернетт писать оптимистичные и проникновенные истории.

Фрэнсис Ходжсон Бернетт , Фрэнсис Элиза Ходжсон Бёрнетт

Классическая проза ХX века / Проза / Прочее / Зарубежная классика
12 лучших художников Возрождения
12 лучших художников Возрождения

Ни один культурный этап не имеет такого прямого отношения к XX веку, как эпоха Возрождения. Искусство этого времени легло в основу знаменитого цикла лекций Паолы Дмитриевны Волковой «Мост над бездной». В книге материалы собраны и структурированы так, что читатель получает полную и всеобъемлющую картину той эпохи.Когда мы слышим слова «Возрождение» или «Ренессанс», воображение сразу же рисует светлый образ мастера, легко и непринужденно создающего шедевры и гениальные изобретения. Конечно, в реальности все было не совсем так, но творцы той эпохи действительно были весьма разносторонне развитыми людьми, что соответствовало идеалу гармонического и свободного человеческого бытия.Каждый период Возрождения имел своих великих художников, и эта книга о них.

Паола Дмитриевна Волкова , Сергей Юрьевич Нечаев

Искусствоведение / Прочее / Изобразительное искусство, фотография