Читаем Эволюция архитектуры османской мечети полностью

Stratton A. Sinan. N.Y.: Charles Scribner’s Sons, 1972.

Striker C.L. A New Investigation of the Bodrum Camii and the Problem of the Myrelaion // Istanbul Arkeoloji Muzerleri Yilligi. 1966. D. 13–14.

Striker C., Kuban D. Work at Kalenderhane Camii in Istanbul: First Preliminary Report // Dumbarton Oaks Papers. 1967. № 21.

Strzygowski J. Altai-Iran und Völkerwanderung: Ziergeschichtliche Untersuchungen uber den Eintritt der Wander- und Nordvolker in die Treibhäuser geistigen Lebens. Lpz., 1917.

Şükrü Hanioğlü M. Preparation for a Revolution: The Young Turks, 1902–1908. N.Y., 2001. Suman S. Questioning an «Icon of Change»: The Nuruosmaniye complex and the Writing of Ottoman Architectural History (1) // METU JFA. 2011. Vol. 28. № 2.

Sumbas A. Türk Modernleşmesi’ni Ankara Palas Üzerinden Okumak: «Doğu’dan Bati’ya Açilan Bir Pencere» // Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2013. C. 31. № 1.

Sümertas F.M. Female Patronage In Classical Ottoman Architecture: Five Case Studies in Istanbul. Ankara: METU. 2006.

Süreyya Mehmed Bey. Sicill-i Osmani / ed. N. Akbayar. Istanbul: Tarih Vakfi Yurt Yayınlar, 1996.

Sürmen P. Laleli Külliyesi İmareti Restorasyon Projesi. İstanbul: ITÜ, 2005.

Tabbaa Y. Survivals and Archaisms in the Architecture of Northern Syria // Muqarnas. 1993. Vol. X.

Takikawa M. Hagia Sophia and Sinan’s Mosques: Structure and Decoration in Süleymaniye Mosque and Selimiye Mosque // The Second Seijo International Colloquium of Art Studies, Seijo University Graduate School of Literature, November 4, 2010. Tokyo, 2012.

Taglialagamba S. Leonardo. L’Architettura / ed. C. Pedretti. Milano, 2010.

Tankut G. Urban Transformation in the Eighteenth Century Ottoman City // METU JFA. 1975. № 1/2.

Tanman M.B. Hekimoğlu Ali Paşa Camii’ne İlişkin Bazı Gözlemler // Aslanapa Armağanı. Istanbul, 1996.

Taşkin O. Nuruosmaniye Külliyesi’nin Mali ve Sosyal Yönü // Vakıf Restorasyon Yıllığı.

2018. № 17.

Taylor J. Imperial Istanbul: a traveller’s guide. L.-N.Y: Tauris Parke Paperbacks. 2007.

Tekin K.H. Halep’te gelenekten yeniliğe geçiş sürecinde imar faaliyetlerine imza atan yapi pa-tronlari ve eserleri üzerine // Zeitschrift für die Welt der Türken. 2013. Vol. 5. №. 2.

Thys-Senocak L. The Yeni Valide Mosque Complex at Eminönü // Muqarnas. 1998. Vol. XV. Thys-Senocak L. The Yeni Valide Mosque Complex of Eminonu, Istanbul (1597–1665): Gender and Vision in Ottoman Architecture // Women, Patronage and Self-Representation in Islamic Societies / ed. D. Fairchild Ruggles. N.Y., 2000.

Tok O. Kayseri Haci Kilic camii’ine tahsis Edilen Hüseyin Bey vakfi’nin H. 1080–1090 (M. 1670–1680) yillarina ait muhasebesi // Turkish Studies. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 2014. Vol. 9. № 4. Tompos E. Meaning of Tetraconch Churches in the Early Medieval European and Middle East Architecture in Particular in Caucasian Area and in Hungary // Quinto sim-posio internazionale di arte Armena. Atti. S. Lazzaro, Venezia, 1991.

Topçu S.M. Gücün Mimariye Yansıması: Köprülüler. Ankara, 2015.

Topçu S.M. Suriye’nin îdlip îline Bağlı Cisr-i Şuğur Kasabası’ndaki Köprülü Mehmed Paşa’nın Vakıf Eserleri // Bilig. 2012. № 60.

el-TorkyA.A. Political symbolism in Mohammad Ali’s mosque: Embodying political ideology in architecture // Alexandria Engineering Journal. 2018. Vol. 57. № 4.

Tozoglu A.E. The new visual culture in Eighteenth-century Istanbul: building up new shore kiosks and gardens on the outskirts of the royal palace // Middle Eastern Studies. 2020. Vol. 56. № 2.

Tüfekçioğlu A., Tümer Ş. Mimar Dâvud Ağa’nın İmzalı Eserleri ve Üslûbu // Mukaddime.

2019. Vol. 1 (10).

Tuğlacı P. The Role of the Balian Family in Ottoman Architecture. Istanbul: Yeni Çığır, 1990.

Tuluk Ö.İ. Osmanlı Camilerinde Mekan Kurgusu Açısından Kare Tabanlı Baldaken Varyasyonları (15.-17. yy.) // Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi. 2006. Cilt 21. № 2.

Tunay M.İ. Geç Bizans-Erken Osmanlı Duvar Teknikleri // VIII Türk Tarih Kongresi (11–15 Ekim 1976). С. III. İstanbul, 1983.

Tuncer N. Azapkapı Sokollu Camisi’nde Oran Araştırması // Aptullah Kuran için Yazılar / ed. Ç. Kafesçioğlu, L. Thys Şenocak. İstanbul: Yapi Kredi Yayinlari, 1999.

Turan Ş. Osmanlı Teşkilatında Hassa Mimarları // Tarih Araştırmaları Dergisi. 1964. C. 1. № 1.

Turkoğlu Onge S. Spatial Representation of Power: Making the Urban Space of Ankara in the Early Republican Period // Power and Culture: Identity, Idejlogy, Representation / ed. A.Cimdina, J. Osmond. Pisa: Edizioni Plus, 2007.

Tursun Bey. Tarih-i Ebu’l-Feth / ed. M. Tulum. Istanbul: Istanbul Fetih Cemiyeti Yayinlari, 1977.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Александровский дворец в Царском Селе. Люди и стены, 1796–1917
Александровский дворец в Царском Селе. Люди и стены, 1796–1917

В окрестностях Петербурга за 200 лет его имперской истории сформировалось настоящее созвездие императорских резиденций. Одни из них, например Петергоф, несмотря на колоссальные потери военных лет, продолжают блистать всеми красками. Другие, например Ропша, практически утрачены. Третьи находятся в тени своих блестящих соседей. К последним относится Александровский дворец Царского Села. Вместе с тем Александровский дворец занимает особое место среди пригородных императорских резиденций и в первую очередь потому, что на его стены лег отсвет трагической судьбы последней императорской семьи – семьи Николая II. Именно из этого дворца семью увезли рано утром 1 августа 1917 г. в Сибирь, откуда им не суждено было вернуться… Сегодня дворец живет новой жизнью. Действует постоянная экспозиция, рассказывающая о его истории и хозяевах. Осваивается музейное пространство второго этажа и подвала, реставрируются и открываются новые парадные залы… Множество людей, не являясь профессиональными искусствоведами или историками, прекрасно знают и любят Александровский дворец. Эта книга с ее бесчисленными подробностями и деталями обращена к ним.

Игорь Викторович Зимин

Скульптура и архитектура