История рыцарей-тамплиеров, церкви Темпла и Темпла

Gaufridus, filius Stephani, militiae Templi in Anglia Minister , assensu totius capituli nostri dedi, etc, totum illud tenementum in villa de Scamtrun quod Emma uxor Walteri Camerarii tenet de domo nostra, etc. Ib. fol. 201.

199

Post.

200

Эти деньги было велено выплачивать «смиренному сыну нашему, казначею ордена Храма в Лондоне» (лат.). Acta Rymeri, tom. I, p. 442, 4, 5; Concil. Mag. Brit., tom. II, p. 230.

201

Matt. Par., p. 381.

202

Matt. Par., p. 253, 645.

203

Concil. Mag. Brit., tom. II, p. 19, 26, 239, 253, 272, 292.

204

Bernard Thesaur., cap. 157, apud Muratori script. rer. Ital., p. 792. Cotton MS., Nero E. VI, p. 60, fol. 466.

205

Radulph de Diceto, ut sup. p. 626; Matt. Par. ad ann. 1185.

206

Hoveden annal. apud rer. Angl. script. post Bedam, p. 636, 637.

207

Данный пассаж (на среднеанглийском. – Прим. пер. ) почти буквально переведен из хроники аббата Бромтона. Там патриарх говорит королю: «Hactenus gloriose regnasti, sed amodo ipse te deseret quem tu deseruisti. Recole quae dominus tibi contulit, et qualia illi reddidisti; quomodo regi Franciae infidus fuisti, beatum Thomam occidisti, et nunc protectionem Christianorum abjecisti. Cumqie ad haec rex excandesceret, obtulit patriarcha caput suum et collum extensum, dicens, “Fac de me quod de Thomб fecisti. Adeo libenter volo a te occidi in Anglia, sicut a Saracenis in Syria, quia tu omni Saraceno pejor es”. Cui rex, “Si omnes homines mei unum corpus essent, unoque ore loquerentur, talia mihi dicere non auderent”. Cui ille, “Non est mirum, quia tu et non te diligunt, praedam etiam et non hominem sequitur turba ista”. “Recedere non possum, quia filii mei insurgerent in me absentem.” Cui ille, “Nec mirum, quia de diabolo venerunt, et ad diabolum ibunt”. Et sic demum patriarcha navem ascendens in Galliam reversus est». – Chron. Joan. Bromton, abbatis Jornalensis, script. X, p. 1144, ad ann. 1185.

208

Sed haec omnia praefatus Patriarcha parum pendebat, sperabat enim quod esset reducturus secum ad defensionem Ierosolymitanae terrae praefatum regem Angliae, vel aliquem de filiis suis, vel aliquem virum magnae auctoritatis; sed quia hoc esse non potuit, repatriaturus dolens et confusus a curia recessit. – Hoveden ut sup., p. 630.

209

Contin. Hist. Bell. Sacr. apud Martene, tom. V, col. 606. Манси утверждает, что эта ценная старая хроника, раньше приписывавшаяся Гуго Плагону, первоначально составлена французом Бернардом Тезором.

210

Quand le roi avoit offert sa corone au Temple Dominus, si avaloit uns degrиs qui sont dehors le Temple, et entroit en son pales au Temple de Salomon, ou li Templiers manoient. La etoient les tables por mengier, ou le roi s’asseoit, et si baron et tuit cil qui mengier voloient. – Contin. Hist. ut sup., tom. V, col. 586.

211

Contin. Hist. Bell. Sacr., col. 593, 4; Bernard Thesaur. apud Muratori script. rer. Ital., tom. VII, cap. 147, col. 782; cap. 148, col. 173; Assizes de Jerusalem, cap. 287, 288; Guill. Neubr., cap. 16.

212

Vita et res gestae Saladini вy Behadin F. Sjeddadi, apud Schultens, ex. MS. Arab. Pref.

213

Chron. Terrae Sanctae (Radulph Coggeshale) apud Martene, tom. V, col. 551. Jac. de Vitr. apud Gesta Dei, tom. I, pt. II, p. 1150, 1. Geoffrey de Vinisauf.

214

Contin. Hist. Bell. Sacr., col. 599.

215

Muhammed F. Muhammed, N. Koreisg. Ispahan, apud Schultens, p. 18.

216

Radulph Coggleshale (очевидец), Chron. Terr. Sanct. apud Martene, tom. V, col. 553.

217

Chron. Terr. Sanct. apud Martene, col. 545, 558. Самый ценный источник.

218

Омадеддин Катеб-абу-хамед-Мухаммед-Бенхамед, один из секретарей Саладдина. Extraits Arabes, par M. Michaud.

219

Contin. Hist. Bell. Sacr., col. 608; Bernard. Thesaur. apud Muratori script. rer. Ital., cap. 46, col. 791.

220

Bohadin, cap. 35. Abulfeda; Abulpharag.

221

Омадеддин Катеб, в своей книге под названием «Фатах» восхваляет Саладдина за эти действия. Extraits Arabes, Michaud; Radulh Coggleshale, Chron. Terr. Sanct. apud Martene, tom. V, col. 553–559; Bohadin, p. 70; Jac. de Vitr., cap. XCIV; Guill. Neubr., tom. I, lib. III, cap. 17, 18. Chron. Gervasii apud X script. col. 1502. Abulfeda, cap. 27;. Abulpharag. Chron. Syr., p. 399, 401, 402; Khondemir. Ben-Schunah.

222

Geoffrey de Vinisauf apud Gale, script. Antiq. Anglic., p. 15. «О жар веры! О горячность души!» – восклицает потрясенный историк.

223

Geoffrey de Vinisauf, cap. 5, p. 251.

224

Epistola Terrici Praeceptoris Templi de captione terrae Jerosolymitanae, Hoveden annal. apud rer. Angl. script. post Bedam, p. 636, 637; Chron. Gervas. ib. col. 1502. Radulph de Diceto, apud X script. col. 635.

225

Письмо Саладдина халифу Нассиру-Дэльдин-Илла Абуль-Аббас-Ахмету – Michaud, Extraits Arabes.

226

Les dames de Jerusalem firent prendre cuves et mettre en la place devant le monte Cauviaire, et emplir d’eue froide , et firent lors filles entrer jusqu’au col, et couper lor treices et jeter les. – Contin. Hist. Bell. Sacr., col. 615.

227

Chron. Terr. Sanct., col. 572, 573; «рыдали христиане, рвали волосы и одежды в грехах и преступлениях каялись», – пишет почтенный аббат.