Итак, Аристотель создал книги об этих аргументах, и аль-Фараби в книге
Quinta ratio est ad hoc, quoniam ex sensu sunt compositae et expositae, et ideo cum scientiae fuerunt traditae Latinis a linguis alienis, omnes sancti et philosophi Latini, qui exponunt scientias, usi sunt caeteris copiose, et multiplicant nobis vocabula Graeca et Hebraea et Chaldaea et Arabica, praeter ea quae in textibus continentur. Et nos sumus filii et successores sanctorum et sapientum usque ad haec ultima tempora. Nam vidimus aliquos de antiquis qui multum laboraverunt, sicut fuit dominus Robertus praefatus translator, episcopus Lincolniensis, et dominus Thomas venerabilis antistes Sancti David nuper defunctus, et frater Adam de Marisco, et magister Hermannus Translator et quidam alii sapientes. Sed quoniam eos non imitamur, ideo ultra illud quod credi potest deficimus a potestate scientiarum, quia expositiones authenticas non possumus intelligere et per eas nec intellectum scientiarum possumus obtinere. […]
Пятая причина [необходимости знания языков] заключается в том, что [переводы] осуществлялись и комментировались по собственному усмотрению [переводчиков и комментаторов]. Поэтому когда научные труды переводились с чужих языков на латынь, все латинские святые и философы, которые разъясняли науки, в изобилии использовали другие [языки] и распространяли в нашем языке греческие, еврейские, халдейские и арабские слова, помимо тех, которые имелись в текстах. И мы суть дети и наследники святых и мудрецов — вплоть до нынешнего времени. Ибо мы видим, как много работали наши предшественники, такие как вышеназванный переводчик Роберт [Гроссетест], епископ Линкольна, недавно умерший достопочтенный Фома, епископ Сент-Дэвида [112]
, брат Адам Марш [113], магистр Герман Переводчик [114] и некоторые другие мудрецы. Но поскольку мы не подражаем им, то сверх того, чему можно доверять, у нас отсутствует [знание] о возможностях наук, ибо мы не можем распознать аутентичные толкования, вследствие чего не можем обрести и понимания наук. […]Sexta ratio est propter errorum falsitatum infinitarum correctionem in textu tam theologiae quam philosophiae, non solum in littera, sed in sensu. […]
Шестая причина заключается в необходимости исправления бесчисленных ошибок перевода, не только в букве, но и в смысле, как в философских, так и в богословских текстах. […]
Septima ratio est, quia necesse est ut Latini sciant linguas specialiter propter sensus falsitatem, etsi littera esset verissima Nam tam in theologia quam in philosophia necessariae sunt interpretationes et praecipue in textu sacro, et in textu medicinae et scientiarum secretarum, quae nimis occultantur propter ignorantiam interpretationum. […]
Седьмая причина заключается в том, что латинянам необходимо знать языки в особых аспектах, поскольку [часто случается так], что, даже если в отношении буквы перевод в высшей степени истинен, смысл его ложен. Ибо как в богословии, так и в философии [в определенных случаях] необходимо должен использоваться перевод с толкованием (прежде всего это относится к Священному Писанию, медицине и тайным наукам). Но [в настоящее время] вследствие неверных толкований они весьма неясны. […]
Est ultima ratio scientialis de necessitate linguarum quod grammatica in lingua Latinorum tracta est a Graeco et Hebraeo. Nam litteras accepimus a Graecis, ut docet Priscianus, et totam rationem tractandi partes omnes Priscianus accepit a Graecis et miscet Graecum in multa abundantia per omnes libros suos. Et ipsa vocabula linguae Latinae, et tam theologica quam philosophica, ab alienis linguis pro parte maxima sunt transfusa, quorum aliqua suspicantur Latini esse alterius linguae; et de aliquibus non considerant quod ab aliena lingua descendunt. Multa vero aestimantur quod sint penitus Latina, cum tamen sint Graeca, vel Hebraea, vel Chaldea, seu Arabica, in quibus tam in pronuntiatione quam in scriptura et sensu accidit multiplex error Latinorum; nec est modicum errare in vocabulis, quia per consequens errabitur in orationibus, deinde in argumentis, tandem in his quae aestimantur concludi. […]