Liber Osee prophetae – commentaria scientifica in textum

8 sed nesciebat quia dederim ei panem et vinum et oleum et argentum et aurum multiplicavi unde fecerunt imaginem Baal (Quae imago haec prodit: Dominus pectus tundit et spumans os suum verum ventrem probat!

9 et auferam panem meum in tempore suo et vinum meum in tempore suo et auferam lanam meam et linum meum quibus operta est turpitudo eius (Uxorem infidissimam ulciscar).

10 Et nunc revelabo ignominiam ejus ante oculos amatorum suorum, et non rapiet eam quisquam de manu mea. (Uxorem infidissimam ulciscar).

11 et auferam omne gaudium eius, sollemnitates eius, neomenias et sabbata eius et omnes festivitates eius. (Uxorem infidissimam ulciscar).

12 Et disperdam vineam eius et ficum eius, de quibus dicit: Haec sunt dona mea, quae dederunt mihi amatores mei; et dabo eas in lignum, et comedet ea bestia agri. (Uxorem infidissimam ulciscar).

13 Et visitabo eam in diebus Baalim, quando adolebat eis incensum, et inaures et monilia decorans secutus amatores suos, et oblitus est mei, dicit Dominus. (Deum deceptum, tanquam deceptus maritus, minatur).

14 Propterea ecce ego eicam eam in solitudinem, et loquar ad cor eius. ("Loquere ad cor" – apud antiquos creditum est quod cor intelligit loquelam).

15 Et dabo eam inde vineas suas et vallem Achor, ad ostium spei; et cantabit ibi sicut in diebus adulescentiae suae, et sicut in die adventus sui e terra Aegypti. (revertar ad me iterum).

16 Et erit in die illa, dicit Dominus : vocabis me virum meum, et non vocabis me : Baali. (Baali est "dominus meus", oratio uxoris ad virum suum. Fabula in textu originali verba: "Baali" duas significationes habere potest: "meus Baal" et "dominum meum". In hoc contextu, prima significatio. procul dubio significatum est).

17 Et auferam nomina Baalim de ore ejus, et non memorabuntur ultra nomina eorum. (Principale impedimentum di alieno).

18 Et percutiam illis foedus in tempore illo cum bestiis terrae, et cum volatilibus caeli, et bestiis terrae. et arcum, et gladium, et militiam exscindam de terra illa, et dabo eis incolumem. (Fiet foedus, societas cum animalibus (totemismus animalis), bella cessabunt uelut).

19 Et sponsabo te mihi in sempiternum, et sponsabo te mihi in justitia et judicio, in misericordia et in misericordia. (Sicut Osee solvit meretricem, sic suscipiet Dominus incredulos populum suum).

20 Et sponsabo te mihi in fide, et cognosces Dominum. (Sacerdotes Iudaismi quibuslibet praestigiis indulgebant ut eos qui a fide vera discesserant reverterentur, conceptum peccati in eorum conscientiam introducentes, naturam eorum peccatricem et infidelem esse, ut inde aeternum "lac" his simplicibus).

21 et erit in die illa exaudiam dicit Dominus exaudiam caelum et audiet terram Deus et caelum audient

22 et terra audiet panem et vinum et oleum; et hi audient Jezrahel. (Terra potest "audire").

23 Et seminabo eam mihi in terra, et miserebor in misericordia et dicam populo meo: Populus meus es tu; et imposuit eis nomen figuratum est nomen primogenitum Jezrahel in quo stabat Dominus regnum domus Israhel Nomen Loruhama, quod significabat populum infidelium non misereri Deus, nomen secundi filii Loammi, non populus meus, hoc est, Dominus populum suum non vult esse deus eorum.

Caput 3

1 Et dixit Dominus ad me: Revertimini, et diligite mulierem dilectam a viro suo, sed moechatur, sicut diligit Dominus filios Israel, et ad deos alienos convertentur, et placent mihi placentas eorum. (Summa res est "ovem perditam" – filios Israel in sinum Iudaismi revocare, hoc enim proposito deus hypnotista iubet Osee cum uxore unius amicorum dormire, dum tamen si haberet. iam virum decepit).

2 Et emi eam mihi quindecim argenteis, et modium ordei et dimidium modium ordei. (Emit Osee foemina. Homerus Hebraeus est mensura voluminis resolutorum corporum et liquorum, oneri asini aequalis, scilicet approx. 220 litres).

3 Et dixit ei: Mane mecum dies multos. Nolite fornicari, et non esse cum altero. sic ego ero vobis. (Instruit Osee adulteram).

5 Et post haec revertentur filii Israel, et quaerent Dominum Deum suum, et David regem suum, et timebunt Dominum et misericordiam ejus in novissimis diebus. (David rex post mortem Saulis factus est (circa 1010 a.C.n.). Statum centralem cum Ierusalem in capitali suo creavit. Ad elevandum momentum Hierosolymorum, arcam Foederis ibi transtulit. Traditio auctoritati tribuit. psalmi ad Davidem).

Caput 4

1 [Audite verbum Domini, filii Israel; Judicium enim Domini est cum habitatoribus terrae hujus, quia non est veritas, neque misericordia, neque est scientia Dei in terra. (Credidit Propheta plus etiam molestus esse, quod terra immineret externo periculo).

2 Iuratio et dolus, caedes, et furtum, et adulterium pervulgatum est, et sanguis sequitur sanguinem. (Infinita contentio, dolus et perfidia, cum parricidiis ).