Любовный повесть Холдора Вулкан "Летние вечера, освещенные луной" на узбекском языке (СИ)

Буни қарангки, Каполатхоннинг дугонаси Саполатхон ҳам мени телбаларча севарканми, ё дугонасига хасади келганми, ҳуллас мен ёзган хатни йиртиб ташлаб, ╝рнига ╝зи бир мисра шеър ёзиб, Каполатхонга берибди.Мен ╝ша кеч ширин ҳаёллар оғушида деярли тонгача мижжа қоқмай чиқдим.Нуқул, мактубимни оҳ чекиб, ойдинда йиғлаб, қайта қайта ╝қиётган, уни гоҳ ╝пиб, к╝зларига суртаётган Каполатхонни узуликсиз ╝йлайвердим.Тушимда мактабга борган эмишману, ёнимда ╝тирган Каполатхон домла доскага бир нарсаларни ёзаётган маҳал секингина менга жавоб хатини узатган эмиш.Хатни ╝қисам, у: -Ғойибх╝жа ака, мен ҳам сизни севаман, сизсиз яшолмайман, жоним!Ҳурмат билан, сизнинг ишқингизда телбаланиб қолган севгилингиз Каполатхон -деб ёзиб қ╝йибдилар.Шу маҳал уйғондиму ҳосиятли тушдан қувониб, чала пуча нонушта қилганимча, очилиб, китоб дафтарим сочилиб кетмаслиги учун даста -тутқичи й╝қ попкамни махкам қ╝лтиқлаб, мактабга қараб чопдим.Мактабга борсам, Каполатхон севгилимнинг авзойи бузуқ.У кела солиб, йиғлаб, мактубни ғижимлаб юзимга отаркан, оғзимга қаратиб шапалоқ тортиб юборди.Мен турган жойимда ҳайкалдай қотиб қолдим.Кейин ерда ётган мактубни олиб, ╝қисам, ичида бутунлай бошқа ёзув.

Саполатхон у қоғозга:

Каполатхон, санинг ишқинг мани жарт -журт ╝сиртирдий!

деб ёзиб қ╝йибди.

Нима қилишимни билмайман.Каполатхон севгилим партага юзтубан ётволиб ҳ╝нг -ҳ╝нг йиғлаяптилар.Унга ачиниб кетдим.Секин бориб, уни юпатишга харакат қиларканман:

-Каполатхон, бу шеърни мен ёзганим й╝қ!Она табиат ҳаққи!Ишонмасангиз, менинг дастхатимни солиштириб к╝ришингиз мумкин!-дедим. Лекин Каполатхон барибир менинг гапларимга ишонмади.

У то мактабни битиргунимизча менга гапирмади.Мен эса уни севардим, усиз ҳаётимни тасаввур қилолмасдим.Яхши денг, бахтимга ╝ша пайтлар инсоният экстрасенслик деган дардга мубтало б╝лди.Бир тамонда Кашпировский, яна бир тамонда Алан Чумаклар олис масофадан туриб шиша банкалардаги сувларга дам солардилар.Минг, миллионлаб касаллар ╝ша дам солинган сувларни ичиб, дардлардан кушод қутилиб, мусаффо б╝либ, соғайиб кетганларини ╝з к╝зимиз билан к╝рганмиз.Бирин кетин ╝зга сайёралик гуманоидлар номаълум учар жисмларда она сайёрамизга ташриф буюра бошладилар.Бир куни велосипедда даладан кеч қайтаётиб, менинг мийямга бир ажойиб ғоя келди ва уйга бориб, инсониятга номаълум имлода битта мактуб ёздимда, уни ота онамга к╝рсатдим.Улар номаълум имлода ёзилган мактубни ╝қий олмай, савол назари билан менга термулдилар.Мен уларга вазиятни тушунтириб, бугун даладан келаётганимда велосипедга к╝зга к╝ринмас оғир мавжудодлар мингашгани ва велосипеднинг юриши ғоят қийинлашиб кетгани, уни ҳайдайман деб, з╝риқишдан терлаб пишиб кетганим, с╝нг харсиллаб нафас олаётган к╝ринмас мавжудодлар менга шу мактубни тутқазгани ва велосипеднинг юриши бирдан енгиллашганини айтдим.

Албатта бу гаплардан бечора ота -онам қ╝рқиб кетдилар.Онам бечора қоғозга дахшат ичра термулиб: -болам бу имлони биз тушунмасак, балки ╝зинг уни бизга ╝қиб берарсан -дедилар.

Мен худди мактуб ╝қиётгандай қоғозга қараганимча гапира бошладим: -Ҳурматли Ғойибх╝жанинг ота онаси!Биз "Медуза" галактикасидан келган гуманоидлар Ер сайёрасида илмий тадқиқод ишларини олиб бормоқдамиз.Сизларнинг ╝ғлингиз Ғойибх╝жа эса, бизнинг Ер шаридаги ишончли вакилимиздир!Агар Ғойибх╝жани зудлик билан синфдоши Каполатхон деган қизга уйлантирмасангизлар, биз Ғойибх╝жани ╝зимиз билан олиб кетамиз ва лазер қуролларидан ╝ққа тутиб, Ер сайёрасини илма тешик қилиб ташлаймиз!Айниқса "Қовункапа" колхозининг раиси Исканақул Каркидоновнинг икки қаватли уйига термоядровий қанотли ракеталар отиб, кулини к╝кка совурамиз!

Сизларга бир ой мухлат!

Ғазаб билан, "Медуза" галактикасидан келган ёвуз гуманоидлар эскадриляси.

Мактубни ╝қиб эшиттиришим билан бечора онам шилқ этиб хушидан кетдилар.Отам иккимиз уни аранг хушига келтирдик.