Любовный повесть Холдора Вулкан "Летние вечера, освещенные луной" на узбекском языке (СИ)

-Э, картошканинг п╝чоғини ҳам шунча қалин арчадими одам?!Кеча сиз арчган пиёз п╝чоғини қайта ажратиб, бир паловга етгулик пиёз паррак йиғиб қ╝йдим!Ашрапилло болам бечоранинг қийналиб топганини бундай ҳавога совуриб, исроф қилаверсангиз, эртага бори буддимиздан айрилиб кафангадо б╝ламизку!Э, Худо!Шунақаям келин учрайдими бизга!Бою босомон, амалдор одамнинг қизи деб алданиб, қаёқдан ҳам шу сиртини силаган, молфахм қизни келин қилдима!Вой пешонам қурсин манинг, пешонам қурсииин!Ҳа, аттанга!Аттаааанг!Менинг ╝ғлимга кимлар қизини бермасди!Бу жодугар ╝лгур онаси билан бахши пархон қилиб югириб, сеҳру жоду қилиб, охири ╝ғлимниям мендан совутди.Боламнинг бурнидан ип ╝тказиб олди, жувонмарг.Биламан, биттани бекорга туққани й╝қ бу писмиқ!Боламнинг бошини айлантириб, бор бойлигини ╝зига хатлатиб, охири ╝ғлим иккаламизни к╝чага хайдамаса г╝рга эди!Э, ҳамма айб ота онада! Уйда боласига тарбия бермаса қийин эканда!Унақа одамларнинг бойлиги, гариллагани итнинг кетига!Бу яшшамагур кечаси нима билан шуғилланади билмайман, қачон қарасанг ухлагани ухлаган!Оламни сув босса, т╝пиғига чиқмайди!Ҳа, келин деган саҳарда туриб, ховлини, к╝чани ёғ тушса ялагундай қилиб супуриб қ╝ймайдими!Онаси супурги ушлашни ҳам ╝ргатмаган эканда!Ҳамма ёқни чангитиб, шатиллатиб супириб, сотиб олганимизга ҳали бир йил ҳам б╝лмаган ойим супургини асфальтга ишқаб, ейилтириб, адойи тамом қилибдия! Э бу келинмас, бизнинг оиламизни хонавайрон қилиш учун келган ёвуз душман экан! Шу зодинга ╝т тушкур шумқадам келдию оиламиздан барака к╝тарилди!Вой, менинг ╝ғлимга кимлар қизини бермас эдия!Бундай шошилмай, ҳокимлар, банкирлар ва бошқа казо казолар билан қуда анда тутинсам б╝лмасмиди?! Хапгина сани!Қараб тургин!Яқинда думингни тугиб, ╝ғлим Ашрапиллога онаси ╝пмаган 15 яшар қизни олиб бераман, рашкдан куйиб, жизғанак б╝либ, т╝ппа т╝ғри жаҳаннамга равона б╝ласан!-дея тинимсиз жаврайди у.

Бир гал ҳатто ╝ғли Ашрапиллога: -Сен с╝так, эр эмас, латта экансан, латта!Б╝ш қ╝йсанг бу жувонмарг эртага бошинги чиқиб олади!Эркак деганнинг сал қамчисидан қон томиб туриши керак!Хотинини итоатда ушлаб туриш учун уни ҳеч й╝қ бир кунда беш ╝н дарра уриб туриш керак!Э, ётқизволиб қорнига тепмайсанми?!Ҳе, ╝ғил б╝лмай ╝л, хайвон!Хотининг мени урсаям қараб тураверасанми?! -дея йиғлаган эди, ғазабдан Ашрапиллонинг тепа сочи тикка б╝либ, к╝злари қонга т╝лди ва шахд билан Илтижога юзланди.

-Нима?!Вой харомией!Сен ҳали онамга қ╝л к╝тарадиган б╝лдингми?!Мени туғиб, дунёга келтирган, ╝зи емай едириб, киймай кийдириб улғайтирган меҳрибонимга, муқаддас Каъбамгая?!Вой онагинангни осма к╝прикка осиб... сука!Мен онамнинг олдида сендақаларнинг миллионтасидан кечиб қ╝яман! Хотин й╝лда, фарзанд белда, онам эса битта! -дея Ашрапилло Илтижога ташланди ва уни уриб, ерга йиқитиб, дуч келган жойига дод дегизиб тепаверди.Илтижо зорланиб: -Ашрапилло ака!Мен онангизни урганим й╝қ!Бу тухмат!Худо ҳаққи урганим й╝қ!Менинг бу бақувват аёлга кучим ҳам етмайди!Етган тақдирда ҳам ╝з онамни ураманми?!Наҳотки мени шундай пасткаш деб ╝йласангиз?!Мен ахир, онажонни сиздан ҳам қаттиқроқ ҳурмат қилман!Ишонинг! -деса ҳам, ялиниб ёлборса ҳам т╝хтамади.У бечора Илтижони чарчагунича д╝ппослади.

-Қанақа тухмат, а, қанақа тухмат!Вей, беш вақт номоз ╝қийдиган, р╝за тутадиган менинг иймон эътиқодли онажоним сочлари оқарганда ёлғон гапирадиларми?Ҳозир талоқ паттангни қ╝линга тутқазайми а?!Қумталоқ қ╝йиб ташлайми?!Вой аблах ношукур, нонк╝╝╝╝р!Еганинг олдингда, емаганинг кетингда б╝лса, сенга яна нима етишмаяпти а?! -дея бақирарди у ҳамон Илтижони тепкилаб.

-Урса дедим, ахмоқ! Ургани й╝қ ҳали! Қ╝л тегизиб к╝рсинчи, ╝зим уни уриб, оёқ қ╝лларини синдириб ташлайман! -деди Илтижонинг қайнаси.

Шундан кейингина Ашрапилло уришдан т╝хтади.

Илтижо ╝рнидан аранг турди ва гандираклаганича бориб, деворга ҳолсиз суянди.Унинг сочлари т╝зғиб, юз к╝злари тепки ва муштлар зарбидан ёрилиб, қонаган, йиртилиб кетган усти боши чанг, тупроққа беланган эди.У юзларини ювганича думалаётган аччиқ к╝з ёшларини р╝молига артиб, йиғларди.Шу маҳал ичкаридан ╝ғли Машрапиллонинг йиғлаётганини эшитдию, оғриқ, аламни ҳам бир лахза унитиб, уйга кириб кетди.У боласини манеждан олиб, бағрига босаркан, уни эмизганича ╝пкаси т╝либ, юм -юм йиғлайверди.Илтижонинг илиқ к╝з ёшлари марварид доналари каби дувиллаб т╝килиб, к╝крагини миққа миққа эмаётган Машрапиллонинг юзларига томарди.