"Мен тагын урамнарда ягыр. Мен тагын ягыр синсез яуа. Ягыр ирг сафлык алып кил, ягырларда тннр иеля, сулышлары иркенеп кала. Инре канат скн кебек, хыял кклрен талпынасы. Бген никтер минем анда – сагыш. лл сине юксынудан микн. Син бит миа якты ягыр иде. Назга коргаксыган аныма син ылы ягыр булып килеп керде, татлы тамчылары белн сибелде д йргемне юшкыннарын юды. Мин сафланып, зем булып калдым, мхббтле сине тамчылардан рухыма кч, яшг дрт алдым. Рхмт сиа! Ягыркаем минем… "
Романы18+1
Блмдге хатын–кызлар кайсы язып, кайсы кулъязма укып стлг капланып утыралар иде. Тачулпан гына бер эшк д тотына алмады, тып-тып итеп трзг сиблгн ягыр тамчылары астында, бген кргн тше хтерен килде д шуны уйлап эт булды. Тш крдем дип артык исе кит торган кеше д тгел иде инде югыйс. мма, лл шул ягыр тэсиренд, бгенге тше тынгы бирмде. Бер караса, кргн тшене уш китрлек нрссе д юк: аяз кнне ягыр койды да койды гына, ул тукталгач, Тачулпан белн ниндидер егеттн башка ичберкем д чыланмаган булып чыкты. бит урам тулы халык иде. Ник бер д чыланмады икн?! Аннан со, боларны барсы да тшт булса да, Тачулпан ул ягырны ненд кргндй тоела, хтта киемнрене ебен кадр су теп, ни дрд кшеген д хтерли, юк хтерли ген тгел, ул аны ле д з анында, з тненд тоя кебек иде… Кулына эш бармаса да ул, тырышып-тырмашып нидер кыйраткан калмдшлре алдында тик утырудан кыенсынып, алдындагы кулъязмага теклгн, янсе бик бирелеп укый инде.
Ктмгнд ягыраган тавыш барсыны да башын ктрде:
– Слам, кызлар! Туган илг хезмт итбезме?
Башны ктрг и тд керчене бтен йзен балкыткан елмаюы кзг ташланды, бераздан кдррк булып торган когырт ччлре, зифа буй—сыны шйлнде. Барсы берьюлы ктрелеп караудан егет зе д уайсызланыбрак калды, ахрысы, ишек янында гына утырган Тачулпаннан кзлрен тиз ген аерды да, карашын блмдгелрне ле берсен, ле икенчесен йгертте м, ниаять, зене ник кергнен исен тшергндй, урта яшьлрдге хатынга тблде:
– Фндид апа, сине сагынып кердем бит мин.
Фндидне кзлренд мутлык чаткылары кренде:
– Сизеп торам, Искндр,– дип елмайды ул,– Мине сагынмый мен бу гзллрне сагынмассы бит инде.
Егет тагы блмдгелрг кз йгертеп чыкты. Кызлар чынлап та гзл иде. ле яарак кына беренче баласын табып декреттан килгн Алсу да, яшь кендн баш-аягы белн динг чумган Хдич д – рберсе зенч матур, зенч соклангыч иде. Шулай да Искндр карашларын Тачулпанда озаграк тотты. зе шул халтеннн уайсызлангандай Фндидне каршысына ук килеп басты.
– Безне вечный любовь бит, йме, Фндид апа! – Карашлары ян Тачулпан ягына омтылды, мма егет вакытында тыелып лгерде,– Фндид апа, мин бит сине ярдме мохтамын. Биреп тор ле шул Сак-Сок китабын.
– Мен сиа кирк булса,– дип елмайды Фндид апа,– Любовь-любовь дип ымсындырды да хзер Сак-Сок имеш… Ни хате тиде инде аны сиа?
– Бик кирк иде шул, Фндид апа.– Фндид апа стл тартмасындагы китапка релгнд, Искндр Тачулпанга кз ташлады, карашлары очрашты да кыз керфеге тбн кадалды, – Кавыштырам мин ул Сак-Сокларны.
Искндр китабын алды да рхмт йтеп чыгып китте.
– Тилелнеп йри инде,– дип куйды Фндид,– Тагын берр мгез чыгарырга уйлый торгандыр.
Фндидне сзлре з итеп, яратып йтелс д Тачулпан аны «тилелнеп» дигнен нп бетермде. Шулай да каршы килеп сз йтерг кыймады, «иште ишк чукмарын» дигндй, кашларын гына сикертеп куйды. Алсу да шундыйрак фикерд булган, ахры:
–Аа ничек йрс д килеш,– диде ул, хыялый бер соклану белн,– Искндр бит ул! Нинди халтт булса да – Искндр.
Тачулпан Алсуга рхмтле караш ташлады, шул ук вакытта зене кыюсызлыгына зе кенебрк т калды – Тачулпан да нкъ шулай уйлаган иде бит, ул да йт алган булыр иде, тик йтмде, йт алмады, кыюлыгы итмде. Алсу Казанда укып, бик кп кренекле шхеслр белн аралашып, Казан авасын сулап кайткан кыз, бер д ркеп–куркып тормады, йтерг телгнен ачты да салды. Аны сзен, лбтт, Фндид апаны исе д китмде инде. Елмая биребрк блмдге яшьлрне ле берсен, ле икенчесен кз йгертеп чыкты да балаларын тирггн ана сыманрак итеп йтеп куйды:
– Шулай бозып бетерсез инде.
Шуны белн сз бетте. Искндр турында сйлшкннрен тагы да озак тыларга зер иде Тачулпан, тик сзне двам иттерер чен ни д булса йтерг батырлыгы итмде. Бераздан блмдгелр ян бирелеп эшк чумды, тик Тачулпан гына тагын бер нрсг д кереп кит алмый иза чикте, баштарак зен кыюсызлыгы, булдыксызлыгы чен битрлп бер булса, сорак бген тнл кргн тшен кабат исен тшерде. Бу юлы тшене бтен вак–тяклрен кзалларга омтылды, м чынлап та, тырыша торгач, ул аны бтен нечклеклре белн, тсле кино карагандай итеп яадан кз алдына бастырды, кайсы бер моментларын нкъ кинодагы кебек итеп, кабат кабат йлндерде, м зене леге тшне ник оныта алмавын алады да бтен дньясын яшен кйдереп ткндй тоелды…
урамда ягыр коя иде.