Читаем Мусульманские имена полностью

Самит— (а.) Самид.

Самсам ад-Даула (Самсамсуддавла) — а. Л. «острый

меч государства».

Самсам ад-Дин (Самсамуддин)— а. Л. «острый меч веры».

Самур— п. «соболь».

Сана— а. «хвала, похвала, хвалебная речь».

Сана Аллах (Санауллах)— инд. (а.) «хвала Аллаху».

Санавбар— п. «сосна».

Санад— а. «поддержка, опора».

Сан'ат— а. «творение, творчество».

Санг— тадж. «камень».

Сангак— тадж. уменьш. ф. от Санг.

Сангали — тадж. Санг + 'Али.

Сангин— тадж. «каменный, твердый, крепкий».

Сангимурод — тадж. Санг + Мурод.

Сангмухаммад — тадж. Санг + Мухаммад.

Сандал— п. «сандаловое дерево».

Санджар— т. «острый, пронзающий насквозь».

C6.HU— а. «второй, подобный».

Сани— а. «возвышенный, выдающийся, роскошный».

Саодат— тадж. узб. (а.) Саадат.

Сапар— каз. туркм. (а.) Сафар.

Саранджам— п. «порядок».

Сарафраз— п. «горделивый, счастливый».

Сарафразхан— п.-т. Сарафраз + Хан.

Сарбаланд— п. «прославленный».

Сарбаз— п. 1. «воин, солдат»; 2. «сильный, смелый».

Сарбай— тат. Сары + Бай.

Сарбон— тадж. «путеводитель, проводник».

Сарв — а. «кипарис».

Сарвад— п. «поэма, песня».

Сарвазад— п.-а. «благородный кипарис».

Сарван— п. «лучший из кипарисов».

Сарвар— п. 1. «вождь, лидер, повелитель»; 2. «хозяин,

владелец».

Сарваретдин— тат. (п.-а.) «религиозный лидер».

Сарви— а. «стройный, прямой, как кипарис».

Сарвиддин— тадж. (а.) Саре+ Дин.

Сарвон— тадж. Сарван.

Сардар — п. «военачальник, предводитель, главноко-

мандующий».

Сардархан — п.-т. Сардар + Хан.

Сарджан— т.-п. Сары + Джан.

Сардор — тадж. (п.) Сардар.

Саржан — т. Сарджан.

Сари— а. «знатный, благородный»; Сари ас-Сакати (ум. в 871 г.)

— знаменитый праведник и суфийский наставник.

Сарим— а. 1. «острый»; 2. «твердый, крепкий».

Сарир— п. (а.) «престол».

Саркар— п. «смотритель».

Саркарда— п. «предводитель».

Саркор — тадж. (п.) Саркар.

Сармад— а. «вечный; бессмертный; бесконечный, без-

граничный».

Сармат — (а.) Сармат.

Сарматбек— тат. (а.-т.) Сармат + Бек.

Сарматхан — тат. (а.-т.) Сармат + Хан.

Сартадж— а. «муж, корона, глава».

Сарраф— а. «оценщик, меняла».

Сарт(ак)— тадж. узб. «перс, иранец, таджик».

Сару— аз. (т.) Сары.

Саруали — аз. Сару + 'Али.

Сарухан — аз. Сару + Хан.

Сарфараз — п. Сарафраз.

Сарфароз — тадж. (п.) Сарафраз.

Сархад (Сархат)— тадж. (а.) «граница, простор».

Сархуш— п. «веселый, упоенный».

Сары1.т. КСИ «желтый, пшеничного цвета; зрелый»;

2. (а.) Сари.

Сарыбай— т. Сары + Бай.

Сарыбала— тат. (т.) Сары + Бала.

Сарыбаш— тат. (т.) Сары + Баш.

Сарыбек— т. Сары + Бек.

Сарымбет— каз. стяж. ф. Сарымухаммад.

Сарыбуга— тат. (т.) Сары + Буга.

Сарыбулат— тат. (т.) Сары + Булат.

Сарыгул— тат. (т.) Сары + Кул.

Сарыджан— тат. (т.-п.) Сары + Джан.

Сарыкай— тат. (т.) уменын. ф. от Сары.

Сарымардан— тат. (т.-п.) Сары + Мардан.

Сарымсак—тат. (т.) «чеснок».

Сарымухаммад— т. (а.) Сары + Мухаммад.

Сарыслан— тат. (т.) Сары + Арслан.

Сарытай— тат. (т.) Сары + Тай.

Сарыхузя— тат. (т.-п.) Сары + Ходжа.

Сарыч— т. «ястреб».

Сарычеч— тат. «золотистые волосы».

Сати— т. «купленный», букв, «продажа».

Сатим— т. «купленный [ребенок]».

Саттар— а. «укрывающий грехи покаявшегося».

Саттаркул(и)— т. (а.) АС-САТТАР (Покрывающий грехи

кающегося) + Кул.

Саттархан— т. (а.) Саттар + Хан.

Саттор— тадж. узб. (а.) Саттар.

Сатыбал(а) — тат. «купленный ребенок».

Сатыш— тат. «продаваемый [ребенок]».

Саубан (Савбан)— а. «попечитель, воспитатель»; имя

сподвижника Пророка Мухаммада .

Са'уд— а. «счастливый».

Саулат— а. «нападение; сила, могущество».

Сауман— п. «обладающий хорошим здоровьем».

Саумурза— тат. (п.) «здоровый и благополучный мурза».

Саур — (а.) Савр.

Саф— а. КСИ «чистый», «прозрачный».

Сафа— а 1. «чистота, святость»; 2. «удовольствие,

наслаждение, блаженство, беззаботность, беспечность».

Сафаали — п. (а.) Сафа + 'Али.

Перейти на страницу:
Нет соединения с сервером, попробуйте зайти чуть позже