Читаем Мусульманские имена полностью

Сулейман— п. т. (а.) Сулайман.

Сулим— тат. (монг.) «славный, знаменитый».

Сулимшсис— тат. (монг.-п.) Сулим + Шах.

Султан— а. «повелитель, правитель, государь».

Султанали— п.-а. Султан + 'Али.

Султаналишах— п.-а. Султан + 'Али + Шах.

Султанай— тат. (а.-т.) Султан + Ай.

Султанахмет— тат. (а.) Султан + Ахмад.

Султанбай— тат. (а.-т.) Султан + Бай.

Султанбахт— п.-а. «повелитель [своего] счастья».

Султанбек— тат. (а.-т.) Султан + Бек.

Султанби— тат. (а.-т.) Султан + Би.

Султанбирде—- тат. (а.-т.) Султан + Бирде.

Султангази— тат. (а.) Султан + Гази.

Султангали— тат. (п.-а.) Султанали.

Султангарай— тат. (а.-т.) Султан + Гарай.

Султангилде (Султанкилде) — тат. (а.-т.) Султан + Килде.

Султангузя (Султанхузя) —тат. (а.-п.) Султан + Ходжа.

Султанетдин— п. (а.) Султан ад-Дин, Султан + Дин.

Султани— а. «наследственный султан», «высокородный

повелитель».

Султаним— т. (а.) «мой султан».

Султанкул(и) — т. (а.) Султан + Кул.

Султанзада — тат. (а.-п.) Султан + Зада.

Султанмахмут — тат. (а.) Султан + Махмуд.

Султанмурат— тат. (а.) Султан + Мурад.

Султанмухаммет — тат. (а.) Султан + Мухаммад.

Султаннаби — тат. (а.) Султан + Наби.

Султаннур — тат. (а.) Султан + Hyp.

Султансалим — тат. (а.) Султан + Салим.

Султантимер — тат. (а.-т.) Султан + Тимер.

Султанхабиб— тат. (а.) Султан + Хабиб.

Султанхаким — тат. (а.) Султан + Хаким.

Султанхалил — тат. (а.) Султан + Халил.

Султанхалит — тат. (а.) Султан + Халид.

Султанхусайн — тат. (а.) Султан + Хусайн.

Султаншах— тат. (а.-п.) Султан + Шах.

Султаншейх— тат. (а.) Султан + Шайх.

Султанъяр — тат. (а.-п.) Султан + Йар.

Султанъясави — тат. (а.-т.) Султан + Ясави.

Султон — тадж. узб. (а.) Султан.

Султоншо — тадж. (а.-п.) Султан + Шах.

Сулу (Сылу) — т. КСИ «красивый, стройный, статный».

Сулубай — тат. (т.) Сулу + Бай, «стройный, статный,

красивый бай (юноша)».

Сулуджан— тат. (т.-п.) Сулу + Джан.

Сулукай— тат. (т.) уменьш. ф. от Сулу.

Сулу хан— тат. (т.) Сулу + Хан.

Сулнаргул— тат. (т.) «ловчий, охотник».

Сулнарчи— тат. (т.) «охотник».

Сун'ат Аллах (Сунатуллсис) — а. «творение Аллаха».

Сунгали— тат. (т.-а.) Сун(умный) + 'Али.

Сунгатулла — тат. (а.) Сун'ат Аллах.

Суникай— тат. (т.) «умница, умничка».

Сункар (Сункур) —т. «сокол».

Сунмас— тат. «негасимый, вечный».

Сунни —тат. (а.) 1. «соответствующий обычаям»;

2.«соблюдающий традиции Пророка Мухаммада; 3. «суннит»

(последователь суннитского направления ислама).

Сурайа— а. Плеяды (созвездие).

Суранбай— тат. (т.) «бай (ребенок), выпрошенный у Бога».

Сурапкул—тат. (т.) «раб (ребенок), выпрошенный [у Бога]».

Суроб—тадж. (п.) Сухраб.

Сурур— а. «радость, отрада».

Сурх—п. «красный».

Сурхаб—и.«рубин».

Сурхак— п. уменып. ф. от Сурх.

Су cap— тат. «бобр».

Сусланбек — тат. Суслан (копна) + Бек.

Сууд— а. «счастье».

Суфи— п. (а.) «суфий; благочестивый, набожный».

Суфиахмет— тат. (а.) Суфи + Ахмад.

Суфияр— тат. (а.-п.) Суфи + Йар.

Суфйан— а. «порыв, дуновение ветра»; Суфйан Саври

(ок. 714-778) — праведник и религиозный ученый.

Сухайб— а. «с рыжими волосами или краснолицый»; Сухайб б.

Синан ар-Руми

— один из сподвижников Пророка

Мухаммада

Сухайл— а. звезда Канопус.

Сухбат— а. «общение, связь, дружба, беседа».

Сухбатулла— а. Сухбат + Аллах.

Сухраб— н.-п. Сурхаб.

Сухроб—тадж. (п.) Сухраб.

Суюк— т. КСИ «любимый ребенок».

Суюкбай— тат. Суюк + Бай.Ср. Байсуюк.

Перейти на страницу:
Нет соединения с сервером, попробуйте зайти чуть позже