Остромирово Евангелие 1056-1057 года

1Въ пятоэ же на десяте лэто владычьствия тиверия кесаря обладающоу понтьскоуоумоу пилатоу иоудеэю и четврьтовластьвоующоу галилеэю иродоу филипоу же братоу эго четврьтовластьвоующоу итоуриэю и трахонитьскою страною и лисанию четврьтовластьвоующоу авилиниэю. 2при архиереи аннэ и каиафэ бысть глаголъ божии къ иоаноу захарииноу сыноу въ поустыни. зи приде въ вьсю страна иорьданьску проповэдая крьщениэ покаяния въ отпоущениэ грэхомъ. 4якоже эсть писано въ кънигахъ словесъ исаия пророка глаголюща: гласъ въпиющааго въ поустыни оуготовите путь господьнь правы творите стьзя эго. 5вьсяка дьбрь наплънить ся и въсяка гора и хлъмъ съмэрить ся. и будуть стрьпътьная въ правая и острии въ пути гладъкы. 6и оузьрить вьсяка плъть съпасениэ божиэ. 7глаголааше же исходящиимъ народомъ крьститой ся от нэго: исчядия ехидьнова къто съказа вамъ бэжати от грядущааго гнэва; 8сътворите оубо плоды достоины покаянию и не начинаите глаголати въ себэ яко отьца имаамъ авраама. глаголю бо вамъ яко можеть богъ от камения сего въздвигнути чяда авраамоу. 9оуже бо секыра при корени дрэва лежить. вьсяко оубо дрэво не творящеэ плода добра посэкають и въ огнь въмэтають и съгараэть. 10и въпрашааху эго народи глаголюще: чьто оубо сътворимъ; 11отвэщавъ глаголааше имъ: имэяи дъвэ ризэ да подасть не имущоуоумоу и имэяи брашьна такожде да творить. 12придошя же и мытариэ крьститой ся и рекошя къ нэмоу: оучителю чьто сътворимъ; 1зонъ же рече къ нимъ: ни чьто же болэ повелэнааго вамъ творите. 14въпрашааху же и воини глаголюще: и мы чьто сътворимъ; и рече къ нимъ: ни кого же обидите ни оклеветаите и довъльни будэте оброкы вашими. 15чающемъ же людьмъ и помышляющемъ въ срьдьцихъ своихъ о иоанэ еда той эсть христосъ; 16отвэщевааше иоанъ вьсэмъ глаголя: азъ оубо водою крьщаю вы грядеть же крэплии мене эмоуже нэсмь достоинъ отрэшити ремене сапогъ эго. той вы крьстить доухъмь святыимь и огньмь. 17эмоуже лопата въ руцэ эго и потрэбить гоумьно своэ и събереть пъшеницу въ житьницу свою а плэвы съжежеть огньмь негасимыимъ. 18мънога же и ина оутэшая благовэстовааше людьмъ.19иродъ же четврьтовластьникъ обличаэмь имь о иродиядэ женэ брата своэго и о вьсемь зълэ эже сътвори иродъ 20приложи и се надъ вьсэми и заклепе иоана въ тьмьници. 21бысть же эгда крьстишя ся вьси людиэ iсоусоу крьщьшоу ся и молящоу ся отврьзе ся небо 22и съниде доухъ святыи тэлесьныимъ зракъмь яко голубь на нь. и гласъ съ небесе бысть глаголя: ты эси сынъ мои възлюблэныи. о тебэ благоволихъ.2зи той бэ iсоусь яко тремъ десятемъ лэтой начиная сынъ сы яко мьнимъ бэ иосифовъ илиэвъ 24матфатовъ леуиинъ мелхиэвъ ианнаэвъ иосифовъ 25маттафиэвъ амосовъ наоумовъ еслимовъ нагеовъ 26маафовъ матафиэвъ семеиэвъ иосифовъ иоудинъ 27иоанановъ рисаэвъ зоровавелэвъ салафиилэвъ нириэвъ 28мелхиэвъ аддиэвъ косамовъ елмодамовъ ировъ 29иосиовъ елиезеровъ иоримовъ матфатовъ леуиинъ з0сумеоновъ иоудовъ иосифовъ ионановъ елиакимовъ з1мелеаэвъ маинановъ маттафатвъ нафановъ давидовъ з2иесеовъ овидовъ воозовъ салмоновъ наасоновъ ззаминадавовъ арамовъ есромовъ фаресовъ иоудовъ з4иакововъ исаковъ авраамовъ фаринъ нахоровъ з5сероуховъ рагавовъ фалековъ еверовъ салань з6каинановъ арфаксадовъ симовъ нотвъ ламеховъ з7мафоусаль еноховъ иаредовъ малелеиловъ каинановъ з8еносовъ сифовъ адамовъ божии.

Глава 4