Остромирово Евангелие 1056-1057 года

1Азъ эсмь лоза истиньная и отьць мои дэлатель эсть. 2вьсяку розгу о мънэ не творящую плода изьметь ю и вьсяку творящую плодъ отрэбить ю да плодъ болии сътворить. зоуже вы чисти эсте за слово эже глаголахъ вамъ. 4будэте въ мънэ и азъ въ васъ. яко же розга не можетой плода творити о себэ аще не будеть на лозэ. тако и вы аще не прэбудете въ мънэ. 5азъ эсмь лоза а вы рождиэ. иже будеть въ мънэ и азъ въ нэмь сътворить плодъ мъногъ. яко без мене не можете творити ни чьсо же. 6аще къто въ мънэ не прэбудеть изврьжеть ся вънъ якоже розга и исъшеть и събирають ю и въ огнь въмэтають ю и съгараэть. 7аще прэбудете въ мънэ и глаголи мои въ васъ прэбудуть. эмоуже колижьдо хощете просите и будеть вамъ. 8о семь прослави ся отьць мои да плодъ мъногъ сътворите и будете мои оученици. 9якоже възлюби мя отьць и азъ възлюбихъ вы будете въ любъви моэи. 10аще заповэди моя съблюдете прэбудете въ любъви моэи. якоже азъ заповэди отьца моэго съблюдохъ и прэбываю въ нэго любъви. 11си глаголахъ вамъ да радость моя въ васъ будеть и радость ваша наплънить ся. 12си эсть заповэдь моя да любите дроугъ дроуга якоже възлюбихъ вы. 1збольшя сея любъве ни къто же не имать да къто доушу свою положить за дроугы своя. 14вы дроузи мои эсте аще творите элико азъ заповэдаю вамъ. 15оуже не глаголю васъ рабъ. рабъ бо не вэсть чьто творить господь эго. вы же рекохъ дроугы яко вься яже слышахъ от отьца моэго съказахъ вамъ. 16не вы мене избьрасте нъ азъ избьрахъ вы и положихъ вы да вы идете и плодъ принесете и плодъ вашъ прэбудеть. да эгоже колижьдо просите от отьца въ имя моэ дасть вамъ. 17си заповэдаю вамъ да любите дроугъ дроуга. 18аще миръ васъ ненавидить вэдите яко мене прэжде васъ възненавидэ. 19аще от мира бысте были миръ оубо своэ любилъ бы. яко же от мира нэсте нъ азъ избьрахъ вы от мира сего ради ненавидить васъ миръ. 20помьните слово эже азъ рекохъ вамъ: нэсть рабъ болии господа своэго. аще мене изгънашя и вы ижденуть. аще слово моэ съблюдошя и ваше съблюдуть. 21нъ си вься творять вамъ за имя моэ яко не вэдять посълавъшааго мя. 22аще не быхъ пришьлъ и глаголалъ имъ грэха не бышя имэли. нынэ же вины не имуть о грэсэ своэмь. 2зненавидяи мене и отьца моэго ненавидить. 24аще дэлъ не быхъ сътворилъ въ нихъ ихъже ни къто же инъ не сътвори грэха не вышя имэли. нынэ же и видэшя и възненавидэшя и мене и отьца моэго. нъ да събудеть ся слово писаноэ въ законэ их^ яко възненавидэшя мя без оума. 26эгда же придеть параклитой эгоже азъ посълю вамъ от отьца доухъ истиньныи иже от отьца исходить той съвэдэтельствоуэть о мънэ. 27и вы же съвэдэтельствоуэте яко искони съ мъною эсте.

Глава 16