Польские сказки

Nareszcie dognał samego króla i wszczął z nim walkę na śmierć i życie. Walił w niego czarodziejskim prętem, podarunkiem kwiatu lilii, pędząc go poprzez wierchy. Król wężów, krwawy prześladowca plemienia ludzkiego, widząc, że przed nim się nie ostoi, w błagalne uderzył prośby, skarby mu drogocenne przyrzekał, a nawet córkę, nadobną księżniczkę, w małżeństwo dać mu się skłaniał, byleby tylko folgi zaznać od niego.

Ale bohater przekupić się nie pozwolił (но герой подкупить себя не позволил; przekupić – подкупить; się – себя), blichtrem wszelakim pogardził i z królem wężów się mocował patrząc (всевозможный внешний лоск презрел и с королем змей боролся, смотря; blichtr – внешний лоск, мишура; pogardzić kimś, czymś – выказать пренебрежение к кому-л., чему-л.; пренебречь кем-л., чем-л.), jak srebrna łuska skóry jego (как серебряная чешуя его шкуры; skóra – кожа; шкура), pod razami oddzielając się od cielska (под ударами, отделяясь от тела), w błyszczący zmieniała się lód (превратилась в блестящий лёд), jak potwór ten (как это чудовище), czując wieczną nad sobą przewagę (чувствуя вечное над собой превосходство), z wielkiego bólu wrył się w ziemię (от большой боли врылся в землю), zakopał się w miejscu (закопался на месте; w miejscu – на месте), gdzie dzisiaj Zakopane21 (где сегодня Закопане), ażeby już nigdy w słońcu się nie wygrzewać (чтобы уже никогда на солнце не греться; wygrzewać się – греться; wygrzewać się w słońcu – греться на солнце), poczwar swoich na mordowanie ludzi okolicznych nie wysyłać (чудовищ своих на убивание = убивать местных людей не посылать; mordować – убивать; okoliczny – окрестный, близлежащий; местный).

Ale bohater przekupić się nie pozwolił, blichtrem wszelakim pogardził i z królem wężów się mocował patrząc, jak srebrna łuska skóry jego, pod razami oddzielając się od cielska, w błyszczący zmieniała się lód, jak potwór ten, czując wieczną nad sobą przewagę, z wielkiego bólu wrył się w ziemię, zakopał się w miejscu, gdzie dzisiaj Zakopane, ażeby już nigdy w słońcu się nie wygrzewać, poczwar swoich na mordowanie ludzi okolicznych nie wysyłać.