Польские сказки

– Idź jeno też do brata, a pożycz od niego wiertelika, będziemy mierzyć te dukaty.

Żona poszła, bratowa dziwiła się wielce, co by takiego mierzyć chcieli. Oni mierzyli i liczyli.

– No (ну)! toż będziemy mieli czternaście wierteli dukatów (да ведь у нас будет четырнадцать вертелей дукатов; toż – да ведь) – rzekł do niej mąż (сказал ей муж) – a teraz odeślij przez które dziecko ten wiertelik bratu (а теперь отошли через кого-нибудь из детей этот вертелик брату; odesłać – отослать; który – кто-нибудь).

Gdy brat wiertelik odebrał (когда брат получил вертелик; odebrać – принять, получить), ciekawy był (ему было любопытно: «он был любопытен»), co też nim było mierzone (что тоже = же им измеряли: «было измеряемо»): ogląda (осматривает), a tu w szparach na składaniu ujrzał (а тут в щелях на складывании = на месте складывания увидел; składać – складывать), że mu się coś błysło (что ему = там что-то блеснуло; błysnąć – блеснуть); dobywa nożem (извлекает ножом), widzi, że dukat (видит, что /это/ дукат); puka (стучит), aż tu czternaście dukatów wyleciało (аж = а тут четырнадцать дукатов вылетело). Jeszcze go większa wzięła ciekawość (ещё большее охватило его любопытство), pobiegł do brata i mówi (побежал он к брату и говорит):

– No! toż będziemy mieli czternaście wierteli dukatów – rzekł do niej mąż – a teraz odeślij przez które dziecko ten wiertelik bratu.

Gdy brat wiertelik odebrał, ciekawy był, co też nim było mierzone: ogląda, a tu w szparach na składaniu ujrzał, że mu się coś błysło; dobywa nożem, widzi, że dukat; puka, aż tu czternaście dukatów wyleciało. Jeszcze go większa wzięła ciekawość, pobiegł do brata i mówi:

– Jakeście mierzyli (как /же/ вы измеряли)? zostało czternaście dukatów w miarze i niosę je na powrót (осталось четырнадцать дукатов в мерке и несу их снова; miara – мера, мерка).

Wałek rzekł (Валек сказал):

– Zatrzymaj je, mój bracie (оставь их, мой брат)! mnie Pan Bóg opatrzył (меня Господь Бог одарил)

– Jak to (как это)? – pyta brat (спрашивает брат).

A Wałek mu całą przygodę opowiada (а Валек ему всё приключение рассказывает).

– Jakeście mierzyli? zostało czternaście dukatów w miarze i niosę je na powrót.

Wałek rzekł:

– Zatrzymaj je, mój bracie! mnie Pan Bóg opatrzyli

– Jak to? – pyta brat.

A Wałek mu całą przygodę opowiada.

Zła sąsiada nie chciała dzieciom wierzyć (злая соседка не хотела детям верить), co jej gadały (что они ей говорили; gadać – болтать, говорить), i sama pobiegła do Wałków (и сама побежала к Валкам). Wałek częstował hojnie brata i sąsiadę (Валек угощал щедро брата и соседку). Brat, powróciwszy do domu (брат, возвратясь домой), opowiada żonie (рассказывает жене), co widział i słyszał (что видел и слышал); złośliwa żona mówi (злобная жена говорит):

– Ej, to się może diabłu zapisał (эх, может быть, это дьявол был: «может быть, он дьяволу себя зарекомендовал»; zapisać się – проявить, показать, зарекомедовать себя)?

– Ale gdzie zaś (но где же = да где там) – mówi mąż (говорит муж). A ona znowu (а она снова):