Пораабри сафеди чингизхон

Навзод, ки акнун соњиби ном шуда буд, бепарво мехобид. Ќисмати тифлонааш низ алњол пањлўи ў ором мехуфт, вале љаста бар по хестанаш дур набуд.

- Ман натанњо дар хусуси номи фарзандамон фикр кардам, - хомўширо халалдор кардаву мўйлабашро бо кафи баќуввати дасташ молида, ѓамгинона гуфт Эрдене-юзбошї. – Дар бораи чизи дигар њам андешидам, Догуланг. Худат медонї, ки бо навзод дар ин љо монданат мумкин нест. Тезтар рафтан лозим.

- Рафтан лозим?

- Оре, Догуланг ва, њар ќадаре тезтар бошад, бењтар.

- Ман њам дар ин бора фикр кардам, вале куљо биравем, куљо? Ту чї кор мекунї?

- Њозир мегўям. Њамроњ меравем.

- Њамроњ? Ин номумкин аст, Эрдене!

- Фаќат њамроњ! Магар дигар хел шуданаш мумкин аст?

- Як бор фикр кун, охир, ту юзбошии тумани ростї!

- Фикр кардам, бисёр фикр кардам.

- Аз дасти хоќон куљо меравї? Чунин љо дар рўи дунё нест! Ба худ биё, Эрдене!

- Оромтар гўшам бикун, Догуланг, ман њамаашро фикр кардаам. Мо сари ваќт, дар шањрњои серодаму бозордору пури оворањо, ки имкон буд, пинњон нашудем. Њамон рўзњо бењуда нагуфта будамат, ки љандаи ѓарибї бипўшему њамроњи мусофирон овораи дунё шуда биравем.

- Кадом дунё, Эрдене?! – Бо алам хитоб кард Догуланг. – Куљост он диёре, ки ба њоли худ зиста битавонї? Аз Худо гурехтан мумкин асту аз хоќон не. Худат медонї – барои њамин њам љуръат накарда будем. Касе њам аз ањли ќўшун чунин љуръат намекунад. Бино бар ин, миёни тарсу муњаббат мондем ману ту бо сирри хеш – ту аз саф рафта наметавонистї, ки њамбањои сарат буд, ман - аз ту, ки њамбањои бахтам. Ва, инак, танњо нестем мо, писар дорем.

Банди изтироби фаровон њарду хомўш монданд. Баъд юзбошї гуфт:

 - Одамон баъзан аз шармандагї, бешарафї, аз љазои хиёнат мегурезанд, мегурезанд, ки љонашонро халос кунанд. Мо маљбурем барои он бигурезем, ки ќисмат фарзандамон додааст, вале бањо њамон хоњад буд. Тарањњум интизор шудан маънї надорад. Хоќон њаргиз амрашро вайрон намекунад. Њоло ки дер нашудааст, гурехтан лозим, Догуланг, илољи дигар нест. Решаи бахту бадбахтї як аст. Бо њам хушбахт будем, акнун – бо њам набояд аз бадбахтї битарсем. Гурехтан лозим.

- Мефањмамат, Эрдене, - оњиста гуфт зан. – Ту, албатта, њаќї. Лекин дар андешаи онам, ки мурдан хуб аст ё зиндагї. Ман ѓами худамро намехўрам. Ман бо ту чунон хушбахт будам, ки ба худ мегуфтам: лозим шавад, мемурам, лекин нишони туро кушта наметавонам. Намедонам, аз доної буд ё аз нодонї, ки дастам пеш нарафт…