Пораабри сафеди чингизхон

Чингизхон, хомўшу хашмї, роњ мепаймуд. Бо вуљуди он ки зоњиран низоми юришро чизе вайрон намекарду ба њаракати он издињоми сањрої љониби Ѓарб ва амалї шудани нияти бузурги ў – тасхири дунё халал намерасонд, њодисае рух дода: сангаки ноаёну резае аз кўњи вайронинопазири амру фармони ў канда шуда буд. Ва ин оромаш намегузошт. Рањорањ дар ин бора фикр мекард; ин ўро, чун хори тањи нохун, беќарор менамуд ва, пайваста дар бораи як чиз фикр карда, торафт бештар аз њузури муќаррабонаш асабї мешуд. Чаро онњо ўро акнун хабардор кардаанд, акнун, ки занак аллакай зойдааст, пештар куљо буданд онон, ба куљо нигоњ мекарданд, пайбурди як занаки буѓўз ин ќадар душвор буд магар? Он ваќт кор дигар мешуд – саги дайду барин њайаш мекарданду халос мешуданд. Акнун чї бояд кард? Чун ин њодисаро хабараш доданд, ў нойони барои ташрењ њозиршуда - масъули корвонро сахт пурсид: чї хел шуд, ки то он дўзандазанак назойиду содиќин гиряи кўдакашро нашуниданд, ин њодиса пинњон монд? Чї хел мумкин буд рух додани чунин воќеа? Нойон, забон хоида-забон хоида, љавоб дод, ки парчамдўз Догуланг дар љои хилвате, дар юртаи алоњида мезист, бо бањонаи серкорї бо касе алоќа надошт, аробааш њам људо буду канизаке ёрмандиаш мекард, чун бо коре пешаш мерафтанд, занакро дар ѓарами матоъ, аксаран абрешими парчамбоб, печида дармеёф-танд. Ва гумон мекарданд, ки азбаски орову тороро наѓз мебинад, ин корро њам барои зебаш мекунад. Бино бар ин, њомила буданашро пай бурдан душвор буд. Падари навзод маълум нест. Дўзандазанакро њанўз пурсиш накардаанд. Канизак бошад, мегўяд, ки чизе намедонад. Биёбу бигир…

Чингизхон бо алам аз дил гузаронд, ки ин воќеа сазовори таваљљўњи волои ў нест, вале азбаски манъи зойишро худ муќаррар кардаву сарони ќўшун аз тарси љон, њар рухдодро бетаъхир хабараш медоданд, хоќон беихтиёр гаравгони амри вољиби хеш гашта буд. Фармони худро вайрон карда наметавонист ў. Аз ин рў, љазо ногузир буд…

Ќарибињои нимашаб Эрдене-юзбошї, супоришњои таъхирнопазирро пеш оварда, гуфт, ки назди нойон меравад, вале ин танњо бањонае буд, то аз бошишгоњ бубарояду худи њамон шаб њамроњи мањбубааш фирор бикунад. Вай њанўз намедонист, ки хоќон аз њамааш бохабар аст, намедонист, ки њамроњи Догулангу кўдакаш гурехтан муяссараш намешавад.