Quo Vadis

Rudabarody (łac. Ahenobarbus) — mianuška rodu Damicyjaŭ, z jakoha pachodziŭ i Neron, da taho ž sam cezar zniešnie adpaviadaŭ mianušcy dakładna.

Skaŭr — piersanaž nielha nazvać histaryčnym, bo viadomy retor i paet-trahik Emilij Mamierk Skaŭr skončyŭ samahubstvam u 34 h., h. zn. pierad padziejami ramanu. Vinić Rufin — rymski rycar, jaki u 61 h. byŭ sasłany ŭ vyhnannie za padrobku dakumientaŭ. Trymalchijon — piersanaž z «Satyrykona» Piatronija, typ bahacieja-samalubcy.

S. 17: Antyochija — bujny horad u paŭnočnaj Siryi blizu ŭzbiarežža Mižziemnaha mora. Unktuaryjum — pakoj u łazni dla masažu i nacirannia pachnidłami. Kos — vostraŭ blizu paŭdniova-zachodniaha ŭzbiarežža Małoje Aziji. Viestyplika — niavolnica, što sočyć za vopratkaj. Toha — vopratka paŭnaletniaha čałavieka, jakaja składałasia z kavałka tkaniny, admysłova ŭkładzienaha. Familija — tut: nie tolki siamja, ale i ŭvieś «dom», h. zn. niavolniki, vyzvolniki i h.d.

S. 18: Bass Aŭfidyj — viadomy historyk i filozaf-epikurejec, vysoka šanavany Senekam. Aŭł Płaŭt — viadomy vajavoda, zavajoŭnik Brytaniji, dzie byŭ namiesnikam u 43–47 hh. S. 18: Subiakum — viłła Nerona blizu tak zvanych Simbrujinskich azioraŭ, kala 60 km na paŭdniovy ŭschod ad Ryma. … tužyŭ toj Son… za Piejsytaju… — pavodle niekatorych viersij mifa ŭ Zeŭsa było dačok-Charytak bolej, čym try, i Piejsyta — adna z ich, małodšaja, jakuju Hiera abiacała Snu (Hipnosu) va ŭznaharodu za toje, što apanuje Zeŭsa snom. Historyja nie nadta daŭhaja… — dalej Siankievič vusnami Vinicija pierakazvaje, krychu pierajnačyŭšy, frahmient z Tacyta («Annały», XII, 23–30) ab padzieji, što mahła adbyvacca ŭ 50 h. Svievy — zbornaja nazva plamionaŭ, što žyli na paŭnočnym uschodzie Hiermaniji, etničny substrat jakich pazniej zachavaŭsia ŭ hienietycy prusaŭ i jacviahaŭ, a praz ich zachavaŭ prykmiety i ŭ etnahieniezie biełarusaŭ; Vanija zrabiŭ karalom svievaŭ syn Tyberyja Cezar Druzus-małodšy (13 h. pierad n. e. — 23 h. n. e.). Hiermandury — hiermanskaje plemia, što žyło na terytoryi sučasnych Bavaryi j Ciurynhiji.

S. 19: Jazyhi — plemia sarmataŭ, što žyło miž Dunajem i Tysaj. Hister — asoba histaryčnaja, heta namiesnik Panoniji, jaki kamandavaŭ paddunajskaj lehijaj, ale ŭ realnasci jaho zvali nie Atelij, a Sekst Pałpelij Hister.

Katty — bujnoje hiermanskaje plemia, što žyło ŭ viarchoŭjach raki Viezer. Hispieryjski jabłyk — pavodle hreckaj mifałohiji, heta jabłyki viečnaj maładosci, jakija Hiera atrymała ŭ padarunak ad Hieji (Ziamli), a nazvaju svajoju jany pachodziać ad nimfaŭ, što ich achoŭvali, hispieryd, — jakija žyli na dalsviecie la bierahoŭ Akijanu. Mops — lehiendarny pradkazalnik, syn pradkazalnicy Manto. Haj Plinij Sekund-starejšy (23–79 hh.) — rymski dziaržaŭny dziejač, historyk i navukoviec-encykłapiedyst, jaki zahinuŭ padčas vyviaržennia Viezuvija.

S. 20: Sarakt — vysokaja hara ŭ paŭdniovaj Etruryi na poŭdzień ad Ryma. Stoła — doŭhaja raskošnaja sukienka, jakaja ličyłasia prykmietaj stałaj rymskaj matrony. …pa łuzie, zarosłym asfodelami… — inšymi słovami, pa krajinie miortvych. Damicyus Afer — zdolny tahačasny pramoŭca, ale zaplamiŭ svaju reputacyju dakazčyctvam. Lary — pavodle rymskaj mifałohiji heta bahi, što zachoŭvali chatni ahmień.

S. 21: Kali «boski» Alaksandr… čaho dzivicca Helenie — pa-hrecku imia Alaksandr abaznačaje «muž-abaronca»; takoj mianuškaj narakli Parysa, syna trajanskaha ŭładara Pryjama i Hiekuby, jaki začaravaŭ svajoj pryhažosciu pieknuju Helenu, dačku Zeŭsa j sužonku ŭładara Mieniełaja, i taja zbiehła z im u Troju, z-za čaho j pačałasia Trajanskaja vajna.

S. 22: Forum — tut: centralnaja płošča, poŭnaja nazva jakoj Forum Ramana (Rymski Forum); u hetym miescy na paŭdniova-zachodnim schile Kapitalinskaha ŭzhorja zasiarodžvałasia hramadskaje j palityčnaje žyccio Ryma. Atryjum — pamiaškannie, u jakoje traplaješ adrazu pa ŭvachodzie ŭ dom. Kubikulum — spalnia. Karyne — bahaty arystakratyčny kvartał u paŭdniovaŭschodniaj častcy horadu pamiž Pałatynskim i Eskvilinskim uzhorjami. Piedysiekvy — niavolniki, jakija podbieham supravadžali lektyku.