Сагындым. Кайт инде

Юк, син ле моны сизмисе д. Акча башта синд ген бет. Тире тгеп, кнне тнг ялгап эшлгне табыш китерми, лл инде сине хезмте кешелрне мохталыгы кими, лл башка сбп килеп чыга… Хер, ансы бик мим д тгел. Акча бет, аны бик тиз табу юллары да томаннарга кереп юкка чыга. син ары барып сугыласы, бире брелсе – файдасы юк. Балаларны бхет авазларын, челтертеп кл тавышларын лл нинди салкын иллр урлый, кзлрен сагыш прд кора, алар сиа авыр сз йтмилр, алар синнн нидер кт ген; хатыныны кзлрен карап бхет кллрен чумалмыйсы, з-зене Гераклдай итеп, кодртле зат итеп тоялмыйсы, фрешт сине кзг карый, нидер кт, нидер мет ит; син аларны нрс кткннрен ачыклардан-ачык тшенсе, м бер вакыт теге дусларыны, и-и якын, якты дусларыны шатлык белн иск тшерсе, алар сине газапларга бирмс, алар сине яклап-саклап калыр, аягынан язса, аяк булыр, канатлары сынса, канат булыр; м син ялгыз тгеллеге алап, келе тулы якты мет белн, якын дусларыны беренчесен эзлп табасы, элек тибеп кен ачып кергн ишек янына барып басасы да твккллп ишек кагасы, дусты сине колачларын еп ихлас шатлык белн каршы ала, шундук табын кора, шраб коя, гапь куера м син кыяр-кыймас кына хсртене ачып саласы, дусты сине диккать белн тылый, ылы сзе белн юата да зур борчылу белн йтеп куя:« Сине чен бер ни жлке тгел, анымны да блеп бирер идем, тик, гаф ит, акча бир алмыйм, земне д кймм комга тигн, бер тиенг тилмереп йргн чагым…»; бу дустыны ихлас кел белн син дип борчылганын алыйсы да аны авыр хлг калганында ярдм ит алмаганы чен кайгырасы, дусты йбт, дусты алтын кебек, ул анын да блеп бирер иде, лкин сиа бген ан киркми, сиа бераз гына акча кирк; келе тулы снмс мет белн икенчесен эзлп китсе, ул елмаеп сиа каршы чыга, сине якын дусты икнлеген рбер хркте йтеп тора, мма гозерене ишет белн, аны, гя, кемдер алыштыра:«Кешед акча булыр вакыт мени?!» – ди ул м син тулысынча килешсе, кешед акча булыр вакыт тгел, шундый авыр млд дусларыны кыен хлг куеп йргн чен з-зе нфрте арта, инаятьче булып тоеласы, лкин сине башка бер чара юк, сиа акча кирк, бген кирк, зек метене ялгый-ялгый, ченче дус янына юл аласы; дусларыны берсен калдырмыйча урап чыгасы да, бер нрсг ачык тшенсе – бу дньяда акча беткн икн.

Бар дньяда акча беткнлеген инде ирд бтен кеше бел, син белсе, бар дуслары бел, тик хатыны гына аны белми, ул гына да тгел белерг д, хтта аларга да телми ул, аны наданлыгы анга тия, шул кадр д надан булып яшп була микнни со дип рнисе, ул аман зенекен тукый:«Балаларга юньле кием кирк, табынга тмле ризык кирк»; син зе д аны чамалыйсы, кирк икнлеген яхшы алыйсы, лкин бер нрс д кыла алмыйсы – чнки ир шарында акча беткн;  хатыны, надан, шуны сизми, ул аман да зенекен сйли:«Кибетлр бит, никтер, аман эшли, алны-ялны белми базар грли, бар урында гигант сд бара, кеше нидер сата, сатып ала… Нишлп акча бетсен бу дньяда?!»

Син дньяга тутырып карыйсы да моа кадр кр алмаганны крсе: чынлап та бит, кемдер сата икн, кемдер сатып ала икн бит, алар арасында чит-ятлар да, якын дуслары да бар икн…

Кинт днья якты елмаюын салып ата… Ккт кояш якты елмаймый бит, кояш анда бтенлй юк икн, кк йзенд кара болыт туе, болытлардан таш тамчылар тама, таш йортларны биек тблре яшен суккан агач сыман кйгн икн, шул йортларда ан асраган кешелрне уй-хисе д, телк-нияте д, сйлр сзлре д, хтта йзлре д кара икн. Урамнарда бетмс чп-чар булып кешелрне имерелгн хыяллары, зелгн метлре, алданган ышанычлары елап ята, аларны иреннн келлрне чиксез сагыш баса, зене рнетелгн гарип балалар янындагыдай тоясы. ирне рнетелгн гариплре…

м кешелр елмаюын сала… м аларны чын йзлре ачыла… м аныны чиксез шом богаулый…

Бу планетада кптн инде кеше дигн тр югалган икн, аны кптн комсыз карашлы м ткен тешле монстрлар алыштырган, трле ерткыч-анварларны хтерлткн бу мутантлар злрене нфсесен кангатьлндер чен, хтта нни ген стенлеклр чен и-и якыннарыны бугазына ябешерг зер. Балалар да (хтта балалар да!) ерткычлыкка табынып слр, алар нклрен коткн карчыга балаларыдай, авызларын ачып кычкыралар:«Карыным ач, кан бирегез миа! Карр-карр… Канн-канн…» ти-нилре аларны ерткычлыгына сокланып карый, явызлар дньясына аяусыз шхеслр зерлилр…

ирне кызганып куясы. Ул зенд кешелр яшгн чорны сагынадыр кебек тоела. хзер ул чирле. Аны ике аяклы вируслар басып алган…

Лкин моа ышанасы килми. Бу шулай тоела гына бит, дип уйларга тырышасы. зелеп сйгн кеше, ил давыллардан саклап, сиа кодрт бирче фрешт янына ашыгасы. Ишегене ачып керг сине ниндидер зур комак каршы ала:«Акча кирк! – ди ул тешлрен аныа батырып,– Юньле кием, яхшы ризык кирк. Акча кирк!» Сине аны кайный, рнлрдн бре булып улыйсы кил башлый. Тик тавышы чыкмый. м чынлап та ерткычка йлнене сизсе. Бераз акча, аз-маз млкт чен кемнедер зглп ыргытырга да зерлегене алыйсы. зене шундый дрг тше, тш алуыа келе сызлый. «Акча кирк миа!– дип чиный теге комак,– Акча тап! Ирме син, лл чпркме?!»