Сагындым. Кайт инде

1 блек

* * *

Ул язды да язды.

«Ачтан лсе бит инде, аным…»

«Азрак булса да йоклап алыр иде…»

«зене бетерсе ич…»

Хатыныны шундый борчылуларын ул лл ишетте, лл юк. Авыз эченнн ген нрсдер мыгырдап авап бирде д, з эшен кабат чумды. Аны чен кн белн тн, тш белн н, чынбарлык белн хыял берг буталды, ул з блмсеннн тмке тартырга да чыкмады бугай, (лл чыктымы?) – хтерлми инде. Хер, моны бер нинди мияте д юк иде аны чен. Эшлгнд ул фкать эш белн ген мшгуль була, фани днья мшкатьлрен бтенлй диярлек оныта иде. Хатыны аяк очларына басып кына кофе китереп тора, малайлары аны блмсеннн ераграк булырга, мктпт д, йд д з кыланышлары белн аны борчымаска тырыша кебек. Алыйлардыр.

Ул язды да язды.

зе турында калмдшлре арасында «тиз яза» дигн сзлр йргнен ул яхшы бел, моны белн аз гына горурлана, дресрге, зене тоташ айлар буена йокысыз-нисез эшли алуына м шундый ммкинлек биргн гаилсе булуына сен иде. Илд бтен кеше д з лксенд шулай хезмт итс, дньяны бер мшкате д калмас сыман тоела иде кайчагында.

Элек шулай иде. хзер…

Язган сре ахрына итеп кил иде инде.

Кинт ул туктап калды.

Компьютерын сндерде.

Тмке тартырга чыкты.

Керешлй суыткычка кагылып бер банка сыра элктерде.

м блмсен узып, компьютерны снгнлеген кргч, гапк калды. Хатынына эндшмкче иде, аны зе сндергнен хтерлде д гаплне тагы да арта тште. Аннан со стлдге сыра банкасына карады…

Кыз-зы-ык…

Ул эшлгнд дньяда хмер барлыгын исен д тшерми, бары тик срене согы ноктасын куйгач кына, суыткычта зен ктеп зарыга башлаган сырага игътибар ит иде. Элек шулай иде. бген…

Сырага релер чен хтсез ген эшлисе бар иде ле…

Ул банканы иднг, аяк астына алып куйды да компьютерын кабызды. Нрслр язарга кирген бел иде. Тиз ген эшк тотынмакчы булды. мма, ни гап, кулына эш бармады. Бер мл язды да, аны уеп ташлады, тагын язды, тагы уйды. Шул рвешле озак утырды. Киркле сзне киркле тртипк куя алмады. Фикерлр буталды. Светофорны кызыл утын санламаган рсез шоферлар сыман, лл нинди уйлар башка керде. Аптырагач, ул идндге сыра банкасына карады.

Эшлгнд кнне-тнне белмгн кебек, ул эчс исереп егылганчы эчрг ярата иде. м, гадтт, ниндидер срен тмамлагач кына эч, моны зенч малай тпие юу сыманрак бер йола итеп кр, аны вакытыннан алда башлап та, эчен бтенлй ташлап та бозарга телми иде. Шуа кр, карашларын сырадан кубарып алды да ашыгып киен башлады…

Ишегалдына чыгу белн шфкъ нурында кызарыбрак кренгн сары каенга кз салды да аптырап калды. Бу каенны ул нкъ шул рвешт, шфакъ нурында кызарган итеп, крерг тели, шул килеш ярата иде. ле гапк калды – каен яфраклары коелган, ботакларында згрсу бслр ялтырый. иелч киеме аша салкын бреп кергч кен ушына килеп тир-якка кз салды. Бтен ирд ап-ак кар иде. Кыш иткн, лбаса! ул моны сизми д, крми д калган. Келен югалту ачысына тартым бер хис телеп тте. Ул срлре белн, хыял дньясында булып, з тормышы белн тулы канлы итеп яши алмыйдыр, болай да кыска гомере ничектер читтн узып барадыр сыман тоелды. Кайчан гына алтын кз иде бит, ле мен кыш та килеп иткн. Кыш сулышы салкын м саф дулкын булып пклрен керде. Ул ютллп алды. Озак ютллде. Аннан со ничектер иел булып калды, эчендге бтен юшкыннар чыгып беткндер сыман тоелды. Шулай да югалту хисе басылмады.

…Югалту хисе тирн иде…

Ул юка кием аша кергн салкынга да игътибар итмич урам буйлап атлады. Кичтер дип уйлаган иде. Та алды гына икн ле. Аны мондый хллрд калганы бар иде. Ул шуны хтерлде. Кешелр кутле бер ташкын булып эшк ашыга. Кинт аны да шушы ташкынга ияреп китсе, гади кеше тормышы белн яшисе килеп китте. зене иртнге автобуста кысылып баруларын, ашыга-ашыга станок артына, яки шунда берр редакция блмсен кереп басуларын кзаллап куйды. м елмайды. Дньяда язмы, кзме икнен д белмич урамга чыккан башы белн анда нрс майтара алыр иде икн?!. ркемне з урыны инде, з язмышы.

Бераздан тукталыштагы халык саегып, урам бушабрак калды. Бары тик яшсмерлр м балаларын итклгн ти-нилр ген иде. Мктпк ашыгалардыр инде. Мктпк…

Яа срен тмамлап урамга чыккан саен ул зен ниндидер ят шрг, таныш та, шул ук вакытта чит т булган бтенлй башка дньяга элккн шикелле тоя иде. з эшен, з гаилсен яраткан шикелле к ул бу шрне д ярата, з дньясыннан бу дньяны сагынып кайта, аны рбер нрссен кадерле креп карашлары белн назлап-сеп т иде. Бген д шулай булды. Лкин бген аны келенд сагынудан бигрк аптырау, гаплн тойгысы кчлерк иде.

Ул барсын да яхшы алый иде.

Ул барсын да креп тора иде.

Тик ул кргнне ркем крми иде.

Хислр снгн, Хтер лгн иде.

Тик ул уз хтеренд яши иде.

Ул хтерли, оныта алмый иде…

…Ул тмке кабызырга телп кеслрен капшады. Буш иде. енд онытып калдыргандыр. Урамнан керсе килми иде. Киосктан гына алыр.

Киоск янына килеп басу белн, тезелешеп торган сыра банкаларына кзе тште. Бгенге кн бтенлй башкача иде. Берр банка алырга туры килер, ахрысы…

Кинт колагына ниндидер аваз ишетелде.

Ул бер млг бтен дньясын онытып катып калды.

«Бген д кайтмады… – диде бала-чага тавышы,еларга итешеп, – мин тне буе йокламадым… Сине кттем… Сагындым бит, ти… Кайт инде…»