Собеседники на пиру. Литературоведческие работы

                         А. Мицкевич

                    «Trzech Budrys'ow»

Stary Budrys trzech syn'ow, tegich jak sam Litwin'ow,

          Na dziedziniec przyzywa i rzecze:
«Wyprowadzcie rumaki i narzad'zcie kulbaki,
4         A wyostrzcie i groty, i miecze.

Bo m'owiono mi w Wilnie, ze otrabia niemylnie

          Trzy wyprawy na 'swiata trzy strony:
Olgierd ruskie posady, Skirgiell Lachy sasiady,
8        A ksiadz Kiejstut napadnie Teutony.

Wy'scie krzepcy i zdrowi, jed'zcie sluzy'c krajowi,

          Niech litewskie prowadza was bogi;
Tego roku nie jade, lecz jadacym dam rade,
12       Trzej jeste'scie i macie trzy drogi.

Jeden z waszych biec musi za Olgierdem ku Rusi,

          Ponad Ilmen, pod mur Nowogrodu;
Tam sobole ogony i srebrzyste zaslony,
16       I u kupc'ow tarn dziengi j ak lodu.

Niech zaciagnie sie drugi w ksiedza Kiejstuta cugi,

          Niechaj tepi Krzyzaki psubraty;
Tam bursztyn6w jak piasku, sukna cudnego blasku
20       I kapla'nskie w brylantach ornaty.

Za Skirgiellem niech trzeci poza Niemen przeleci;

          Nedzne znajdzie tam sprzety domowe,
Ale za to wybierze dobre szable, puklerze
24       I mnie stamtad przywiezie synowe.

Bo nad wszystkich ziem branki milsze Laszki kochanki,

          Wesolutkie jak mlode koteczki,
Lice bielsze od mleka, z czarna tzesa powieka,
28       Oczy blyszcza sie jak dwie gwiazdeczki.

Stamtad ja przed p'olwviekiem, gdym byl mlodym czlowiekiem,

          Laszke sobie przywiozlem za zone;
A cho'c ona juz w grobie, jeszcze dotad ja sobie
32       Przypominam, gdy sp'ojrze w te strone».

Taka dawszy przestroge blogoslawil na droge;

          Oni wsiedli, bro'n wzieli, pobiegli.
Idzie jesie'n i zima, syn'ow ni'e ma i ni'e ma,
36       Budrys my'slal, ze w boju polegli.

Po 'sniezystej zamieci do wsi zbrojny тaz leci,

           A pod burka wielkiego co's chowa.
«Ej, to kubel, w tym kuble nowogrodzkie sa ruble?» —
40       «Nie, m'oj ojcze, to Laszka synowa».

Po sniezystej zamieci do wsi zbrojny maz leci,

           A pod burka wielkiego co's chowa.
«Pewnie z Niemec, m'oj synu, wieziesz kubel bursztynu?» —
44       «Nie, m'oj ojcze, to Laszka synowa».

Po sniezystej zamieci do wsi jedzie maz trzeci,

          Burka pelna, zdobyczy tam wiele.
Lecz nim zdobycz pokazal, stary Budrys juz kazal
48       Prosi'c go'sci na trzecie wesele.