1) Напр., de princ. 1, 1, 3 p. 50; 123. Spiritus s.
2) Rufini ad Heraclium perorat. in expl. Orig. in ep. ad Rom. p. 688; 1292—1293. nobis nec in caeteris quae… in latinum vertimus, defuerit plurimus labor, dum supplere cupimus ea quae ab Origene in auditorio ecclesiae ex tempore, non tarn explanationis quam aedificationis intentione perorata sunt: sicut in homiliis in Genesim et in Exodum fecimus et praecipue in his quae in librum Levitici ab illo quidem perorandi stylo dicta, a nobis vero explanandi specie translata sunt. Quern laborem adimplendi quae deerant idcirco suscepimus, ne pulsatae quaestiones et relictae, quod in homilialico dicendi genere ab illo saepe fieri solet, latino lectori fastidium generarent.
3) Ibid, in hoc tamen opere epistolae ad Romanos, immensus nobis et inextricahilis incubuit labor.
167
доставало 1
). Все это заставляет признать комментарии на послание к Римлянам наименее точным переводом Руфина 2).Переводы Иеронима в этом отношении стоят нисколько не выше руфиновых. Внешние особенности их те же, что и в этих последних 3
); в свидетельствах об их неточности тоже нет недостатка. Руфин отзывается о переводах Иеронима с величайшею похвалою, но эта похвала, при другой точке зрения на обязанности переводчика, равна величайшему порицанию 4).1) Ruf. ad Her. praef. p. 458; 831. desunt enim fere apud omnium bibliothecas aliquanta ex ipso corpore volumina; et haec adimplere atque in latino opere integram consequentiam dare… exigis… addis… ut omne hoc quindecim voluminum corpus… ad media… spatia coarctem.
2) Руфину предлагали даже, чтобы он назвал этот труд своим сочинением. Ruf. perorat. p. 589; 1293. ajunt enim mihi… scribe: Rufini, verbi gratia, in epistolam ad Romanos explanationum libri. Cfr. Thomasius, S. 90. am wenigsten aber wagte ich den Commentar zu den Römern zu benützen. И вообще к переводам Руфина ученые относятся с недоверием. Так Редепеннинг (II, 313) считает недостоверным prol. in Cant. Cant. p. 30 (col. 70), Томазиус (S. 286.