Vortaro de Esperanto 1910

Piulo.

Homo pia.

Malpia.

Malrespektanta Dion kaj la religiajn aferojn.

Malpieco.

Eco de tiu, kiu estas malpia.

Malpiulo.

Homo malpia.

Piano.

Malgranda fortepiano, kies kordoj havas vertikalan direkton.

Piastro.

Monero de diversaj landoj: La turka piastro valoras

25

centim., la hispana

10

frank.

Piceo

(Bot.). Arbo el la grupo de l' koni- feroj

(Picea).

Piedo.

Malsupra parto de la malsupra ekstrema membro. de la maleoloj ĝis la ekstremo de la tingroj.

Piediri.

Iri per la piedoj (ne veturi):

Ĉiuj lokoj en la omnibuso estis okupitaj kaj ni devis piediri.

Piediranto.

Homo, kiu piediras.

Dupieda.

Havanta du piedojn:

dupieda besto.

Piedbati.

Bati per la piedoj:

La ĉevalo piedbatas per la postaj piedoj.

Piedfrapi.

Fari bruon, frapante per la piedoj la teron, la plankon.

Piedpremi.

Premi per la piedoj.

Piedingo.

Speco de ringo pendanta sur rimeno ĉe la selo, sur kiu la rajdanto apogas sian piedon. Tripiedo. Seĝo, tablo kun tri piedoj.

Piedestalo

Bazo de kolono, de monumento aŭ de statuo.

Pietismo.

Granda respekto al iu kun kredo je la perfekteco kaj netuŝebleco de liaj verkoj:

pietismo al la naciaj bardoj.

Pigo

(Zool.). Birdo el la familio de la korvoj

(Pica).

Pigmeo.

-

1 .

Ano de mitologia popolo de tre malgranda kresko.

- 2.

Tre malgranda homo.

Pigmento.

Koloranta substanco de la organismo de vegetaĵoj aŭ de bestoj.

Piki. - 1.

Penetrigi korpon per pintita objekto:

piki fingron per kudrilo; la abelo pikas.

- 2.

Eksciti la sentojn:

pikanta manĝo, pikanta novelo de Boccacio.

Pikilo.

-

1.

Ilo por piki.

- 2.

Organo de l' insektoj por piki.

Pikedo. - 1.

Malgranda taĉmento de soldatoj, garde starantaj sur posteno.

- 2.

Kartludo.

Pilastro.

Kvadrata kolono, duone enigita en muron, kiel subteno aŭ ornamo.

Pilgrimi.

Vojaĝi kun religia celo al sankta loko:

pilgrimi Palestinon.

Pilgrimanto.

Pilgrimanta homo.

Pilko.

Sfera objekto el elasta ŝtofo, por ludi:

la pilkoj de la teniso.

Piedpilko.

Granda pilko, kiun oni puŝas per la piedo.

Pilolo.

Medikamento en formo de malgranda globo.

Piloto.

Homo, kiu donas direkton al ŝipo.

Pino

(Bot.). Arbo el la grupo de l' koniferoj, kies ligno estas multe uzata de la ĉarpentistoj, lignaĵistoj

(Pinus).

Pinakoteko.

Muzeo de l' artoj.

Pinĉi.

Kunpremi kaj teni per du fingroj: pinĉi la vangon de infano.

Pinglo.

Akrepinta peco de maldika drato, por kroĉi, fiksi partojn de vesto:

pinglo, duobla pinglo

(por virinaj haroj),

amerika aŭ sendanĝera pinglo.

Komparu:

Agrafo, broĉo, buko.

Pinio

(Bot.). Speco de l' pino

(Pinus pinea).

PIEDESTALO

Pinto.

Maldika ekstremo, pli kaj pli mallarĝiĝanta al la supro:

Pinto de turo, de monto, de lanco.

Pinti.

Fari la ekstremon de io pli kaj pli mallarĝa al la supco:

pinti krajonon.

Pioeo.

Fera ilo, havanta po unu pinto ĉe ambaŭ ekstremoj kaj lignan tenilon, por fosi malmolan teron.

Pioĉi.

Fosi per pioĉo.

Pioniro.

-

1.

Soldato, konstruanta vojojn, pontojn, redutojn. 2. Koloniano, hakanta virgajn arbarojn, por prepari kultureblan teron.

- 3.

Homo, liberiganta la vojon por nova ideo.

Pipo.

Tubforma ilo pli larĝa ĉe unu ekstremo, en kiu oni metas tabakon por fumi.

Pipro

(Bot.). Sekigita frukto de l' piprujo.

Piprujo.

Vegetaĵo el la samnoma familio, kies sekaj fruktoj estas uzataj kiel spicaĵo.

Pipri.

Spici per pipro.

Pipso.

Malsano de la lango de l' birdoj.

Piro

(Bot.). Frukto de l' pirarbo.

Pirarbo.

Arbo el la familio de l' pomacoj, kulturata pro la fruktoj kaj ligno

(Pyrus communis).

Piramido. - 1.

(Geom.). Solida figuro, kies bazo estas multangulo kaj kies flankoj estas trianguloj, kies pintoj kuniĝas en unu punkto, nomata la pinto de la piramido.

- 2.

Egipta monumento, havanta la formon de piramido.

Pirato.

Mara rabisto.

Pirito

(Ĥem.). Natura kombinaĵo de sulfuro kaj metalo.

Pirolo

(Zool.). Birdo el la familio de la fringoj

(Pyrrhula rubricilla).

Pirotekniko.

Arto prepari artajn fajraĵojn.

Piroteknikisto.

Homo, kies specialo estas prepari artajn fajraĵojn.

Pirozo

(Med.). Bruliganta doloro en la ezofago ĉe malsanoj de la stomako.

Pisti.

Pecetigi, disbatante en speciala vazo:

pisti pipron.

Pistilo.

Peza metala peco, per kiu oni pistas.

Pistujo.

Vazo en kiu oni pistas.

Pistako

(Bot.). Frukto de l' pistakarbo, uzata por kukoj.

Pistakarbo.