Izolilo.
Aparato por izoli elektrigitajn objektojn.
Jaguaro
(Zool.). Raba mambesto el la familio de l' katoj
Jaĥto.
Malpeza eleganta promenŝipo.
Jako.
Mallonga vesto, kovranta la supran parton de la korpo, sen baskoj.
Jam.
Antaŭ la nuna momento; antaŭ pli aŭ malpli longa tempo; de pli aŭ malpli longa tempo:
Jambo.
Versmezuro, konsistanta el du silaboj: la unua mallonga, la dua longa, aŭ la unua neakcentita, la dua akcentita.
Janiĉaro.
Soldato de la iama turka gvardio, konsistanta el junuloj, rabitaj en fremdaj landoj kaj perforte konvertitaj al la islamo.
Januaro.
Unuamonato de la jaro:
Jaro.
Tempo, durn kiu la tero faras sian rondiron ĉirkaŭ la suno — 365 kaj unu kvar- ono da tago.
Centjaro, jarcento.
-
1.
ento da jaroj. -
2.
Numerita centjara periodo, kalkulita de la jaro de l' naskiĝo de Jezuo Kristo:
Ĉiujare
. En ĉiu jaro.
Jarkolekto.
Kolekto de ĉiuj numeroj de gazeto, aperintaj dum unu jaro.
Jarlibro.
Verko, enhavanta resumon de l' faktoj, okazintaj dum unu jaro, statistikajn sciigojn, k. t. p.
Superjaro.
Jaro enhavanta 366 tagojn.
Jasmeno
(Bot.). Arbeto el la familio de l' oleacoj, kun belaj bonodoraj floroj
Je.
Prepozicio, kun nedifinita signifo, uzata en la okazoj, kiam la senco de frazo ne montras klare, kiun prepozicion oni devas uzi:
Jen.
Vorto, uzata por montri ion proksiman en la spaco aŭ en la tempo:
Jen... jen.
Montras rapidan ŝanĝon de stato: unue... tuj poste...:
Jeno.
Ĉi tio; tio, kio sekvas:
Jes.
Partikulo, uzatapor montri, ke oni konsentas, aŭ ke la parolanto esta prava:
Jesa.
Konsentanta, aprobanta:
Jesi.
Respondi jese, konfirmi.
Jezuito.
-
1.
Membro de la religia soci- eto, fondita de Lojola. -
2.
Homo ruza, hipo- krita.
Jodo
(Ĥem.). 1. Ĥemia elemento, mal- hele griza solida substanco kun metala brilo; ĝi estas uzata en la medicino, foto- grafado.
Ju...des.
Konjunkcio, por esprimi ideon, paralele kun kies varioj alia ideo varias en sama grado:
Jubileo.
Datreveno de grava fakto (ordinare dudek kvina, kvindeka, centa):
Judaismo.
Religio de la Hebreoj.
Jufto.
Bova nepenetrebla ledo, ŝmirita de la interna flanko per gudro.
Jugo.
-
1.
Transversa ligna peco, metata sur la kolo de jungbovoj. -
2.
Transversa lanco, ligita al du aliaj, vertikale fiksitaj en la tero, sub kiu la antikvaj Romanoj devigis trairi la venkitajn malamikojn. -
3.
Sklava laboro, sklaveco.
Juglando
(Bot.). Nukso de l' juglandujo.
Juglandujo.
Arbo el la samnoma lamiho, kun multvalora ligno kaj oleoriĉaj manĝeblaj nuksoj
Juĝi.
Esplori, ĉu iu estas kulpa aŭ sen- kulpa, prava aŭ malprava:
Juĝo.
Ago de tiu, kiu juĝas:
Juĝisto.
Homo, oficisto, kies okupo estas juĝi.
Juĝejo.
Domo, ĉambro, kie oni juĝas.
Juki.
Kaŭzi malagrablan senton en la haŭto, kvazaŭ de multenombraj delikataj pikoj:
Julio.
Sepa monatode la jaro.
Juna.
Riu ankoraŭ nelonge vivas
Juneco.
-
1.
Eco, stato de tiu, kiu estas juna. -
2.
Tempo, dum kiu oni estas juna:
Junulo.
Junahomo.
Junulino.
Juna virino.
Junigi.
Fari iun juna:
Maljuna.
Kiu jam longe vivas:
Maljuneco.
-
1.
Stato de tiu, kiu estas maljuna. -
2.
Tempo, dum kiu oni estas maljuna:
Mal- junulo.
Maljuna homo:
Maljunulino.
Maljuna virino.
Maljunigi.
Fari iun maljuna:
Maljuniĝi.
Fariĝi maljuna:
Komparu:
Nova.
Jungi.