Читаем Адамдын Асыл ойлору полностью

– Убакыт чукулдап калды, түштүк мекенибизге аман-эсен жетип алалы.

Аларды карап карга айтты:

– Кетсеңер аман баргыла! Мен ушул жерде туулуп, ушул жерде өлөм. Бир да жолу башка жакка кеткен эмесмин, менин ата-журтум ушул аймак.

* * *

Жан дүйнөсү, руху өчүп бараткан адам күндүзү күндө, түнкүсүн түнкү жылдыздардын алдында калып эскирип саргарып калган барактай.

* * *

Балалуу аялдын колу байлануу, жалкоо адамдын иши байлануу, түрмөгө түшкөн адамдын убактысы, тагдыры байлануу.

* * *

Туулган жерди, Ата-Журтту сүйүү сенин жүрөгүңдөн агылып жүрүп отурат. Ата-журтту сүйүп карылыкка моюун сунасың. Бирок сүйүүң карыбай жашарып жүрүп отурат.

* * *

Баш кошкон кыз, жигиттин сүйүүсү күн сайын жаңыланып, гүлдөп жүрүп отурат. Ал таалайлуу көрүнүш, ошонусу менен сүйүү түгөнбөйт жана карыбайт.

* * *

Адам үч нерсесин туура башкара албагандыгынан аксайт. Курсагын тойгузам, жана эки санынын ортосундагы денесин баш аламан урунгандыгынан аксайт. Анан дагы баш аламан көп сүйлөп жиберип оозунан аксайт.

* * *

Жаштык, эмгек, сүйүү, талант төртөө бактылуу жолочулар. Алар биригип келечекке аттанса, сөзсүз бир жакшы башталышты таап чыгат.

* * *

Нагыз сүйүү адам жаралаганда эле пайда болгон. Ал ошондон бери жашап жана өмүр сүрүп түбөлүктүүлүккө кабылган.

* * *

Кыз таш боор жигитке туш келсе, анда сүйүү болбойт. Таш боордук сүйүүгө каршы келет. Алар бири-бирине кокусунан жолугуп калган адамдар.

* * *

Адам өзүнө жакшы жолдош тапса, ал кубаныч, жаман жолдош тапса, ал арман. Демек арман менен кубанычтын ортосунда достук куралат экен.

* * *

Бактылуу сүйүү болгон жерде жаштыгың кайра төрөлөт. Андай жерде өмүр сүрүү өтө кубаныч жана бактылуу.

* * *

Муштум болгон жерде сүйүү болбойт. Андай жерде сүйүү коркуп ыйлап көзүнөн жаш төгүлүп турат.

* * *

Адамда таланттын даарыганы ага бакыттын конгону. Ушул көрүнүш бактылуулуктун башталганы. Өзүнчө бир жаңы жашоонун башталганы.

* * *

Тоо аралап келатам. Береги ит мурундун түбүндө илгери шылдырап аккан жагымдуу булагым бар эле. Сапар келип ошол булактын түбүндө эс алчумун. тагдырбы, булагым акпай соолуп калыптыр. Бул көрүнүштү карап туруп, өзүмүн жакын досуман айрылгандай сезимге чырмалдым. Атаганат тагдыр, мезгил десе.

* * *

Чалгычы чөп чаап келатат. Чөптөр:

– Өлдүк, өлдүк жашообуз бүттү, – деди.

Мен айттым:

– Эч нерседен коркпогула. Ал тагдырыңыздар.

* * *

Жел кайдан сокконун билбей калдым, учкул өмүрдүн кандай өткөнүн да, билбей калдым? Өмүрдө эмне кылдым муну да билбей

калдым? .

* * *

Базардан келаткан адам бар, базарга бараткан адам бар. Базарга барбай эле эл байлыгын жеп, жашаган адамдар бар.

* * *

Бир куштун сайраганы жаздын белгиси, көп куштун сайраганы өчпөс жаздын даңазасы.

* * *

Байдын жер жарган тоюнан, эмгекчилдин каниет кылып ичкен чайы ыртык.

* * *

Кыска өмүрдүн өзү аяныч. Ал өмүр тукумсуз өтсө, андан бетер аяныч. Бул баянды козгоонун өзү аяныч.

* * *

Майрамда күн да башка, эл да башка, айлана чөйрө да башка. Ошентип баардыгы кубанычтуу, ба0,0ардыгы башка.

* * *

Улуу ийгиликке жеткен адам мурункуга караганда

тааныштарынын көзүнө башкача көрүнөт.

* * *

Өмүрдүн өткөнү ыр. Ал ырды өкүнүч, кубаныч аралайт.

Турмуш ошонусу менен кызык жана табышмактуу.

* * *

Эртең менен эрте турсам Балыкчынын шамалы дуулдап согуп жатыптыр. Заман катаал болуп, элде жокчулук өкүм сүрүп турган заман.

Жалаңдаган шамал көчөдөн-көчөнү, үйдөн-үйдү аралай чабат.

– Кышка кандай даярсың, отун сууң жайындабы? – деп ар бир үйдү кыдыра суроо салып, ашыга желип-жортуп баратат.

* * *

Устат да болсун, шакирт да болсун. Анткени турмуш

үйрөнүүчү жана үйрөтчүлөрдөн турат. Жашоону ушул экөө бар кылып турат.

* * *

Бардык нерсени пайдалуу деп да айтууга болбойт. Бардык нерсени пайдасыз деп да айтууга болбойт, анткени жашоодо орто заар нерселер көп болуп жатпайбы. Орто заар нерсесиз турмуш да болбойт.

* * *

Күн күркүрөп, чагылган жерге түштү. Ошондо айлана жарык боло түштү. Азга созулса да, чагылган бир жарк этип өлдү. Ошол жарык көз ирмемге созулса да айланабызды көрүп калдык.

* * *

Поэзия адамдарга өлбөстүктүн шапатасын чачып турат.

Анын жан жыргаткан асыл жагын ошол даңазалап турат.

* * *

Баш аягы жок жакырчылык эл үчүн аягы бүтпөс азап болсо, ал эми хан үчүн жакындап келаткан чоң коркунуч.

* * *

Ата-журттун, туулган жердин ырын, кубанычын биз эне тилде түшүнөбүз. Эне тилибиздин ыры Ала-Тообузга миңдеген кылымдардан бери сиңип, аны өлбөс-өчпөстүгүн түшүнөбүз. Ала-Тоону да, эне тилди дагы биз өзүбүз деп түшүнөбүз.

* * *

Эне тилибиз биздин байлыгыбыз, аны түпкү бабаларыбыз бизге мурас, асыл таберик катары калтырып кеткен. Аны чайпалтып төгүп албай, кийинки муундарга чыпчыргасын коротпой, аман-эсен өткөрүп берели. Ал биздин ыйык милдетибиз.

* * *

Сыйлуу коноктун келгени жакшы, сыйга татыбаган коноктун келгенинен келбеген жакшы.

* * *

Мен кудайды тааныдым, кудайды таанысам өзүмү тааныган болом.

* * *

Кээ бир жакшы нерселер улам-улам кайталанып, жашообуздун көркүн чыгарат. Жашоодон мурун өмүрүбүздүн көркүн чыгарат.

* * *

Перейти на страницу:

Похожие книги

Афоризмы
Афоризмы

Фаина Георгиевна Раневская прожила долгую жизнь, она посвятила ее театру. Ушла со сцены за три года до 90-летия. Ее непревзойденное театральное мастерство, талант наивысшей пробы, остроумие надолго останутся в памяти поклонников. Актрису всегда окружали великие люди эпохи, которые ценили ее как друга, как великую актрису, способную поддержать своей верностью, любовью, участием, позитивом. Ее веселые, остроумные анекдоты и высказывания еще при жизни передавались из уст в уста и долго будут радовать читателей мудростью, искрометностью, неожиданным поворотом мысли, тонким юмором, а порой и метким сарказмом. Одна фраза Фаины Раневской способна задать тон всему дню, вызвать улыбку у вас, ваших близких и коллег.Кто знает, может быть, именно ироничный взгляд на жизнь, которым заражают слова актрисы, сделает вас долгожителем и автором собственных, не менее блестящих афоризмов!

Фаина Георгиевна Раневская

Проза / Афоризмы, цитаты / Афоризмы