Читаем Болмаан балалы ша полностью

Мысалы былай. Біздей паыра баса планеталара шеккен сапарлар жайлы тады таа рып, елді еш шаршатпай гімелеп беру аса иына сопайтын. Немесе, сол кездегі КСРО-ны табамадай басшысы Михаил Горбачевпен ткен неше дркін кездесулерімні нтижелерінен хабардар ылып жру маан бйым емес еді. Ол ол ма, мені гімемді ызытаан ауыма йді асындаы тоайдан кинодан атын жиі еститін Гитлермен кездесіп, гіме соанымды паш етемін!

Жрт ду клісіп, «айт, айта тс, айт!» дегендей, мені «естеліктерімді» тыдау шін йінен арнайы ала шыан кмпит пен пірндікті жейдемні етегіне уыстап тгеді. лгілерді ауызымды блтыдатып жеп алан со (мен де адаммын ой!), шлдей бастаймын. «гімемді ерте жалаймын» деп міндетсіне тамаымды кенеп ишара білдіруім м, жаын маайдаы дкендерден лимонад келінеді. Бл кезде паырыызды иялына жарыты зі жете алмай шексіз кеістікте жыландай иреледеп аласратын ой! «Тархун» келінсе (сол кезде ол лимонадтан ымбатыра тратын), мен, сзсіз, жаа, ты «естеліктеріме» кшем.

«Тархунны» ттті дмінен хабар берген жасыл шиша маан кдімгідей шабыт сыйлайтын. Кк шишаны «пышшш!» етіп ашылан дыбысы бізді санаа «анабір гімені баста» деп белгі беретіндей.

«Таы не айтар екен?» деп ауызы аиып арап тран а жрек аайына сол стте кзіммен кріп, з тілінде тілдескен ар адамы туралы ызыты ертегімді бастап кеп жіберем! Мен сонда, блкім, ар адамыны Тарбаатайда, адам аяы жетпеген шыырау, шаталдарда, тмса табиатты шаында сріп жатан ажайып мірі туралы, оны крген адамдарды айтан гімелерін там-тмдап естіген болуым керек. Ары арай иялды шаруасы еді…

Оо, ар адамы туралы «естеліктерім» басталанда ауылдаы е гімешіл деген арияны зін дуылдаан жртты маайына еріксіз келтіріп, кекілдете клдіруші едім! Тау-тасты кезіп жрген жылышысы бар, ашысы бар, мені арнайы шаырып ап, «лгі албасты туралы айтып берші», – деп жалынатын. Тіпті дерсіз, мені ияли гімелеріме здері кдімгідей сенетін де еді! й, баладан бетер аылдаан, блдіршінні сзіне сенген, азаым-ай!

Мені нем кетті, ойын-онышымды ттті мен дмдіге толтырып ап, з есебім зімде, мз боп йге келе жататынмын.

Балмзда деген бір сиырлы дм келгенде ше?! Ой, плі, десеші! Онда кез келген фантаст жазушы ызанатындай аыз-фсаналарды дереу ойдан шыарып жіберіп, елді бір риза ылатын едім-ау, шіркін. Балмзда ол кезде ат. ат болан со, бл ат дниені теуін бізді балын миымыз аса ыждааттылыпен, аса бір ебекорлыпен орындайтын. Балмзда жер бетіне, ржарды шетіндегі уежайа бгдеаламшарлытар табашасыны онаны, бізбен мслихат раны туралы иялымызды штайтын. Олар брын осы жатан шып кеткен азатар екенін мен «п, брекелдеее!» – деп тран тындармандарымды сендіре баяндайтынмын.

– й, ол табашаа тарбиып мінгендерді руы кім екен-ей? – деп сра ояды бір кезде таяына сйеніп тран лгі кекілдек, уаы шал.

– Найман екен!

– ой-ей!

– Рас, здері айтты ой, ата!

– й, олары зіні атамекенінде мыр кешпей, неып аып жрген наймандар, ? – деп кейігендей басын шайайтын ария.

– Ата, сіз зііз найман емессіз бе?

– Найманмын, балам!

– Онда сіз де баса планетадан келген екенсіз!

– Не дейді, дайым-ау?!

– Сізді олар сраан ткенде. лгі бізді Шірей шал айда жр деп.

– Ех-ех-ехе! й, итті ана кшігі! й, итті ана кшігі! й, итті ана баласы! М, апаны жайан ртын ала ой. Хе-хе-хе-хе, итті ана баласы, айтып транын арашы-ей! «Шірей шал» деді ме-ей?!

– И, ата!

– Хе-хе хе, олар найман дейсі ой?!.

– Наыз найман екен! Трлері сізден айнымайды!

– й, бар бол, итті баласы, таппайтыны жо…

Міне, крдііз бе?! Мен жеген кмпит я пірндік, ішкен лимонад пен балмзда маан здігінен зенмен аып, жабыр боп аспаннан ламайтын, тегін келмейтін.

Бл «мінезімді» біліп алан аайын кн ара мені гімелерімді тыдауа жептуір дайындалып келетін. Мен де оларды кілдерін алдырмауа тырысам. йыа кетерде, жаа хиаяларды ертегі кнге дайындап жатамын. Ол шін, мені бала миым дайы жмыс істеп тратын. Жаа «ыры тірікті» ойлап табу оай деймісіз?! Ол бір бес минутта айта салуа келмейтін крделі жне машаатты жмыс. Елді мезі етпеу шін айтылан гіме айталанбауы тиіс. Оны стіне, айтылып отыран оиаларда исын болу керек. Бір жерден сондай дниелерді оып алып, соан з жанынан бірдеелерді осып, шбыртып айта беретіндей, мен бл уаытта лі хат тани ойам жо. Естіген-білгенімнен растырам да, оан з ойымнан адамны аылы жетпейтін «деректерді» осып, демілеп тздытап, дмдеп беремін. Сондытан мен ттті-мтті мен сусындарды мадай тер, адал ебегіммен алатынмын.

***

иял-ажайып гімелер мен зім ойдан иыстыран ертегілерімді айтып тапан нпаамны те жартысын міндетті трде науас аама келіп берем. Ол з кезегінде маан салан суреттерін сыйлайтын.

Аамны аты – Данышпан.

Перейти на страницу:

Похожие книги