Читаем Дарц полностью

Сибрехара цIа берзийна цуьнан доьзал. Соьлжа-ГIалахь бу, боху, МирзогIеран доьзалехь. Набахтехь санна, гонаха салтийн ха а хIоттийна. Ши шо сов хан йу цунна зуда а, бераш а газа. Шо гергга хан йара цаьргара хабар хазаза а. ХIинца цаьргара хьал-де хаьа цунна. Уггар хьалха тIекхаьчнарг шийла кхаъ бара. Сибрехь цуьнан жима Ахьмад а, Солтамурдан Лом-Iела а велла. Ма йоьхна хьийзина хир йу Беци а, Зезаг а. Нохчо-м хьовха, цхьа а бусалба а воцчу оцу пана махкахь. Шениг валар-м ца Iаьткъинера Зеламхина. Цуьнан хIинца а ши кIант ву. Мохьмад а, Iумар-Ieлa а. Солтамурдан цхьа кIант бен ма вацара. Кхин бер а ма дацара. ТIаьхье ца йисина цуьнан. Атталла йоI а. Бийсолта а велла зуда йалоза. Жима волуш. Пхийтта шо долуш. ХIинца Зеламхин кхаа а вешин тIаьхье йац… Хасин, Солтамурдан, Бийсолтин. Кхуьй а вийна…

Деа берах а хIун хир ду-те? Муслиматах, Энистах, Мохьмадах, Iумар-Iелех? Зеламхин дуккха а чIирхой ма бу. Шина йоIана-м кхерам бацара цаьргара. Зударех чIир ца йоькху. Шина кIантана а кхерам бац хIинца цкъа. Пхийтта шераш кхаччалц. ТIаккха…


3


Боьртаган кхаа кIантах жимахволу шиъ Iедалан балхахь вара. ШахIаб – паччахьан эскаран эпсар, Шедид – хIокху лаьмнашкахь некъаш дохкуш а, тодеш а белхаш бойтуш подрядчик. Нохчийн хьолахошка нисбелла бацахь а, шайна тоъал хьал-бахам бу церан. Нохчо вузарх Iебаш вац олуш, кица ду. Шайн бахамах тоам ца хуьлура царна а. Шайл хьоле болчаьрца нисбала а, лакхабовла а лаьара. Зеламхин коьртах кхайкхийна берхIитта эзар сом, къахьега ца оьшуш, ишттанехьа карагIертара царна. Ткъа шаьш къайлах лелийна йамартло, тешнабехк гучубаьлча, шайна а, тIаьхьенна а эхь хиларан, халкъо неIалт кхайкхоран ойла ца йора цара.

Ткъа цхьана стагана хууш лелийнарг къайлехь ца дуьсу. Мацца а цкъа гучудолу халкъана. Iедалца лелийнарг диссане а ца дуьсу къайлехь. Йозанца Iедална тIебаьхьана мотт а кехат тIеxь буьсу. И кехат Iедало лардо. Къайлахчу айкхийн цIераш а ларйо. Итт, шовзткъе итт, бIе шо хан йаьлча, и документаш халкъалахь Iорадоху. Цуьнан ойла а ца йо йамартхоша.

Сутаралло а, йамартлоно а къизаллина тIетоьтту уьш. Ткъа и кхо сакхат дагца, ойланца, дегIаца долчу стеган кханалерчу эхартахь Делерчу къинхетаме догдохийла йац. Уьш Делах а, къематдийнах а тешаш, кхоьруш цахиларна.

Поручик Кибировца а, кхечу эпсаршца а даррехь гергарло дара БоьртагагIеран шина кIентан. Шайн хьолаца а, даржашца а цаьрца цхьана тIегIанехь лорура шаьш. Цундела мотт эцна Кибировна тIе къайлах баха ца дезара церан. Поручик цаьрга хьошалгIа а вогIура, уьш цунна тIе а боьлхура. Дерриг халкъана а гуш. Цунах дозалла а деш.

Тахана ШахIабан хIусамехь хьошалгIахь ву Кибиров, Шелан йуьртда хIири Дослихов Михаил а. Стоьла тIехь шун хIоттийнера. Дерстина жижиг, ахьаран галнаш. Саьрамсаькхан кIон берам. Кхерзина котамаш. Сийна хохаш. Дика чай. Коьртаниг – къаьркъа а. Йукъ-кара ШахIаба къаьркъа дуттура стаканаш чу. Хьешашна – алсам, шена – кIезиг. Баккъал аьлча, ШахIаб ша молуш а, маларе безам болуш а вацара. Иштта, ша волчу хийра хьаша нисвелча, гIиллакхна маларх къурд бора.

Хьешашна хIун оьшу хьожуш, сих-сиха чувогIий тIехIуттура Шедид. Кортош дукха дохдалале, шаьш цхьаьнакхетаран Iалашонах лаьцна къамел дира Кибировс:

– Ахь дийцинчун хьокъехь подполковника Караловн къамел хиллера Михеевца. Инарла дуьхьал вацара хьуна ткъа эзар сом такха. Амма шен долахь оццул ахча дац, аьллера цо. Нохчашкара даьккхина итт эзар а, Iедало къастийна бархI эзар а бен. Ткъа Михеевн метта областан начальник хIоттийна инарла Флейшер пис стаг ву. Хьо резавелахь, и берхIитта эзар ло цо, цул сов цхьа кепек а дац шен, боху.

– Ткъа эзар соьмана тIера охьаволийла дац сан.

– Ахь ойла йиний, ШахIаб, хьо оьрсийн эскарехь, оьрсийн эпсар хилла хиларан? Ахь дуй ма биъна паччахьна тешаме хила!

– Со тешаме ву сайн дуйнна. Ас ларбо иза.

– ХIан-xIa, ШахIаб, ахь шалхо лелайо. Хьуна хаьа, Зеламха мичахь ву. Амма хьайна мах ца белча, ца дуьйцу ахь. TIе, мах а къуьйсу. Со санна, оьрсийн эскаран эпсар ма ву хьо, тахана эскарехь гIуллакхдеш вацахь а. Со санна, оьрсийн паччахьан йалхо ма ву хьо. Хьайн дуйнна баккъал а хьо тешаме хилча, ахь маьхза йийца ца йезара Зеламха волу меттиг? Йийца а ца йуьйцуш, айхьа лаьцна, Iедале схьавала ма везара ахь. Иза хьан декхар ма ду! И хьайн декхар ахь кхочуш ца дахь, Iедало марахдоккхур ду хьуна.

– Цкъа-делахь, поручик, со эскарехь гIуллакхдеш вац. ШолгIа-делахь, суна ца хаьа Зеламха волу меттиг. Иза кхечеран къайле йу. Со церан а, Iедалан а йукъарлонча ву. Зеламха мичахь ву хуучу стага, шена ткъа эзар ца делча, иза волу меттиг ца йуьйцу, боху. Ас иза дIааьлла Караловга а, хьоьга а. Аш схьааьлларг оцу стаге дIa а эр ду.

Кибировс чай дийхира.

– Мичахь ву и стаг? Ас айсса дийр ду цуьнца къамел.

– Иза-м генахь вац. Амма цунна луур дац хьуна гучувала.

– ХIунда?

– Айкхана шен цIе къайлехь йиса ма лаьа. Иза берхIиттанна тIе охьавало хьожу со.

…ШахIаб гена ца велира. ЦIенош чуьра ара а ца велира. Кхечу цIа чохь вара цуьнан йуьртахо а, дика нохчийн мотт хууш цхьа дегIастанхо а.

– БерхIиттаннал хьала ца бовлу уьш. Цунна реза вуй шуьшиъ? – хаьттира цо цаьршинга.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Хромой Тимур
Хромой Тимур

Это история о Тамерлане, самом жестоком из полководцев, известных миру. Жажда власти горела в его сердце и укрепляла в решимости подчинять всех и вся своей воле, никто не мог рассчитывать на снисхождение. Великий воин, прозванный Хромым Тимуром, был могущественным политиком не только на полях сражений. В своей столице Самарканде он был ловким купцом и талантливым градостроителем. Внутри расшитых золотом шатров — мудрым отцом и дедом среди интриг многочисленных наследников. «Все пространство Мира должно принадлежать лишь одному царю» — так звучало правило его жизни и основной закон легендарной империи Тамерлана.Книга первая, «Хромой Тимур» написана в 1953–1954 гг.Какие-либо примечания в книжной версии отсутствуют, хотя имеется множество относительно малоизвестных названий и терминов. Однако данный труд не является ни научным, ни научно-популярным. Это художественное произведение и, поэтому, примечания могут отвлекать от образного восприятия материала.О произведении. Изданы первые три книги, входящие в труд под общим названием «Звезды над Самаркандом». Четвертая книга тетралогии («Белый конь») не была закончена вследствие смерти С. П. Бородина в 1974 г. О ней свидетельствуют черновики и четыре написанных главы, которые, видимо, так и не были опубликованы.

Сергей Петрович Бородин

Проза / Историческая проза