Doktoro Jivago (Libro 1)

Ica stulta, olda Madame Guichard en 24 recevis nun vomigivo ed aquo per la boko por rinsar stomako ed intestino. La servistino Glasha devis laborar kam bovo. El devis netigar la sulo, el devis forportar la sordida aquo por querar klara aquo en pura siteli. Ma la hodia tempesto en la garsono-chambro komencabis ja longe ante ica kaoso. La nuna konflikto eventis per la nefortuna karambolo inter la garsono Sysoi ed irga persono en la streta koridoro al bufeto. La pleto dil garsono krakis sur la sulo, la supo ekfluis, e quar altra pladi disruptis. Sysoi asertis, ke la koquey-helpistino portus kulpo, ed elu devus pagar la perdo ek elua salario. Nun esis ja preske nokto-mezo, la duimo de la employati stacis ante la servo-fino, ma la konflikto duris. „Ilua manui e pedi tremas, pro ke il ne povas separar su de la brandi-botelo, e lore il asertas, irgu shokis lu, e tale la vazaro disruptis! E qua esis ica persono, tu strab- okula diablo, tu maligna fantomo, tu pestala pustulo kun la senshama okuli?"

„Me dicis ja unfoye, Matryona Stepanovna, temperez vua expres-maniero!"

„Quale eventis ya ica tota tumulto? Irga alte situita

siorino glutas arseno pro ke elua aferi esas mala! Ni

konocas ica populo, ni vidis ofte ica kraso!"

Misha e Yura iris en koridoro avan la pordo hike ed ibe.

Omno esis altre, ne tale quale Alexander Gromeko

supozis.

63

Il kredabis ke la celisto esus la centro di irga tragedio, irga alte stacanta dramato. Ma hike existis nur sordidajo e skandalo, nulo por la infanti. La pueruli stacis en koridoro.

„Irez aden la chambro, yuna mastri", susuris la garsono, ja la duesma foyo. „Devas esar. Kun la onklino esas omno en ordino, nula sorgo. El esas tote sana. Vi ne povas stacar hike. Hodie eventis acidento. Valoroza vazaro disruptis. Vi povas vidar, ni devas kurar e servar. La koridoro esas tro streta. Vi devas irar aden la chambro" La yunuli obediis.

La petrol-lampo trovesis nun dop la separo-muro, qua odoris a skarabei.

Ibe trovesis la dormo-nicho. La lampo stacis en alkovo sur benko e lumizis la angulo kam teatro. El prenabis iodo e ne arseno, segun la aserto dal servistaro. En chambro pendis la acerba odoro di nuci. Dop la separo-muro vishis puerino la sulo. Laute plorante, la kapo e la glutinita hari tenante super pladego, nuda muliero jacis en lito. La pueruli forturnis lia regardo quik, pro ke la ceno esis opresanta. Ma Yura esis impresita pri la deformita posturo dil muliero. El aspektis kam kombatema luktero kun ronda muskuli, ne kam muliero da antiqua skultado. Tandem irgu klozis la pordo-kurteno. „Fadey Kasimirovitsh, ube esas vua manuo? Me volas vua manuo!" La muliero ploris e presis. „Ho, me devis tolerar hororinda kozi! Me ya kredis... Fadey Kasimirovitsh... Ma esis nur iluziono, stultesi, maladema fantazio. Ho, nun me povas respirar! E la rezulto - me ankore vivas!"

64

„Kalmigez, Amalia Karlovna! Me pregas vu. Esas omno tale opresanta, vere opresanta."

„Ni vehas nun heme", grondis Alexander Gromeko al infanti.

Li stacis en la obskura avan-spaco e tacis. Lia regardi iris al loko, ube olim pendis la petrol-lampo. An la muri esis fotografuri, ibe stacis tabularo kun noti, sur la skribtablo jacis libri ed albumi. En la altra angulo dil chambro sidis dormante puerino en sofao; elua brakii embracis la dors-apogilo. El devis esar mortonta de fatigeso, nam la bruiso e la nervoza aktivesi ne povis vekigar el.

Lia vizito esabis sensenca, e plusa restado esabus nekonvenanta.

„Ni vehos senfriste", klarigis Alexander Gromeko. „Me volas nur ankore adiar de Tyshkevitsh" Ma ne la celisto, altra persono aparis dop la separo- muro. Il esis korpulenta, glat-razita, impozanta e su- koncianta viro. Super la kapo il tenis la petrol-lampo. Il iris al angulo ube la puerino dormis, e dispozis la lampo en la inserturo. La lumo vekigis la puerino. El ridetis al viro e longigis su.

Misha devoris el per sua regardi. Il tiris Yura an la maniko e volis dicar irgo.

Ma Yura volis audar nulo. „Ka tu ne shamas susurar koram stranjera personi? Quon li devas pensar pri ni?" Dume muta ceno eventis inter la viro e la puerino. Li dicis nula vorto, ma kambiis nur regardi. Esis quale se il esus marionetisto ed elu marioneto, qua exekutis la movadi da ilua manuo. Amba semblis kontenta, ke la sekreto restus sekreto, e ke la muliero vivis. Lia regardi pruvis lo.

65