Dume Prov Sokolev finis la non benediki. Il anuncabis oli kam mashino, vorti, quin ja konocis singlu. Beata esas la mental-febluli... Beata esas iti, qui portas sufro... Beata esas iti, qui hungras e durstas a yusteso... Lara tresayis e restis stacar. To esis por el. Il dicas: la destino dil mizeruli esas envidiinda. Li povas ulon naracar pri su. Li esas ankore en plena expekto. Esas la doktrino da Kristo.
18
Esis la dii di Presnya. Ili trovesis en la regiono dil sulevo. En la Tverskaya on erektis barikado koram li.
53
Ili povis vidar la barikado de la dormo-chambro. On queris sitelope aquo ek la korto por inundar la barikado, por ke stoni ed eskombro povis divenar glacioza kuraso. En apud-korto trovesis la kolekteyo por la kombatanti. Ibe existis medikala presorgo e provizuri. Du pueruli iris adibe. Lara konocis li. La unesma esis Nika Dudorov, la amiko di Nadya. Il posedis la karaktero di Lara - rekto-linea, fiera e tacema. Pro to Lara montris nula intereso por lu. La duesma esis la real-skolano Antipov, qua vivis che Marfa Tiversina, la avino di Olya Dyomina. Dum la viziti che la olda muliero, Lara perceptis gradoze, quala efikon el facis al puerulo.
Pavlusha Antipov esis ankore tre bubala, ed il ne povis celar la joyo pri elua viziti, quale se Lara esus fablo- foresto kun fresha herbo e nubi. Il montris sua vervo por el tote libera, sen timo pro irga moko. Pos ke Lara perceptis elua influo pri la puerulo, el komencis explotar lu sen mala intenco. El konsakris su plu tarde ad ilua serioza, kalma ed indulga karaktero dum la tempo de lia amikeso, kande il ja savis quale tre il amis Lara e ke ica sentimento durus lua tota vivo. La pueruli ludis pavoriganta ludo, li ludis milito, milito, qua povis kauzar kondamno a la morto od exilo. Ma lia vestizado pruvis, ke li ankore havis gepatri. Lara regardis li kam muliero observas infanti. Lia danjera ludo semblis posedar certena senkulpeso. Anke la altra homi sentis lo sama.
La vespero esis nigra e tenebra, quankam regnis frosto. La pueruli desaparis en la domo dal altra latero. Ibe klakis revolver-pafi. La pueruli pafas, pensis Lara, no, la tota urbo pafas. Li esas bona pueruli, pro to li devas pafar.
54
Li experiencis, ke on bombardus la barikado per kanoni. Tale lia domo esus en danjero. Translojo ad altra distrikto di Moskva esis neposibla, la distrikto esis cirkumita. Li devis serchar irga angulo interne de ica distrikto. Li memoris subite pri la „Tshernogoriya". Ma li ne esis la unesma. La hotelo esis plena. Multa homi trovesis en la sama situeso. On volis lojigar li en la laveyo.
Li preparis la necesa pakaro por evitar atenco pro la kofri, ma li ajornis la translojo al hotelo sempre itere al sequanta dio.
Pro ke en la butiko di talioro regnis strikta regularo, on laboris hike malgre la striko til la fino. Ma uldie, dum kolda, trista horo, la pordo-sonilo resonis. Viro eniris la chambro, facis postuli e reprochi. Il volis parolar kun la patronino. Faina Fetisova aparis en la avan-chambro por glatigar la ondegi.
„Venez adhike, puerini!" El aranjis la sutistini en un rango koram la viro.
Il salutis singla puerino per manu-preso, nehabila ma kun varmo. Pos la konkordo kun Faina Fetisova, il departis la laboreyo.
En la laboreyo, la puerini sizis elia shali e lejera pelisi. „Quo eventis?" questionis Amalia Guichard, qua aparis nun.
„Ni devas irar, Madame. Ni strikas."
„Yes, ma quo... Ka me facis neyusteso kontre vi?"
Madame Guichard ploris.
„Ma no, Amalia Karlovna. Ni ne esas kontre vu. Ne temas pri ni o vu, ma pri la tota mondo. Ka ni povas esar kontre ica eventi?"
55
Li iris omna, mem Olya e Faina Fetisova, qua susuris dum la adio al patronino, ke el encenigabis ica striko por la patronino e la firmo. Ma Amalia Karlovna ne volis komprenar.
„Quala nigra negratitudo! Quale on povas misirar en homo! Me estimis ica puerino tre! Bone, el esas ankore infanto, ma ica olda sorcistino!"
„Ma matro, tu devas komprenar. Li ne povas facar pro tu ecepto", dicis Lara konsolacante. „Nulu rankoras kontre tu. Kontree. Omno, quo eventas nun, eventas en nomo dil homo, dil febluli, por la mulieri ed infanti. Yes, yes, ne montrez tala mieno. Irga-tempe ni amba havos gano per to."
Ma la matro komprenis nulo. El ploris. „Tale esas sempre. En mea kapo turnas su omno, e nun tu parolas ica sensencajo. On ofensas me. Ka to esas en mea intereso? No, me divenas certe ankore fola." Rodion esis en kadeto-korpo. Lara ed elua matro iris sola tra la vakua domo. La tenebra strado regardis per matida okuli aden la fenestri, e la fenestri agis en la sama maniero.
„Ni devas irar al hotelo, matro. Ka tu audas, matro, senfriste, nun, quik"
Li vokis al menajestro. „Filat! Filat! Mea karulo! Tu devas akompanar ni al hotelo!" „Certe yes, gracoza siorino."
„Prenez la pakaro, Filat, e gardez hike omno. Ne obliviez Kiril Modestovitsh. Il bezonas grani ed aquo. Klozez omno, ka tu audas? E vizitez ni, yes?" „Certe yes, gracoza siorino."