Графитовая фея (СИ)

- Breathn'u, is maith liom leat! Cheapadh m'e t'u mo ch'ead Apostle.

"T'a m'e s'asta i gc'ona'i chun freastal ar an d'eithe, ach i mo chuid ama saor in aisce, a bhfuil m'e nach bhfuil, mar sin m'e n'i f'eidir a bheith ina Apostle.

- Rattled! Mar sin, a dh'eanamh cith do na anam na sn'aith'in'i opt'ula agus 'e ag gabh'ail ar an sc'aile'an! - Marina exclaimed joyfully agus sh'in amach i gcathaoir i ngach treo.

Oleg d ' fh'each s'e ag Muir'ine ina su'i sa chathaoir, ar a s'uile flashed glic, agus d'uirt s'e:

- Do Soilse, is iad 'ar bandia! T'a ceann amh'ain 'iogair iarratas: t'a s'e riachtanach a bhaint go l'eir bleachtair'i 'o gach leabhair.

- Cad 'e a d ' fh'ag i d'oibh? Beidh a troid ar son an cheartais? Beidh a chosaint ar an dea-ch'ail ar an dl'i?

- Iarr m'e a bhaint bleachtair'i 'o leabhair, n'i as an saol!

- Agus conas is f'eidir linn ceart an leabhair na scr'ibhneoir'i a bhfuil siad imithe go dt'i an domhan eile? Nuair a dh'eanann muid a fh'ail ar 'udair m'as rud 'e nach bhfuil siad san ar fud an domhain? - d ' iarr Marina.

- Is g'a a bhun'u chun an dl'i faoi inar gach laochra de leabhair a bheith beo suas go dt'i deireadh na leabhar.

T'a go dodh'eanta! A Lig t'u i ar dom?

- Rith s'e, - a d'uirt Oleg, agus chuaigh s'e tr'id an bhalla.

C'en f'ath go raibh s'e ag rith? - Marina aghaidh a Nymph Igorevna. - D ' fh'eadfa'i t'u a bheith labhair liom ar'is. T'a s'e togra suimi'uil agus imn'i an cith. A thabhairt dom le leabhar 'on t'abla, an raibh t'u 'e a l'eamh duit f'ein? An bhfuil s'e beo? C'en f'ath go bhfuil 'omra ar an leabhar? S'e, le haghaidh an anamacha na daoine at'a freagrach, n'o a n-dearcadh mheabhrach?

Marina, i leabhar a 'eagann duine is fearr leat ar an pr'iomh-charachtar.

- N'i go ceart! M'a t'a s'e gr'a amh'ain, ansin t'a s'e ina fhear. Agus fir at'a Adam, agus a bhfuil siad ag teast'ail a chruth'u ar chine'al. Agus t'a an deis a athbheochan ar gr'a amh'ain br'onach banlaoch?

- T'a s'e gortaithe, leafing tr'i leabhar, t'a a d'uirt an Nymph Igorevna. - Mar fear a bhfuil s'e ina n-ioml'aine, agus mar smaointeoir-a fuair b'as.

Ach m'a t'a an inchinn marbh, an duine a mheastar a bheith marbh. A insint dom faoi an anam, 'ait a bhfuil a anam? An bhfuil an leabhar a r'a 'ait a bhfuil a anam? T'aimid Facs a anam agus a thabhairt ar ais d'o mar an laoch an tsraith.

- Ansin beidh s'e a bheith marbh beo! - adeir an Nymph de I. babhta le iontas na s'uile.

Nach bhfuil faoi sin. Is f'eidir linn a dh'eanamh gan bleachtair'i sa leabhar seo? - D ' iarr Marina le h'us.

- Cad iad ceaptha againn a dh'eanamh? A athbheochan na carachtair go l'eir agus a bhaint go l'eir na bleachtair'i? Agus m'a t'a goid sapphires, t'a an bleachtaire a bheith riachtanach.

- Beidh muid ag dul isteach ar an leabhar mar graif'it purifiers de laoch-anamacha.

Togra den s'ort sin an bhean ach chroith a ceann.

Dia d ' fh'each s'e 'o neamh ag an Graif'it fairy agus a bheannaigh s'i ar ch'uis mhaith:

Marina, t'a t'u ag an Graif'it bandia.

Ach dhealraigh s'e di go raibh cuid de a neart nua a bh'i imithe a fear 'og n'o a DoppelgangeR.

Natalia Патрацкая

Графитовая de hadas

Marina est'a bien sab'ia su неуемный la naturaleza y de los innumerables deseos. Y ahora, ella estaba sentada en el negro de computadora de escritorio y бредила la extra~na idea de como convertirse en un Virtual hada. ?Por qu'e es necesario - ella no sab'ia, pero quer'ia convertirse en el 'unico y всесильной.

Poder sobre los seres humanos nunca tuvo, pero ella era blanco y negro de la tarjeta de visita con letras coloridas, en la que estaba su nombre y tel'efono con servicio de fax, por el que se enviaron visibles de textos e im'agenes. Se ha reflexionado sobre c'omo convertirse en Virtual hada con el origen de la locomotora.

Ella rascado pensativamente doblada con el dedo a la barbilla, como si en las quijadas se encontraba el cerebro, y mir'o pensativamente en голубоватое el cielo, sobre el que flotaban nubes blancas. Nada nuevo en el horizonte, y con la quera vivo sentarse en la nube blanca y linea en pinturas сапожках.

Es est'upido que viene en la cabeza! Marina rascado pensativamente detr'as de la oreja, porque el o'ido al cerebro m'as cerca de la barbilla. Luego la mano se extendi'o a la frente y la nariz, en la que los cerebros de nunca. Y ella necesita el cerebro para inventar la idea: como ser de Grafito diosa! As'i de f'acil! En este momento se est'a f'isicamente sinti'o que su tomaron por la piel y le entreg'o al techo de la habitaci'on.

En el aire прогремели palabras:

- Yo soy dios, y no eres nadie!

Marina se ha despertado en el suelo. En el interior no hab'ia nadie, secuenciado a nadie. Las ventanas y las puertas estaban cerradas. Le fue deprimente. Record'o el proverbio: quieres mucho - poco recibir'as. La chica se frot'o la ушибленное cuerpo.