Читаем H?lfdanar saga Eysteinssonar полностью

Drottning m?lti: «?at mun sannast it fornkve?na, at h?r? ver?a ?yndis?rr??in, ok mun ek ?ann kj?sa at eiga ?ik.»

Konungr segir s?r ?at n?r skapi. S??an var ?etta m?l til lykta sn?it, ok t?kust ?essi r??, ok er allt seinna en segir.


4. Sendif?r ?lfkels ok H?lfdanar


En ?essu n?st kallar konungr saman alla s?na menn. Hann m?lti ?? til ?lfkels snillings ok H?lfdanar, sonar s?ns: «Sv? er m?l me? vexti,» sag?i hann, «at Sk?li jarl r??r fyrir nor?r ? ?laborg. ?ar er ? f?stri me? honum Ingiger?r, d?ttir Hergeirs konungs. Sk?li er kappi mikill, ok er oss v?n, at hann muni koma ? hendr oss me? her. ?v? skulu ?it fara austr ? m?t honum ok leggja landit undir ykkr, en f?ra m?r konungsd?ttur, ok ef ?it geti? unnit landit, ?? skal ?lfkell vera ?ar jarl fyrir drengiliga fylgd, er hann hefir m?r fylgt, ok skal ek f? honum s?miligt kv?nfang, en H?lfdan skal eiga Ingiger?i, ef honum hugnast ?at r??.

?eir bjuggu n? her sinn ?lfkell ok H?lfdan ok l?ttu eigi fyrr en ?eir koma til ?laborgar.


5. ?eir H?lfdan unnu sigr


Sk?li jarl haf?i n? fr?tt ?au t??endi, sem gerzt h?f?u ? Aldeigjuborg, ok ?v? safnar hann at s?r li?i miklu. Ok er li?it var saman komit, t?k Sk?li s?tt mikla. Haf?i hann ?? sanna fr?tt af her ?eira ?lfkels ok H?lfdanar.

Hann m?lti ?? vi? Kol: «?at vil ek,» sag?i Sk?li, «at ?? gerist h?f?ingi fyrir li?inu. Tak ?? upp merki mitt ok kl??i, ok skal ek f? ??r jarld?m, ok skal ek gifta ??r Ingiger?i, f?stru m?na, ef ?? f?r sigr.»

Kolr kve?st ?ess alb?inn. Sag?i Sk?li n? fyrir m?nnum, hversu breyta skyldu. Hug?u li?smenn eigi annat en Sk?li mundi ?at vera, sem Kolr var. Hann ferr n? me? li?it ? m?ti ?eim H?lfdani ok ?lfkatli. Sk?li jarl l? ? ?orpi einu, ok var honum n? heldr ? aptrbata.

Ingiger?r konungsd?ttir kallar n?fnu s?na, Ingiger?i Kolsd?ttur, til s?n ok m?lti til hennar: «Ek vil, at ?? takir vi? tr?na?i m?num,» sag?i h?n, «ok l?tir engan vita, me?an ?? lifir. ?? skalt taka vi? kl??um m?num, ?v? at vit erum mj?k l?kar. Skaltu kallast d?ttir Hergeirs konungs, en ek taka vi? ??num kl??um ok fara ? fl?tta me? ??rum amb?ttum, ok skaltu ?enna tr?na? aldri l?ta uppi, ? me?an vit lifum b??ar. En ef ?eir sigrast, sem til eru komnir, ?? mun H?lfdan konungsson bi?ja ??n, ok ertu ?? fullgift, en elligar ?lfkell, ok er ?? g??r, hv?rr sem upp kemr.»

H?n kve?st ?etta gjarna vilja, ok f?r ?etta fram.

N? koma ?eir H?lfdan ok ?lfkell at me? sinn her. Kolr l?tr l?ka upp borginni ok gengr ut me? allan sinn her. Tekst ?ar bardagi, ok stendr hann me? mikilli mannh?ttu. Kolr var b??i sterkr ok st?rh?ggr, ok hug?u allir ?ar Sk?la jarl vera, ok gekk hann ? gegnum fylkingar ?eira. Herbj?rn h?t fr?ndi Sk?la jarls. Hann haf?i fylking ? m?t H?lfdani, ok v?ru ?eira skipti allhraustlig, en sv? lauk me? ?eim, at Herbj?rn fell. Brast ?? fl?tti ? li?i ?eira. H?lfdan rak fl?ttann allt til sk?gar.

N? er at segja fr? vi?skiptum ?eira ?lfkels ok Kols. Haf?i Kolr ?? drepit margan mann. Sn??lfr h?t merkisma?r ?lfkells. Hann bar djarfliga fram merkit ok bar?ist drengiliga. ?eir m?ttust n? Kolr ok ?lfkell, ok v?ru ?eira vi?skipti allhraustlig, ok b?r?ust ?eir sv? lengi, at engi skakka?i me? ?eim, ok hjuggust af ?eim allar hl?far. Kolr hj? ?? mikit h?gg til ?lfkels. ?at kom ? hj?lminn utarliga ok t?k af ?at, er nam, ok var ?at fj?r?ungrinn ok ?ar me? eyrat it vinstra, ok var h?ggit sv? mikit, at ?lfkell fell; en Sn??lfr kom ?? at ok hj? til Kols, ok kom ? andlitit ok t?k af nefit ok b??ar varrirnar ok h?kuna, ok fellu tennrnar ni?r ? gras. Kolr st?? eigi kyrr, ?? at hann hef?i fengit s?rit. Hj? hann til Sn??lfs ? h?lsinn, sv? at af t?k h?fu?it. ?lfkell var ?? ? f?tr kominn ok lag?i til Kols fyrir brj?stit, sv? at ?t gekk um her?arnar. Fell hann ?? dau?r ni?r. Brast ?? fl?tti ? li? ?eira.

?lfkell rak fl?ttann, en H?lfdan sneri aptr. Hann s?r, hvar tveir menn gengu. ?at var karl ok kerling. Menn h?f?u m?l af ?eim, ok spur?u ?au, hversu bardaginn hef?i gengit, en ?eir s?g?u af it lj?sasta, ok s??an skildu ?eir. Karl var sv? stir?r, at hann l? ? her?um kerlingu, ok dr?gnu?u ?au sv? til sk?gar. H?lfdan spur?i menn s?na, vi? hvern ?eir hef?i talat, en ?eir kv??u ?at stafkarl veslugan.

«At f? ver?r of vandliga hugat,» sag?i hann, «?ar er s? karl, er m?r er aptrsj? at ok betr v?ri drepinn.»

En ?eir kv??u ?at n??ingsverk. Var hann ?? kominn ? sk?ginn, ok tj??i ?? eigi eptir ?eim at leita.

R??r H?lfdan n? heim til borgarinnar. Var ?lfkell ?? kominn ? borgina ok gekk at skemmu ?eiri, er Ingiger?r var ?, ok var h?n ?? leidd fyrir hann.

H?n m?lti ?? til ?lfkels: «?? hefir n? unnit sigr mikinn,» sag?i h?n, «drepit h?f?ingja borgarinnar. N? ef ??r eru? r?ttir hermenn, ?? munu ??r eigi n??ast ? m?r e?a ?eim m?nnum ??rum, sem h?r eru h?f?ingjalausir, ok l?ta mik n? at finna m?na m??ur.»

?lfkell sag?i, at – «?at skal satt vera, ?v? at ?at, sem v?r h?fum af gert, skulum v?r g??u b?ta, b??i ??r ok ?inni m??ur, ef ?? vilt vera oss tr? ok holl, hl??in ok eptirl?t ok ?ver??ast eigi vi? oss.»

Перейти на страницу:

Похожие книги

Брант «Корабль дураков»; Эразм «Похвала глупости» «Разговоры запросто»; «Письма темных людей»; Гуттен «Диалоги»
Брант «Корабль дураков»; Эразм «Похвала глупости» «Разговоры запросто»; «Письма темных людей»; Гуттен «Диалоги»

В тридцать третий том первой серии включено лучшее из того, что было создано немецкими и нидерландскими гуманистами XV и XVI веков. В обиход мировой культуры прочно вошли: сатирико-дидактическую поэма «Корабль дураков» Себастиана Бранта, сатирические произведения Эразма Роттердамского "Похвала глупости", "Разговоры запросто" и др., а так же "Диалоги Ульриха фон Гуттена.Поэты обличают и поучают. С высокой трибуны обозревая мир, стремясь ничего не упустить, развертывают они перед читателем обширную панораму людских недостатков. На поэтическом полотне выступают десятки фигур, олицетворяющих мирские пороки, достойные осуждения.Вступительная статья Б. Пуришева.Примечания Е. Маркович, Л. Пинского, С. Маркиша, М. Цетлина.Иллюстрации Ю. Красного.

Дезидерий Эразм Роттердамский , Себастиан Брант , Ульрих фон Гуттен

Европейская старинная литература
Последние дни Помпеи
Последние дни Помпеи

79 год н. э. Прекрасен и велик был римский город Помпеи. Его строили для радости, отдыха и любви. По легенде, город основал сам Геракл, чтобы праздновать у подножия Везувия свои многочисленные победы. Именно здесь молодой афинянин Главк обрел наконец свое счастье, встретив женщину, которую так долго искал.Но в тени взмывающих к небесам колонн и триумфальных арок таилась опасность. Арбак, потомок древних фараонов и верховный жрец культа Иcиды, ослеплен жгучей ревностью и жаждет мести. Под влиянием звезд, пророчащих ему некое страшное несчастье, египтянин решает уничтожить все, что было дорого его сердцу. Понимая, что времени остается мало, он приходит к мысли: если уж умирать, так, по крайней мере, взяв от жизни все.«Последние дни Помпеи» – это драматическая история одного из городов Великой Римской империи, улицы которого стали одной большой дорогой в вечность.

Эдвард Джордж Бульвер-Литтон

Европейская старинная литература