Читаем H?lfdanar saga Eysteinssonar полностью

«Sv? er n? komit m?nu m?li,» sag?i h?n, «at ek ?tla, at metna?rinn hafi l?tit at gera.»

?eir h?tu henni g??u ?ar um. V?ru ?? loknar upp f?hirzlur. T?ku ?eir gull ok silfr ok ?at annat, er ?? lysti, en g?fu gri? m?nnum ?llum. S??an var veittr umb?ningr inum dau?um, ok var b?it ver?uliga um lei?i Sk?la jarls, er Kolr var reyndar. L?g?u ?eir s??an land allt undir sik ok bjuggust s??an m?ts vi? Eystein konung, ok var Ingiger?r ? fer? me? ?eim.


6. ?lfkell fekk Ingiger?ar


N? fr?ttir Eysteinn konungr heimkv?mu ?eira ok hversu mikinn sigr ?eir h?f?u fengit. Fagnar hann ?eim s?miliga, ok skemmtu ?eir honum fr? fer?um s?num. ?akkar konungr ?eim vel ok spyrr H?lfdan eptir, hversu honum l?zt ? konungsd?ttur, en hann kve?st eigi mj?k kvenskyggn, en sag?i ??, at h?n v?ri v?n kona. Ingiger?r var n? komin ? h?ll drottningar, ok fagna?i h?n henni vel, en ?? me? minni bl??u en margr ?tla?i. ?? l?t konungr senda eptir ?eim m??gum.

En er ??r k?mu fyrir hann, m?lti hann til ?sger?ar drottningar: «N? er h?r komin d?ttir ??n,» sag?i hann, «ok vil ek n? me? y?ru r??i allan s?ma gera b??i ??r ok henni. Vili H?lfdan m?num r??um fara fram, ?? l?kar m?r vel, at hann f?i hennar, ef hennar vili fellr ?ar til ok ?inn, drottning.»

«Sv? er h?n viti borin,» sag?i drottning, «at h?n m? vel hafa sj?lf sv?r fyrir s?r um sl?k m?l.»

?? m?lti H?lfdan: «Eigi hefi ek mj?k huglagt at kv?nast sv? b?it. Hefi ek ok eigi margar konungad?tr s?t, en vel ?ykki m?r s? giftr, sem Ingiger?i ?, ok eggjandi vil ek ?ess vera, at ??r s?? gott r?? fyrir henni.»

?? m?lti ?lfkell: «Lengi hefi ek y?r ?j?nat, herra, ok v?nti ek af y?r g??s, ok ??tti m?r mikill s?mi, ef ??r vildu? gifta m?r ?essa mey. Hefi ek ok nokkut talat vi? hana ??r, ok hefir h?n engi fjart?ki haft um ?etta m?l.»

Konungr spyrr n? Ingiger?i, hversu henni v?ri um ?etta gefit, en h?n kva? hann mestu mundu um r??a, ef m??ir hennar leg?i eigi ? m?ti, – «ok s??an vili ??r, konungr, auka nokkur nafnb?t vi? ?lfkel.»

En konungr spur?i drottningu, hversu henni v?ri um gefit, en h?n kva? s?r ?at bezt l?ka, at hann s?i fyrir, sem honum l?kar.

Eptir ?etta gifti konungr ?lfkatli Ingiger?i ok gaf honum jarlsnafn ok ?laborg til forr??a ok ?at r?ki, sem ?ar l? til, ok var ?? drukkit brullaup ?eira. Ok s??an f?r ?lfkell til ?laborgar ok t?k undir sik r?kit ok ger?ist ?ar h?f?ingi yfir ok galt konungi skatt, ok f?r sv? fram lengi, ok t?kust upp ?stir me? ?eim Ingiger?i.


7. Fr? Gr?mum tveim


Eysteinn konungr sitr n? ? s?nu r?ki. Hann unni mikit ?sger?i drottningu. H?n l?t s?r alla hluti kvenmannliga ver?a til hans, ok l??a sv? ?r?r vetr.

?at bar til eitt sinn, at kaupskip mikit sigldi austan fyrir B?lagar?ss??u ? st?rvi?ri. ?at skip hvarf, ok fannst ekki mannsbarn af, ok ?tlu?u menn, at st?rvi?ri mundi hafa brotit ?etta sama skip. En eptir um haustit var ?at einn dag, at tveir menn k?mu til hir?ar Eysteins konungs. ?eir v?ru miklir vexti, en eigi vel kl?ddir. Ekki s?u menn gerla ? andlitit ?eim, ?v? at ?eir h?f?u s??a h?ttu. ?eir gengu fyrir konung ok kv?ddu hann ver?uliga, ?v? at hann var optast bl??r ? mali. Hann spur?i, hvat manna ?eir v?ri. ?eir s?g?ust b??ir Gr?mar heita ok vera ?tta?ir utan af R?ss?a ok hafa misst peninga s?na ? skipreika. ?eir b??u konung vetrvistar.

Konungr spyrr drottning, hvat henni ??tti r?? um, en h?n sag?i, at hann mundi sj?lfr sl?ku r??a, en kva? ?? marga ?kunna menn misjafnt gefast, – «er m?r ?? eigi af at kenna, ef ek legg ekki til.»

Konungr kva? hana jafnan litlu vilja s?r af skipta um r??ager?irnar, – «nenni ek eigi at v?sa ?eim fr? mat, at sv? eru langt at komnirr.»

Var ?eim n? skipat s?ti ?ar, sem m?tast gestir ok hir?menn. ?eir v?ru f?skiptnir vi? menn, en k?mu s?r vi? alla vel. Gr?mr inn ellri var sv? st?rr vexti, at f?ir v?ru hans l?kar. Hann var sterkr ok fimr vi? alla leika ok var opt at leikum me? konungsm?nnum ? skotbakka ok at knattleikum. Hann f?r vel me? afli s?nu, l?k ? engan, en var eigi aflvana, ef a?rir leitu?u ? hann. Gr?mr inn yngri var mj?kr ? ?llum leikum, fimr vi? skot, en pr?fa?i l?tt aflraunir, en skaut allra manna bezt af handboga ok l?sboga, en tefldi sv? vel, at engi komst til jafns vi? hann.

H?lfdan konungsson lag?i opt leik sinn vi? hann, b??i um tafl ok skotfimi, en sv? mikinn v?r? helt hann ? Gr?munum, at enga n?tt sv?fu ?eir sv?, at hann vekti eigi ok hef?i vitund af ?eim, ok lei? sv? fram vetrinn at j?lum.


8. Gr?mr lag?i ? H?lfdan


?at var einn dag ? j?lum, at menn l?ku knattleik fyrir konunginum. Hann sat ? st?li, en drottningin ? ??rum. Gr?marnir v?ru at leikunum, ok gat engi leikit til jafns vi? inn st?rra Gr?m nema H?lfdan konungsson. Aldri h?f?u Gr?mar talat or? vi? drottninguna ? ?eim vetri. Einu sinni sl? Gr?mr inn ellri ?t knettinum, ok ?tti Gr?mr yngri at s?kja. Kn?ttrinn rann allt upp undir st?l drottningar. Gr?mr gruflar eptir knettinum, en ?? hann r?ttist upp, tala?i hann nokkur or? ? eyra drottningunni, en h?n br? nokkut lit vi?.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Брант «Корабль дураков»; Эразм «Похвала глупости» «Разговоры запросто»; «Письма темных людей»; Гуттен «Диалоги»
Брант «Корабль дураков»; Эразм «Похвала глупости» «Разговоры запросто»; «Письма темных людей»; Гуттен «Диалоги»

В тридцать третий том первой серии включено лучшее из того, что было создано немецкими и нидерландскими гуманистами XV и XVI веков. В обиход мировой культуры прочно вошли: сатирико-дидактическую поэма «Корабль дураков» Себастиана Бранта, сатирические произведения Эразма Роттердамского "Похвала глупости", "Разговоры запросто" и др., а так же "Диалоги Ульриха фон Гуттена.Поэты обличают и поучают. С высокой трибуны обозревая мир, стремясь ничего не упустить, развертывают они перед читателем обширную панораму людских недостатков. На поэтическом полотне выступают десятки фигур, олицетворяющих мирские пороки, достойные осуждения.Вступительная статья Б. Пуришева.Примечания Е. Маркович, Л. Пинского, С. Маркиша, М. Цетлина.Иллюстрации Ю. Красного.

Дезидерий Эразм Роттердамский , Себастиан Брант , Ульрих фон Гуттен

Европейская старинная литература
Последние дни Помпеи
Последние дни Помпеи

79 год н. э. Прекрасен и велик был римский город Помпеи. Его строили для радости, отдыха и любви. По легенде, город основал сам Геракл, чтобы праздновать у подножия Везувия свои многочисленные победы. Именно здесь молодой афинянин Главк обрел наконец свое счастье, встретив женщину, которую так долго искал.Но в тени взмывающих к небесам колонн и триумфальных арок таилась опасность. Арбак, потомок древних фараонов и верховный жрец культа Иcиды, ослеплен жгучей ревностью и жаждет мести. Под влиянием звезд, пророчащих ему некое страшное несчастье, египтянин решает уничтожить все, что было дорого его сердцу. Понимая, что времени остается мало, он приходит к мысли: если уж умирать, так, по крайней мере, взяв от жизни все.«Последние дни Помпеи» – это драматическая история одного из городов Великой Римской империи, улицы которого стали одной большой дорогой в вечность.

Эдвард Джордж Бульвер-Литтон

Европейская старинная литература