H?lfdanar saga Eysteinssonar

Inn mikli ma?r r?? til uppg?ngu ? drekann. ?lfkell kom fyrst ? m?ti honum, ok v?ru ?eira vi?skipti h?r? ok l?ng. Inn mikli ma?r hj? mikit h?gg til hans ok klauf fyrir honum allan skj?ldinn, ok kom sver?it ? f?tinn ok t?k af ?rj?r t?rnar utanf?tar. ?lfkell hj? ? m?ti, ok kom ? hj?lminn, ok st?kk sver?it ? sundr undir hj?ltunum. S? ?lfkell ?? engan sinn kost annan en for?a l?finu. St?kk hann ?? ? ?at skip, sem n?st honum var, ok fl??i. Hrafnkell skaut tveimr kesjum senn at inum mikla manni, en hann t?k b??ar ? lopti ok skaut aptr ok haf?i mann fyrir hv?rri. S??an lag?i hann me? atgeir til Hrafnkels ? gegnum skj?ldinn ok b??a handleggina ok v? hann upp ok kasta?i honum ?t ? sj?inn. S??an ganga ?eir sv? hart at m?nnum ?lfkels, at ?eir ur?u ?v? fegnastir at bi?ja gri?a. ?eim var veitt ?at, sem b??u, en eigi vildi inn mikli ma?r hafa ?eira ?j?nustu, ok var ?eim sleppt fatlausum ? land upp.

?lfkell fl??i undan einskipa ok kona hans me? honum, en hinir t?ku skip ?ll ok herfang, en ?eir, sem eptir lif?u af m?nnum H?lfdanar, gengu ? vald ins mikla manns.

14. Gr?dd s?r H?lfdanar

Inn mikli ma?r kom ?ar at, sem H?lfdan l? ok flakti ? sundr af s?rum. Hann m?lti til Svi?a: «Sv? l?zt m?r ? s?r H?lfdanar, at ?au m?tti gr??a, ef ?au tekr g??r l?knir, en eigi ?tla ek honum henta hr?ringar e?a sj?fer?ir, ok ?v? mun ek senda hann ? land upp til vinar m?ns, er Hriflingr heitir. Kona hans heitir Arghyrna. ?au eru l?knar g??ir, en eiga ?meg? mikla ok lifa vi? handbj?rg s?na, ok er sl?kt k?llu? hriflingabj?rg. N? mun H?lfdani ekki l?fs au?it, ef ?au geta ekki at gert, ok mun hann ?? koma til okkar.»

Hann fekk n? til tr?na?armenn s?na at flytja H?lfdan ? land upp ok fekk ?eim hundra? marka silfrs ok ba? segja ?eim karli, at ?au leg?i sl?kan hug ? at gr??a hann sem sj?lfan sik, ef hann k?mi til ?eira, ok ?au skulu segja honum fulla vissu, hvert hann ?tti ?ess at vitja, sem hann haf?i l?tit gr??a. Fara ?eir n? ok finna karl ok kerlingu ok segja ?eim ?at, ?eim var bo?it, ok f?r?u ?eim f?it, en ?au s?g?u b??i, at ?etta v?ri ?eim full skylda. F?ru sendimenn ? burtu, en ?au hj?n t?ku til at gr??a hann, ok var ?at tors?tt, ?v? at s?r hans v?ru mj?k sollin, ok l? hann ?tj?n vikur ? s?rum ok var? ?? gr?ddr at heilu, en t?lf m?na?i var? hann ?ar at vera, ??r en hann fekk aptr sinn styrk, ok ??tti honum s? t?mi langr, ?v? at honum kom jafnan ? hug in fagra h?nd ok ?at gull ok gl?fi, sem hann haf?i misst.

15. Fr? ath?fnum ?lfkels

T?kum v?r n? ?ar til, sem ?lfkell snillingr fl??i ?r bardaganum. Hann komst til lands vi? fimmt?nda mann, en missti allt sitt li? annat. Hann helt n? spurnum til, hvar ?lfr, br??ir hans, mundi vera, ok spyrst honum sv? til, at hann s? ? Bjarmalandi. F?r hann n? ? hans fund. H?rekr h?t s? konungr, er ?ar r?? fyrir. D?ttir hans h?t E?n?. ?lfr haf?i be?it hennar, en konungr vildi eigi gifta hana. ?? herja?i ?lfr ? landi hans. N? at ?eir br??r fundust, bera ?eir r?? s?n saman, at ?eir skulu fara ? fund H?reks konungs. ?eir h?f?u sex tigi skipa. En er ?eir k?mu ? hafnir ??r, er l?gu fyrir konungs h?llinni, ?? f?r ?lfkell snillingr ? fund konungs ok kve?r hann s?miliga. Konungr spur?i, hvat manna hann v?ri. Hann sag?i til it sanna.

Konungr spur?i, hverr st?r?i ?eim inum mikla her, sem ?ar var kominn, en ?lfkell sag?i, at honum st?r?i ?lfr inn illi, – «en vit erum br??r. F?r ek ?v? ? y?varn fund, at vit viljum bj??ast til at vera y?rir menn. Ef ?? vilt gifta ?lfi d?ttur ??na, ?? vil ek leggja til me? ?laborg ok Aldeigjuborg ok ?ll ?au r?ki, sem ?ar fylgja, ?v? at ?at er m?n eign. V?ntir mik, at y?r ver?i mikill styrkr at okkr br??rum, en m?rgum mun ?ykkja ?r?ngt fyrir dyrum, ef v?r skulum illt ?reyta.»

Konungr ba? hann fresta til umr??a vi? menn s?na. ?lfkell veitti ?at. Konungr spur?i d?ttur s?na, hvat h?n leggr til, en h?n sag?i, at henni ??tti mikill vandi um herna? ?eira br??ra, – «en ef v?st v?ri r?kit, ?? ??tti m?r ?sj?vert,» en kve?st einskis ills synja fyrir ??, ef ?eim v?ri synjat, ok ur?u ??r endalyktir, at ?lfr fekk E?n?jar, ok t?ku ?eir br??r landv?rn fyrir Bjarmalandi.

?lfkell helt spurningum til, hverr s? mundi vera, at barizt hef?i vi? hann, ?? ?eir H?lfdan ?ttust vi?, en H?rekr konungr sag?i honum, at s? h?t Gr?mr, – «ok r??r fyrir austr ? Kirj?labotnum ok hefir brotizt ?ar til r?kis, ok vita menn eigi, hva?an hann er ?tta?r. Honum fylgir f?strd?ttir hans, sv? f?gr m?r, at menn hafa eigi spurn af annarri jafnv?nni.»

«?ar er s? ma?r,» sag?i ?lfkell, «at ek vildi ? hefnilei? r?a, ef kostr v?ri, ok vilda ek ?ar til hafa hj?lp ok styrk af y?r.»

Konungr m?lti: «?at m? oss vel saman koma, ?v? at ?ar er s? m?r, at ek ?tla m?r at bi?ja.»

?eir s?g?u b??ir, at ?eir vildu honum ?ar til standa, ok s?g?u, at ?eim ??tti ?at vel stofnat, ok sta?festa me? s?r, at ?eir skulu ?angat fara, ?egar sumar kemr, ok eigi fyrr ? burtu en Gr?mr v?ri ? helju, en konungr hef?i fengit jungfr?na. S?tu ?eir n? um kyrrt.