Читаем H?lfdanar saga Eysteinssonar полностью

H?lfdan sn?r n? ? sk?ginn, ok er hann haf?i gengit tv? daga, ?? s? hann einn leynist?g. Hundrinn vildi st?ginn, en H?lfdan gekk fram brautina, ?angat til at hann fann sk?la. ?ar var hnigin hur? ? klofa. H?lfdan hratt henni upp, en ? ?v? hann gekk inn, ?? var Gullk?la ?ar fyrir, d?ttir Kols, ok hj? ? h?ls honum me? bitrligri sk?lm, en ?ar var undir steinas?rvi kerlingar ok brast vi? h?tt, en sk?lmin st?kk ? sundr. H?lfdan greip hana upp ok rak hana ni?r fall mikit ok greip s??an ? annan f?tinn ? henni ok reif hana sundr at endil?ngu ok kastar henni s??an ?t fyrir dyrr. Kolr kom heim ? m?ti dagsetri, ok er hann laut ? dyrrnar, ?? setti H?lfdan saxit ? h?lsinn, ok var ?at hans bani.

En um n?ttina, ?? er H?lfdan var ? svefni, k?mu ?au inn b??i, Kolr ok d?ttir hans, ok s?ttu ?au b??i at H?lfdani. Hundrinn hlj?p upp ok reif Gullk?lu ? n?ranum ok rakti ?r henni ?armana. H?lfdan hlj?p undir sk?lab?ann, ok gl?mdu ?eir lengi, en sv? lauk, at H?lfdan felldi hann ok braut hann ? h?ls. S??an t?k hann eld ok brenndi ?au upp b??i. ?ar var hann tv?r n?tr.

S??an f?r hann ? burtu ok l?tti eigi fyrr en hann kom ? Klifsk?g. ?ar fann hann sk?la st?ran, ok var hur?in sv? ?ung, at hann var? alls m?ttar at kosta, ??r h?n gekk upp. Hann s? ?ar r?m eitt. ?at haf?i tv?r ?lnir yfir hans lengd. B?l s? hann ?ar sv? mikit sem b?ss v?ri. ?? var s?nt h?mat. Hann heyr?i ?t gn? mikinn, ok heyr?i hann, at g?ltrinn grenja?i ok l?t ?fr?nliga. Gekk H?lfdan ?? ?t ?r sk?lanum. Hundrinn hlj?p gn?llrandi at geltinum, en g?ltrinn snerist undan. H?lfdan hj? eptir honum ok ?r honum r?funa. G?ltrinn snerist aptr ok stakk tr?ninu ? millum f?ta H?lfdanar ok vatt honum ? lopt, sv? at honum var? laust saxit, en ?? kom hann standandi ni?r. Sk?lab?i kom ?? at ok sl? til H?lfdanar me? gaddakylfu, en hann snerist undan h?ggvinu ok gat eigi n?t saxinu. Hann greip ? f?tinn ? geltinum ok kippti honum at s?r. H?ggit kom ? millum hlusta geltinum, ok brotna?i haussinn ? honum. H?lfdan reif f?tinn undan geltinum ok rak hann vi? eyra spellvirkjanum, sv? at hann fell ? kn?. H?lfdan hlj?p ?? at honum ok hratt hann um koll. Hann greip ?? til H?lfdanar, ok sviptust ?eir fast, ok ur?u ?msir undir. ?? hlj?p at rakkinn karlsnautr ok beit ? nefit ? sk?lab?a ok reif af honum nasirnar. ?? gat H?lfdan n?t saxinu ok hj? af sk?lab?a h?fu?it ok brenndi hann s??an upp at b?li. Var hann ?? stir?r ok m??r. ?ar dvelst hann um n?ttina.

S??an kom hann at K?lf?rsk?g ok kemr at sk?la Sels. Hur? var hnigin ? mi?jan klofa. Hann hlj?p ? hur?ina ?risvar, ??r en upp gekk. Hann settist ? r?m sk?lab?a. Hann haf?i eikarkefli ? hendi ok t?lga?i hvasst ? b??a endana ok svei? ? eldinum. Hann s? ?t um dyrrnar, hvar sk?lab?i ferr, ok hlj?p hundrinn fram undan. Hundrinn H?lfdanar br? vi? ?egar ok hlj?p upp ? ?vertr?it. H?lfdan gekk ?t ? m?ti b?ndanum, en ?egar hundrinn s? hann, hlj?p hann ? m?t honum me? gapanda ginit ok l?tr all?lmliga. H?lfdan rak h?ndina inn ? kjaptinn ? honum ok sn?r keflinu, sv? at annarr endinn horfir upp ? g?minn, en annarr ni?r, ok kom hann ekki saman kjaptinum. Selr kom at ? ?essu ok haf?i bjarnd?r ? her?unum, en hvalk?lf fyrir s?r.


18. Dr?p Sels j?tuns


Selr kastar ni?r byr?inni, en lag?i bjarnsvi?u til H?lfdanar. Hann hj? ? m?ti me? saxinu ok sundr svi?uskaptit ok af honum alla fingrna ? annarri hendi. Selr greip upp stein ok snarar at H?lfdani. Hann skauzt undan ok var? sv? n?r Sel, at hann greip ? t?nnina, er fram st?? ?r m?lastykkinu ? honum. Hann br? sv? hart vi?, at ?r honum gekk t?nnin. H?lfdan laust henni ? nasir Sel ok braut ? honum nefit ok allan tanngar?inn, ok var ?ursinn ?? engum l?kr nema sj?lfum s?r. Greip hann ?? til H?lfdanar ok kreisti sv? fast at s??um hans, at bl?? fell ?t um eyru hans ok nasir. H?lfdan l?k ?? Sel h?lkr?k, ok fell hann ? bak aptr. T?nn hans kom ? steinas?rvit, ok brotna?i einn steinninn. H?lfdan gat n? hvergi hr?rt sik. Rakkinn karlsnautr hlj?p ?? framan ? nasirnar ? Sel ok kl?ra?i ?r honum b??i augun. ?? var? H?lfdan lauss, ok hj? hann h?fu? af Sel ok kastar honum sv? ?t ? m??una, er ?ar fell n?r.

Hann gekk n? at hundinum ok m?lti til hans: «Aldri skal ?etta kefli ?r ??num kjapti ganga, nema ?? s?r m?r jafnhollr sem ?? varst ??r Sel.»

Hundrinn skrei? at honum ok sneri upp ? s?r maganum. H?lfdan t?k ?? keflit ?r kjapti honum. Hundrinn var? sv? feginn, at vatn rann ofan eptir tr?ninu ? honum. H?lfdan fekk s?r mat ok f?r s??an at sofa, en um morguninn bj?st hann ? burtu ok f?r ?angat til, at hann kom at leginum. Hundrinn Selsnautr rann fram me? vatninu, ?ar til at hann fann eina mosahr?gu. Hann krafsar sundr hr?guna, ok var ?ar ? b?tr. H?lfdan t?k hann ok f?r yfir l?ginn ok gekk eptir ?at ?ann dag til kvelds.


19. H?lfdan kom til kastalans


Перейти на страницу:

Похожие книги

Брант «Корабль дураков»; Эразм «Похвала глупости» «Разговоры запросто»; «Письма темных людей»; Гуттен «Диалоги»
Брант «Корабль дураков»; Эразм «Похвала глупости» «Разговоры запросто»; «Письма темных людей»; Гуттен «Диалоги»

В тридцать третий том первой серии включено лучшее из того, что было создано немецкими и нидерландскими гуманистами XV и XVI веков. В обиход мировой культуры прочно вошли: сатирико-дидактическую поэма «Корабль дураков» Себастиана Бранта, сатирические произведения Эразма Роттердамского "Похвала глупости", "Разговоры запросто" и др., а так же "Диалоги Ульриха фон Гуттена.Поэты обличают и поучают. С высокой трибуны обозревая мир, стремясь ничего не упустить, развертывают они перед читателем обширную панораму людских недостатков. На поэтическом полотне выступают десятки фигур, олицетворяющих мирские пороки, достойные осуждения.Вступительная статья Б. Пуришева.Примечания Е. Маркович, Л. Пинского, С. Маркиша, М. Цетлина.Иллюстрации Ю. Красного.

Дезидерий Эразм Роттердамский , Себастиан Брант , Ульрих фон Гуттен

Европейская старинная литература
Последние дни Помпеи
Последние дни Помпеи

79 год н. э. Прекрасен и велик был римский город Помпеи. Его строили для радости, отдыха и любви. По легенде, город основал сам Геракл, чтобы праздновать у подножия Везувия свои многочисленные победы. Именно здесь молодой афинянин Главк обрел наконец свое счастье, встретив женщину, которую так долго искал.Но в тени взмывающих к небесам колонн и триумфальных арок таилась опасность. Арбак, потомок древних фараонов и верховный жрец культа Иcиды, ослеплен жгучей ревностью и жаждет мести. Под влиянием звезд, пророчащих ему некое страшное несчастье, египтянин решает уничтожить все, что было дорого его сердцу. Понимая, что времени остается мало, он приходит к мысли: если уж умирать, так, по крайней мере, взяв от жизни все.«Последние дни Помпеи» – это драматическая история одного из городов Великой Римской империи, улицы которого стали одной большой дорогой в вечность.

Эдвард Джордж Бульвер-Литтон

Европейская старинная литература