Читаем H?lfdanar saga Eysteinssonar полностью

En er v?ra?i, bjuggu ?eir skip s?n. ?eir h?f?u ?grynni hers. Me? ?eim v?ru tveir konungar finnskir. H?t annarr Fi?r, en annarr Fl?ki. ?eir v?ru galdramenn. Fara ?eir n? ?angat til, at ?eir koma austr ? Kirj?labotna ok fundu Gr?m. ?urfti ?ar eigi at s?kum at spyrja. Bu?u ?eir Gr?mi ?egar bardaga e?a hitt, at hann g?fist upp ? ?eira vald ok g?fi konungi r?kit allt ok f?strd?ttur s?na.

Gr?mr sag?i, at ?eim skyldi meira fyrir ver?a, – «? konungr ?essi engar sakir vi? oss, en ??, ?lfkell, munt fara verri f?r en fyrr.»

Sofa ?eir ? n??um um n?ttina, en um morgun gekk Gr?mr ?t af kastalanum me? ?llu s?nu li?i, ok t?kst ?ar in snarpasta orrosta, ok helzt s? bardagi til kvelds. Haf?i Gr?mr misst ?? margan mann. F?r hann ?? aptr ? kastalann, en at morgni dags t?ku ?eir til bardaga, ok var ?? engi v?pnf?rr ma?r eptir ? kastalanum.


16. Hriflingr sag?i H?lfdani til vegar


N? er ?ar til m?ls at taka, sem H?lfdan konungsson er, at hann er n? gr?inn s?ra sinna ok hefir fengit allan sinn styrk. Kemr hann n? at m?li vi? ?au karl ok kerlingu ok sag?i, at sik lysti ? burtu ?a?an, ok spyrr eptir, hvat manna ?at mundi vera, er hann hef?i ?angat sent til l?kningar, e?a hverjum hann mundi l?fgj?f eiga at launa.

Hriflingr svarar: «Me? ?v? at ek treysti ??r til drengskapar, ?? m? ek gera ??r ?v?sun um, hvar hann er. Gr?mr heitir ma?r, er r??r fyrir austr ? Kirj?labotnum. Hann er kappi mikill. Hann sendi ?ik hingat til m?n. M?ttir ?? n? launa honum l?fgj?fina, ?v? at honum er n? ??rf g??ra drengja. ?ar er n? kominn H?rekr konungr af Bjarmalandi, ?lfr inn illi ok ?lfkell snillingr ok vill hefna ?eirar sv?vir?ingar, er hann fekk ? y?rum vi?skiptum. Eru ?eir n? ? veg komnir me? her sinn, ok er m?r sagt, at H?rekr konungr vili f? f?strd?ttur Gr?ms, er Ingiger?r heitir ok er allra meyja fr??ust.»

«Vel segir ??, f?stri minn,» sag?i H?lfdan, «en ?? er ?at annat, at m?r ?ykkir eigi minna ? liggja, at ?? seg?ir m?r, hverr drepit hef?i f??ur minn.»

«Gl?ggt m? ek ??r ?at segja,» sag?i karl, «s? ma?r heitir Sk?li, ok ef ek skal ??r satt segja ok eigi lj?ga at ??r, ?? er ?etta s? inn sami Gr?mr, sem ??r hefir l?f gefit, ok er n? mikit undir drengskap ??num, er ?it finnizt. En sv? mikill kappi er Sk?li, at fullskipat er hverjum manni, sem einv?gi ? vi? hann.»

«Kanntu nokkut at segja m?r veg, ?ann skemmstr er,» sag?i H?lfdan, «?v? at ?angat vildi ek koma sem skj?tast?»

«Tors?ttir er h?r flestir vegir,» sag?i Hriflingr, «en ? skipum m? ekki fara skemmr en fimm vikur, ok er ?at in mesta mannh?tta fyrir sakir v?kinga ok hermanna. Annarr vegr liggr it eystra, ok er ?ar ?? at fara fj?ll ok ey?imerkr, ok er ?at langr vegr ok tors?ttr ok ?v?st, at fram komist. In ?ri?ja lei? er skemmst, ef h?n tekst vel, ?v? at hana m? fara ? ?rem vikum, en margt er ?ar til t?lmanar: Fyrst er sk?gr tuttugu rasta langr, er heitir Kolssk?gr. ?ar liggr spellvirki s?, er Kolr heitir, ok d?ttir hans, er Gullk?la heitir. Engum er ?eim l?fs at v?nta, er ?au finnr. Annarr sk?gr er ?a?an skammt, er heitir Klifsk?gr, fj?gurra rasta ok tuttugu. ?ar er spellvirki s?, er Hallgeirr heitir. Me? honum er einn villig?ltr, verri vi?reignar en t?lf karlar. ?ar n?st kemr ? ?ann sk?g, er kalla?r er K?lf?rsk?gr, sext?n rasta ok tuttugu. ?ar f?st eigi til matar utan ber ok safi. Er ?ar s? spellvirki, er Selr heitir, ok me? honum einn hundr st?rr sem naut. Hann hefir manns vit ok er betri til v?gs en t?lf karlar. En er ?? kemr af sk?ginum, fellr l?gr austan af Kj?lunum. Engi veit, hvar hann sprettr upp. ?at er ?eira einna manna sund, sem bezt eru syndir, at leggjast yfir l?ginn, en ?a?an er eigi langt til kastala ?ess, sem Sk?li r??r fyrir. B?ri ??r ekki til dvala, ?? v?ri n?r h?fi, at ?? k?mir ?ar, ?? bardaginn ?tti at vera.» H?lfdan ba? hann b?a fer? s?na.

At morgni dags b?r H?lfdan fer? s?na. Gekk hann til kerlingar ok ba? hana vel lifa. Kerling m?lti m?rgum f?grum or?um yfir honum. T?k h?n ?? undan h?f?alagi s?nu t?trabagga. ?ar t?k h?n ?r sax. ?at var f?nt sem spegill. S?ndist honum eitr drj?pa ?r eggjum ?ess. H?n sag?i honum, at s? mundi jafnan sigr hafa, sem ?at b?ri, ok ?at mundi eigi ? h?ggvi sta?ar nema, ef vel er til h?ggvit. H?n t?k eitt steinas?rvi ok batt um h?ls honum ok ba? hann ?ess, at ?at skyldi eigi ?r sta? hr?rast. S??an kyssti hann kerlingu. Karl gekk ? veg me? honum ok sag?i honum, hvert hann skyldi stefna. Hann gaf honum skikkjurakka sinn ok ba? hann ?ar eptir fara, sem hann f?ri undan, ok fara aldri ?? g?tu, sem hann vildi eigi fara, ok kva? hann kunna at for?ast bygg?ir ?eira illvirkjanna.

H?lfdan kva? ekki spellvirkja ver?a s?r at bana, – «en ef ??r ver?r f?f?tt, ?? vitja ?? til sk?lanna, ?v? at ek mun ekki me? m?r bera, ?? at ek g?ta kleimt einhvern ?eira.»

S??an skildu ?eir karl, ok ba? hv?rr vel fyrir ??rum.


17. H?lfdan drap sk?lab?ana


Перейти на страницу:

Похожие книги

Брант «Корабль дураков»; Эразм «Похвала глупости» «Разговоры запросто»; «Письма темных людей»; Гуттен «Диалоги»
Брант «Корабль дураков»; Эразм «Похвала глупости» «Разговоры запросто»; «Письма темных людей»; Гуттен «Диалоги»

В тридцать третий том первой серии включено лучшее из того, что было создано немецкими и нидерландскими гуманистами XV и XVI веков. В обиход мировой культуры прочно вошли: сатирико-дидактическую поэма «Корабль дураков» Себастиана Бранта, сатирические произведения Эразма Роттердамского "Похвала глупости", "Разговоры запросто" и др., а так же "Диалоги Ульриха фон Гуттена.Поэты обличают и поучают. С высокой трибуны обозревая мир, стремясь ничего не упустить, развертывают они перед читателем обширную панораму людских недостатков. На поэтическом полотне выступают десятки фигур, олицетворяющих мирские пороки, достойные осуждения.Вступительная статья Б. Пуришева.Примечания Е. Маркович, Л. Пинского, С. Маркиша, М. Цетлина.Иллюстрации Ю. Красного.

Дезидерий Эразм Роттердамский , Себастиан Брант , Ульрих фон Гуттен

Европейская старинная литература
Последние дни Помпеи
Последние дни Помпеи

79 год н. э. Прекрасен и велик был римский город Помпеи. Его строили для радости, отдыха и любви. По легенде, город основал сам Геракл, чтобы праздновать у подножия Везувия свои многочисленные победы. Именно здесь молодой афинянин Главк обрел наконец свое счастье, встретив женщину, которую так долго искал.Но в тени взмывающих к небесам колонн и триумфальных арок таилась опасность. Арбак, потомок древних фараонов и верховный жрец культа Иcиды, ослеплен жгучей ревностью и жаждет мести. Под влиянием звезд, пророчащих ему некое страшное несчастье, египтянин решает уничтожить все, что было дорого его сердцу. Понимая, что времени остается мало, он приходит к мысли: если уж умирать, так, по крайней мере, взяв от жизни все.«Последние дни Помпеи» – это драматическая история одного из городов Великой Римской империи, улицы которого стали одной большой дорогой в вечность.

Эдвард Джордж Бульвер-Литтон

Европейская старинная литература