Читаем H?lfdanar saga Eysteinssonar полностью

? m?ti dagver?ardrykkju gafst upp leikrinn. T?ku menn ?? til drykkju. Konungr veitti kappsamliga um daginn, ok fell hverr ma?r sofinn ni?r ? s?nu s?ti, s? sem eigi f?r?i sik sj?lfr til s?ngr. Konungr drakk lengi um kveldit. Drottning sat hj? honum. Konungr spur?i hana, hvat Gr?mr hef?i talat vi? hana, en h?n kve?st eigi hafa hent rei?ur ? ?v?. Konungr sag?i, at h?n vildi flestar sagnir hj? s?r geyma ok um f?tt s?r v?sbending gera. Drottning ba? hann vera sem varastan um sik. Gekk h?n ?? burt. Gr?mar v?ru ?? sofna?ir.

Gekk ?? konungr at sofa ok H?lfdan, sonr hans, me? honum. En er ?eir k?mu til skemmunnar, var drottning eigi ?ar. Konungr lag?ist ni?r ? s?ngina ? kl??um s?num ok lag?i sver? sitt fyrir framan sik. Herbergissveinarnir dr?gu upp skri?lj?sin, en H?lfdan gekk inn ? h?ll, ok l?gu Gr?mar ?ar ok sv?fu. H?lfdan s?, at inn minni Gr?mr haf?i dregit af sinn gl?fann, ok var h?ndin ber. Enga mannsh?nd ??ttist hann sl?ka s?t hafa fyrir fegr?ar sakir. ?ar fylgdi me? gull sv? v?nt, at eigi ??ttist hann s?t hafa anna? sl?kt, mest sakir steins ?ess, sem ? ?v? var, ok hann skildi eigi, hverrar n?tt?ru hann var. Hann lokkar n? gullit af fingrinum ok l?t ? gl?fann, en s??an ba? hann draga upp lj?sin, ok settist hann ni?r hj? Gr?munum. Var ?? myrkt it ne?ra ? h?llinni. Hann helt ? gl?fanum ? hendi s?r.

Skj?tt fell svefn ? hann, en vakna?i vi? ?at, at lj?sin v?ru slokkin, en Gr?mr inn minni vatt upp lj?si fyrir augu honum sv? bj?rtu, at hann ?oldi eigi ? m?ti sj?, ok greip af honum gl?fann ok m?lti s??an: «Eptir ?essari hendi, gulli ok gl?fa skaltu leita ok ?reyja ok aldri n??ir f?, fyrr en s? leggr jafnviljugr aptr ? ?inn l?fa, sem n? t?k ? burtu.»

En s??an snarar hann lj?sinu til ?eira dyranna, sem skemmra var til, en hleypr til hinna sj?lfr, sem lengra var til, ok ?ar ?t.


9. Veginn Eysteinn konungr


H?lfdan sprettr n? ? f?tr ok hleypr til ?eira dyranna, sem lj?sinu var til snarat, ok v?ru ??r ?? l?star. Sn?r hann ?? til hinna dyranna ok h?t ? menn ??, sem inni v?ru, at ?eir skuli vakna. Dyrrnar v?ru l?star, ok var? at brj?ta ??r upp, ??r en ?eir k?mist ?ar ?t.

H?lfdan vitjar skemmub?rsins, ok var konungr ?ar dau?r ok lagin sver?i ? gegnum ok ?r?r sm?sveinarnir, en inn fj?r?i komst upp ? ?vertr?it ok sag?i, at Gr?mr inn meiri hef?i ?ar komit ok drepit konunginn ok ?a alla, sem dau?ir v?ru, ok kalla?i s??an: «Segi? sv? H?lfdani, at V?gf?ss ok ?feigr hafi hefnt Hergeirs konungs,» – ok gekk ?t s??an.

? ?essu kom drottning ? skemmuna, ok fengu henni ?essi t??endi sv? mikils, at h?n fell ? ?vit, ok ??tti henni vi? dau?a b?it. Var n? yss mikill ? borginni, ok f?ru menn at leita Gr?manna b??i ? sj? ok landi, ok fundust ?eir hvergi, ok st?? ?essi leit m?nu?, ok var v??a g?tum til dreift. ?? dyrgla?ist yfir ?etta um s??ir. Var ?at ?? flestra manna vili, at H?lfdan v?ri til konungs tekinn.


10. H?lfdan leita?i f??urbana s?ns


Litlu s??ar l?tr H?lfdan kve?ja ?ings. En er h?f?ingjarnir v?ru komnir, l?g?u menn til b?narsta?, at H?lfdan v?ri konungr ?eira, en hann svara?i sv?, at – «?au t??endi hafa h?r gerzt fyrir litlu, at m?r s?mir eigi konungsnafn at bera, ? me?an sv? stendr, ?v? at eigi er ek ??alborinn til r?kis h?r. Mun m?rgum ?ykkja m?r betr s?ma at hefna f??ur m?ns ok leita at ?eim, sem hann hafa drepit. ?ykki m?r r??, at drottning sendi eptir Sigmundi, br??ur s?num, at hann komi hverninn sem ?? breytum v?r, en ek mun burt fara ok eigi aptr koma, fyrr en ek hefi fundit minn f??urbana, hversu sem m?r ver?r um au?it hefndina.»

Drottning sag?i, at henni ??tti hvergi sitt r?ki betr komit en hj? honum.

En hvat ?ar er um talat, er ?at af r??it, at H?lfdan b?st ?r landi me? fimm skip ok valdi me? s?r g??a drengi. Sigldi hann fyrst ? Austrveginn, ok var? honum b??i gott til fj?r ok mannor?s, en aldri l? hann sv? vakandi, at v?ri eigi honum fyrir augum s? fagra h?nd ok ?at v?na gull, sem hann missti ? Aldeigjuborg. L?tum hann n? sigla alla fimm vetr, sem hann vill.


11. ?lfketill kraf?i r?kis


?ar t?kum v?r n? til, sem ?lfkell sitr nor?r ? ?laborg ok kona Ingiger?r. ?au fr?tta n? l?t Eysteins konungs ok sv?, me? hverjum h?tti ?at haf?i or?it. Talar Ingiger?r ?? vi? ?lfkel, hv?rt hann vill ekki kalla til r?kis eptir Hergeir konung, f??ur hennar. Hann kve?st ?ess alb?inn. S??an bjuggu ?au fer? s?na ok l?ttu eigi fyrr en ?au k?mu til Aldeigjuborgar. Sigmundr var ?ar fyrir me? drottningu. ?lfkell kallar til r?kis ? h?nd ?eim drottningu, en h?n sag?i, at ?au hef?i n?g r?ki, ?? at ?au ?girntust eigi meira en ?au hef?i ??r, ok l?ta ?? vel yfir, ef ?au heldi ?v?. Sl? ?? ? heitingar me? ?eim. F?r ?lfkell ?? heim ok safnar li?i.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Брант «Корабль дураков»; Эразм «Похвала глупости» «Разговоры запросто»; «Письма темных людей»; Гуттен «Диалоги»
Брант «Корабль дураков»; Эразм «Похвала глупости» «Разговоры запросто»; «Письма темных людей»; Гуттен «Диалоги»

В тридцать третий том первой серии включено лучшее из того, что было создано немецкими и нидерландскими гуманистами XV и XVI веков. В обиход мировой культуры прочно вошли: сатирико-дидактическую поэма «Корабль дураков» Себастиана Бранта, сатирические произведения Эразма Роттердамского "Похвала глупости", "Разговоры запросто" и др., а так же "Диалоги Ульриха фон Гуттена.Поэты обличают и поучают. С высокой трибуны обозревая мир, стремясь ничего не упустить, развертывают они перед читателем обширную панораму людских недостатков. На поэтическом полотне выступают десятки фигур, олицетворяющих мирские пороки, достойные осуждения.Вступительная статья Б. Пуришева.Примечания Е. Маркович, Л. Пинского, С. Маркиша, М. Цетлина.Иллюстрации Ю. Красного.

Дезидерий Эразм Роттердамский , Себастиан Брант , Ульрих фон Гуттен

Европейская старинная литература
Последние дни Помпеи
Последние дни Помпеи

79 год н. э. Прекрасен и велик был римский город Помпеи. Его строили для радости, отдыха и любви. По легенде, город основал сам Геракл, чтобы праздновать у подножия Везувия свои многочисленные победы. Именно здесь молодой афинянин Главк обрел наконец свое счастье, встретив женщину, которую так долго искал.Но в тени взмывающих к небесам колонн и триумфальных арок таилась опасность. Арбак, потомок древних фараонов и верховный жрец культа Иcиды, ослеплен жгучей ревностью и жаждет мести. Под влиянием звезд, пророчащих ему некое страшное несчастье, египтянин решает уничтожить все, что было дорого его сердцу. Понимая, что времени остается мало, он приходит к мысли: если уж умирать, так, по крайней мере, взяв от жизни все.«Последние дни Помпеи» – это драматическая история одного из городов Великой Римской империи, улицы которого стали одной большой дорогой в вечность.

Эдвард Джордж Бульвер-Литтон

Европейская старинная литература