Читаем Исландские королевские саги о Восточной Европе полностью

II. De tripartito incolatu Norwegie

Zona itaque maritima Decapolis dici potest, nam X ciuitatibus inclita est, IIII patrias complectens XXII prouinciarum capaces. […] 8Quarta Halogia, cuius incole multum Finnis cohabitant, et inter se commercia frequentant. 9Que patria in aquilonem terminat Norwegiam iuxta locum Wegestaf, qui Biarmoniam ab ea dirimit. (P. 54, 56)

IX. De ortu regum

28Huius filius Ynguar, qui cognominatus est Canutus, in expedicione occisus est in quadam insula Baltici Maris, que ab indigenis Eycisla uocatur. 29Iste ergo genuit Broutonund, quem Sigwardus frater eius occidit in Himinheithy, quod loci uocabulum interpretatur 'celi campus'. (P. 78)


IX. 28 Ynguar: Ynguar' A | Canutus Bugge 1873 et Gjessing: canawtus A: kanutus B | cogmonimatus est canawtus A: kanutus cognominatus est B | Eycisla: Eysisla Munch in notis et Storm: eycilla A: Øsyliae B |

XVI.

1Post mortem uero filiorum Gunnilde quidam Hacon, ob intemperatam animi crudelitatem Nequam cognominatus, cunctis exterminatis regulis perditisque tributiferis Sweonum, totius Norwegie monarchiam sub comitali dignitate sibi usurpauit maluitque comes quam rex secundum suos seniores uocari. 2Hic namque patre Siwardo, matre uero Bergliota, filia Thoris Tacentis, ex nobilissima ac Halogensium comitum prosapia extitit oriundus. 3Iste in armis potens, sed ydolatrie obnixe deseruiens, plerasque patrias circumcirca debellans suum longe lateque perampliauit imperium. (P. 88, 90)

XVII.

1Sed in Orchadibus pupillum puerum didicit natum; protinus illi parat insidias, quem se suspicatur regno priuaturum. 2Mater uero, quamquam filium utpote unicum tenerrime diligeret, postquam comitis consilia comperuit maliuola, ipsum cum Dei – credo – prouidente clemencia a se sequestrando cuidam cognomento Lusaskeg in Swethiam deferendum dedit alumpnum. 3Quem cum omni diligencia enutriendum suscipiens ac proprio sinu imponens per maxima pericula Throndemie transiuit confinia. 4Post hec uenit in Swethiam, ubi moram gessit per horam, inde tendit in Rusciam, sed deuenit in Eistriam. 5Denique dum ante Eisislam uela tenderet, a piratis preuenti partim predantur, partim necantur. 6Inter quos pueri nutritor eciam capite plectitur, ipseque puer Olauus Eistriis in seruum uenumdatur. 7Inde a quodam Olauo suo cognato redimitur, qui tunc forte a rege Ruscie causa colligendi tributa eo legatus fuit. 8Cum quo aliquot annis latenter mansit in Ruscia.

9Hic cum esset circiter XII annorum, in medio foro Holmgardie pedagogum suum uiriliter | uindicauit. 10Et inaudita ulcio uix duodennis pueri ilico auribus regiis intonuit, unde regi presentatur, a quo demum filius adoptatur. 11Factus adolescens piraticam excercens Baltica littora perlustrando, cunctis gentilibus id locorum formidabilis existendo, inscius deuiatur a Deo ille magnificus predo. 12Augmentabant enim eius classem Norwegenses ac Dani, Gautones et Sclaui, qui cum illo ciuitate Iomne, que est firmissima inter Sclauie urbes, hyemales frequentabant sedes. 13Hinc tetendit in Frisiam, post hanc uenit Flandream, inde pergit in Angliam. 14Quas depredans perperam, mira gessit in Scotia, nulli parcens in Hybernia. (P. 90, 92)


XVII. 4 Eistriam Munch et Storm: Sistriam A | 5 Eisislam Storm : Eisisla A | 6 Eistriis Storm : Eistris Munch : cistriis A | 9 Holmgardie: Holmgardiae Munch et Storm: holingardiar A | 10 duodennis pueri ilico Storm: duodennis puerilico A: duodenarii pueri illico Munch in app.: duodcnarii eius pueri Bugge 1873 | 11 Baltica Munch : haltica A |

XVIII.

1Istis temporibus Olauus, filius Haraldi Grenscensis, in Ruscia clarus habetur. 2Hic, quia herili solo priuatus erat, pyraticam excercere necesse habebat. 3In ea poli, quam nos Holmgardiam appellamus, haut minuta classe stipatus hyemare solebat. 4Qui estiuo tempore cunctos gentiles per ambitum Baltici Maris depredando lacessendo non desistebat urgere. 5Insulam quoque Eysislam ualde spaciosam ac populosam ex toto uastauit. 6Sed et alias duas colonum frequencia et magnitudine huic equales, scilicet Gottorum Insulam et Eynorum, adeo demolitus est, ut illarum incole, quamdiu in Ruscia morabatur, immania redderent tributa. 7Item in finibus Curorum non minimas de ipsis dans strages celeberimo exaltabatur trihumpho. (P. 100).

29Tunc Olauus Norwagensis sororem Olaui Sueonensis nomine Margaretam, quam diu digna uicissitudine intimi amoris priuilegio dilexerat, in ipso discessu disponsauit. 30Sed frustra, nam eandem rex Iarezlafus de Ruscia fratre cogente inuitam duxit uxorem. 31Quod factum maximum odiorum atque discordiarum fomitem inter tres illos nobilissimos principes subministrasset, si non sapientissima soror Margarete per consilium sui nutritoris disruptam prioris desponsacionis copulam aptissime redintegraret; hanc etenim Olauus in matrimonium sibi postea sociauit. 32Ex qua Margareta genuit <…> (P. 104)


Перейти на страницу:

Все книги серии Древние источники по истории Восточной Европы

Похожие книги

1917: русская голгофа. Агония империи и истоки революции
1917: русская голгофа. Агония империи и истоки революции

В представленной книге крушение Российской империи и ее последнего царя впервые показано не с точки зрения политиков, писателей, революционеров, дипломатов, генералов и других образованных людей, которых в стране было меньшинство, а через призму народного, обывательского восприятия. На основе многочисленных архивных документов, журналистских материалов, хроник судебных процессов, воспоминаний, писем, газетной хроники и других источников в работе приведен анализ революции как явления, выросшего из самого мировосприятия российского общества и выражавшего его истинные побудительные мотивы.Кроме того, авторы книги дают свой ответ на несколько важнейших вопросов. В частности, когда поезд российской истории перешел на революционные рельсы? Правда ли, что в период между войнами Россия богатела и процветала? Почему единение царя с народом в августе 1914 года так быстро сменилось лютой ненавистью народа к монархии? Какую роль в революции сыграла водка? Могла ли страна в 1917 году продолжать войну? Какова была истинная роль большевиков и почему к власти в итоге пришли не депутаты, фактически свергнувшие царя, не военные, не олигархи, а именно революционеры (что в действительности случается очень редко)? Существовала ли реальная альтернатива революции в сознании общества? И когда, собственно, в России началась Гражданская война?

Дмитрий Владимирович Зубов , Дмитрий Михайлович Дегтев , Дмитрий Михайлович Дёгтев

Документальная литература / История / Образование и наука
100 великих героев
100 великих героев

Книга военного историка и писателя А.В. Шишова посвящена великим героям разных стран и эпох. Хронологические рамки этой популярной энциклопедии — от государств Древнего Востока и античности до начала XX века. (Героям ушедшего столетия можно посвятить отдельный том, и даже не один.) Слово "герой" пришло в наше миропонимание из Древней Греции. Первоначально эллины называли героями легендарных вождей, обитавших на вершине горы Олимп. Позднее этим словом стали называть прославленных в битвах, походах и войнах военачальников и рядовых воинов. Безусловно, всех героев роднит беспримерная доблесть, великая самоотверженность во имя высокой цели, исключительная смелость. Только это позволяет под символом "героизма" поставить воедино Илью Муромца и Александра Македонского, Аттилу и Милоша Обилича, Александра Невского и Жана Ланна, Лакшми-Баи и Христиана Девета, Яна Жижку и Спартака…

Алексей Васильевич Шишов

Биографии и Мемуары / История / Образование и наука
100 знаменитых чудес света
100 знаменитых чудес света

Еще во времена античности появилось описание семи древних сооружений: египетских пирамид; «висячих садов» Семирамиды; храма Артемиды в Эфесе; статуи Зевса Олимпийского; Мавзолея в Галикарнасе; Колосса на острове Родос и маяка на острове Форос, — которые и были названы чудесами света. Время шло, менялись взгляды и вкусы людей, и уже другие сооружения причислялись к чудесам света: «падающая башня» в Пизе, Кельнский собор и многие другие. Даже в ХIХ, ХХ и ХХI веке список продолжал расширяться: теперь чудесами света называют Суэцкий и Панамский каналы, Эйфелеву башню, здание Сиднейской оперы и туннель под Ла-Маншем. О 100 самых знаменитых чудесах света мы и расскажем читателю.

Анна Эдуардовна Ермановская

Документальная литература / История / Прочая документальная литература / Образование и наука / Документальное