Olavus itaque ut fertur admonitus in somnis redire eum oportere in Norwagiam, vale faciens Iaritzlavo et Ingigerthi relictoque ibi filio suo Magno reversus est ad generum suum Olavum regem in Swethiam ibique anno illo moratus est. Adveniente itaque vernali tempore congregavit exercitum auxilio generi sui, qui magna ex parte erat paganorum, duxitque eum per superiora in Norwagiam. […]
1. AK – Wirtzlauo, S – Wircklavo.
2. K – congregant.
Cap. XXI. De Magno filio beati Olavi
Post hæc vero vix triennio peracto Norwagienses sera poenitentia ducti scelere, quod commiserant in beatum Olavum, simulque non ferentes tyrannidem Alfivæ matris Sueinonis decreverunt mittendum pro Magno filio beati Olavi tunc puero decenni, cupientes saltem filio restituere, quod patri crudeliter abstulerant. Elegerunt ad id negotium quatuor viros, Ragnwaldum comitem, quem superius diximus amicissimum beato Olavo, Einar thambaskelme, Suein bryggyofot et Kalfum filium Arna, qui in beatum Olavum graves pridem exercuerat inimicitias, sed tunc poenitentia ductus modis omnibus nitebatur filium ejus in regnum restituere. Qui cum venissent in Rusciam1
ad Jaritzlavum2 et Ingigerthi, ubi nutriebatur puer, consilium suum innotuerunt regi nec non et totius Norwagiae. Abnegat regina Ingigerthr3 affirmans nullo modo mittendum puerum, nisi jurejurando promitterent eum in regem sublimandum; valde enim dilexerat beatum Olavum ideoque officiosissime filium ejus nutriverat. Illi vero, supra quam ab eis poscebatur, promittentes omnia solvuntur abire; reversi itaque in Norwagiam cum magno gaudio suscepti sunt a tota patria statimque cum favore totius populi puer Magnus in regem sublimatus est.1. KS – Russiam.
2. AK – Wirtzlauum, S – Wircklavum.
3. AKS – Ingigerthi.
Cap. XXVIII. Ouod idem Haraldus expeditionem in Angliam ducens in bello victus occubuit
[…] Iste Haraldus in adolescentia sua multa strenue gesserat, subvertendo plurimas civitates paganorum magnasque pecunias auferendo in Ruscia1
, in Æthiopia, quam nos materna lingua Blaland vocamus; inde Hierosolymam profectus est, ubique famosus et victoriosus. Postea peragrata Sicilia magnaque pecunia ab id locorum extorta venit Constantinopolin ibique apud imperatorem accusatus, inflicta eidem imperatori satis probrosa ignominia, inopinabili fuga elapsus est.1. S – Russia.
Перевод
(Перевод выполнен А. В. Подосиновым)
Глава VII. О его же1
коварном деянии против Олава, сына ТрюггвиНа двадцать девятом году своего царствования он2
узнал, что в Англии находился Олав, сын Трюггви, что это юноша с хорошими задатками, что он вернулся из пределов Русции, где его воспитал и помогал ему король Вальдемар, и что когда он пиратствовал в Дации, то, сойдя с кораблей, был пленен врагами, чтобы воспрепятствовать его возвращению на корабли. И вот, будучи вынужден обстоятельствами прибегнуть к божественной помощи, он дал обет, что станет христианином, если избежит нависшей над ним опасности3. […]Глава XV. О возвращении блаженного Олава из Англии в Норвегию
[
Глава XVI. О бегстве блаженного Олава в Русцию